«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/429»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-/ (10  Խօշիւն դուղել ՛ի յամբ անկուռ, Սաղպի արեկ՝ թընդմամբ տրրուլ Զէ֊ո տիր րոումբ՝ ազդու ՝ ի չոփ» —  0', թըշվաոներ, ի նչ չըսեցի. Բայց ղու ասա, ի սեր Աևսի, Եվ այգպիսով ո՞վ է կարող Շնորհք առնել, դառնալ գրող։
+/ (10 Խօշիւն դուղել ՛ի յամբ անկուռ, Սաղպի արեկ՝ թընդմամբ տրրուլ Զէ֊ո տիր րոումբ՝ ազդու ՝ ի չոփ» — 0', թըշվաոներ, ի նչ չըսեցի. Բայց ղու ասա, ի սեր Աևսի, Եվ այգպիսով ո՞վ է կարող Շնորհք առնել, դառնալ գրող։
 — է՛հ, ինչ անենք, թող չրդաոն Վարժապետիր կրհեռանա, Կերթա կապրի առանց հանգի
 Ու լող կր տա ծովում կյանքի, Աղա տ, ինչպես քեֆը կուզի, Ոչ սիրտ մաշի, ոչ ծաղր լրսի... Ես իմ հոգին՝ լավ է այնպես, Թե չէ՝ նայի՛ր, այս ի՞նչ եմ ես.՛
 — Պոետ ես դու։
 — Ահա ես էլ այդ եմ լալիս. Ին> ո՞ւ այս ձիրքն էիր տալիս։ Թող լինեի մի կեղեքող, Հավաքեի միշտ փող ու փող.
 Առաջ թեև «գազան» ու «ցեց», Կըդառնայի շուտով ես «մեծ», Վեհ բարերար Ազգի համար, Մեռած օրս էլ պսակ տային. «Իր որբ ազգից՝ միակ հային»։ Կամ թե տերտեր լինեի թող, Խաչը վըզիս մեռել թաղող, Աուփրի վերև միշտ նստեի, Իմ ապրուստր դըրրստեի,
 Ազգն էլ աչքը տընկեր վրրաս — Իմ փըրկողր ղու ես՝ որ կաս։ Թող լինեի հոգով տըգետ Զըրիակեր մի վարդապետ, Որ կազմեին տըգետ֊գիտուն