Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/357

նամարդ— տմարդի արշախ ում— հանգրվան, անասունի հանգիստը մըտի— ձորի մուտքը շահ ել֊ շի վան— երիտասարդ նաչար— խեղճ թայ— հավասար, չափ բութես— ապավեն, հույս բեզարած— հոգնած ծառս— բարձրանալ RR, 1908, էջ 117—149 ա) Կրճատված տռզեր՝ 262—265, 540—543, 668 — 671, 692 — 695, !-Դ.-707։ ր) Փոփոխության ենթարկված սւուլԼր. 50 Գոռող շարքերով բրռնած շուրշպարի, 61 Անցե՜լ են ինչպես ծաղկունքը պես֊պես, 107 Ղ՛ու չե՞ս իմանում, ականշ արա՛, տե՛ս.., 143 Այրող ցավը շիգյարի... 293 Ով որ քեզ սիրի, աղջիԿ*։ 302 Ա՛խ) չէ, ես գիտեմ, որ ես բախտ չունեմ, 521 Կըլիներ ուղիղ գիշերվան կեսը, 619 Որ գուռը հ անկարծ աղմրկեց էսպես... 647 Հարայ է կանչում, մազերը պոկում։ 649 Ցավից խելագար հեկեկում, լալիս. 712 Ծառ ու ծաղիկ սոսափելոմ 802 Մի ղիակ է լո ւռ, սառած,

• Վրիպակների բաժնում այս տողն ուղղված է՝ «Քեզ սիրի ով որ, ■IT Ի՛Ր՛

347