«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/544»–ի խմբագրումների տարբերություն
Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում |
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
i նաև 1101 ֊իք հետս, նրա «Բանաստեղծությունների» 1903 թ. Ժսղսվա– i ալն պատրաստելու ընթացքում, աեքոաի զգալի կրճատման և աճական հղկումների ճանապարհով, գոյաքավ պոեմի վերջնական տարբերակը։ Ա. Ինճիկյանր նույնիսկ ենթադրել Է, ար Թուման յանի՝ 1896 թ. մի ԳԲ"1~ թյան մեչ, Զալալ Տեր-Գբիգսրյանի՝ 1897 թ. մարտի 21 ~ի նամակաւմ և Ղ. Աղայ անի՝ 1899 թ. հունվարի ՅՕ֊ի և ապրիլի 19-ի նամակներում հի֊ շատակվոզ «Խորտակվածը» կամ «Խորտակված կյանք» վերնագրով պոեմը հենք «Պոետն ու Մուսայի» նախնական տարբերակն Է եզեր 1399 թ. Թումանյանն այդ պոեմը հանձնել Է նախ Մ. Բերբերյանի «Կյանք», ապա Ա. Թարխան յանի «Թատրոն» հանդեսներում տպագրելու համար, բայք երկու դեպքում Էլ այն հանդիպել Է զանազան արգելքների (տե՛ս BL M— Տի1ցան, Էչ 488 — 490)։ Անհրաժեշտ է ավելացնել, որ գա հավանաբար եղել է պոեմի մեկ ուրիշ, մեզ անհայտ խմբագրություն, արն էական տարբերություններ է ունեցել առկա նյութերից։ Այդ ասելու հիմք է տալիս» նախ և առաջ, «Խորտակված կյանք» վերնադիրը, կարելի է կարծել, որ պոեմի այդ տարբերակում, երգիծական կողմերի հետ մեկտեղ (Ղ՛ Ա– զայանն իր հիշյա[ նամակներից երկրորդի մեջ Թոլմանյանի պոեմի մասին ասում է «քո սատիրան»), ավելի ուժեղ է արտահայտված եղել ճրշ– մարտոլթյանբ ծառս։ յելու ճանապարհին արվեստագետի կրած հալածանքների դրամատիկ, նույնիսկ ողբերգական թեման։ |
i նաև 1101 ֊իք հետս, նրա «Բանաստեղծությունների» 1903 թ. Ժսղսվա– i ալն պատրաստելու ընթացքում, աեքոաի զգալի կրճատման և աճական հղկումների ճանապարհով, գոյաքավ պոեմի վերջնական տարբերակը։ Ա. Ինճիկյանր նույնիսկ ենթադրել Է, ար Թուման յանի՝ 1896 թ. մի ԳԲ"1~ թյան մեչ, Զալալ Տեր-Գբիգսրյանի՝ 1897 թ. մարտի 21 ~ի նամակաւմ և Ղ. Աղայ անի՝ 1899 թ. հունվարի ՅՕ֊ի և ապրիլի 19-ի նամակներում հի֊ շատակվոզ «Խորտակվածը» կամ «Խորտակված կյանք» վերնագրով պոեմը հենք «Պոետն ու Մուսայի» նախնական տարբերակն Է եզեր 1399 թ. Թումանյանն այդ պոեմը հանձնել Է նախ Մ. Բերբերյանի «Կյանք», ապա Ա. Թարխան յանի «Թատրոն» հանդեսներում տպագրելու համար, բայք երկու դեպքում Էլ այն հանդիպել Է զանազան արգելքների (տե՛ս BL M— Տի1ցան, Էչ 488 — 490)։ Անհրաժեշտ է ավելացնել, որ գա հավանաբար եղել է պոեմի մեկ ուրիշ, մեզ անհայտ խմբագրություն, արն էական տարբերություններ է ունեցել առկա նյութերից։ Այդ ասելու հիմք է տալիս» նախ և առաջ, «Խորտակված կյանք» վերնադիրը, կարելի է կարծել, որ պոեմի այդ տարբերակում, երգիծական կողմերի հետ մեկտեղ (Ղ՛ Ա– զայանն իր հիշյա[ նամակներից երկրորդի մեջ Թոլմանյանի պոեմի մասին ասում է «քո սատիրան»), ավելի ուժեղ է արտահայտված եղել ճրշ– մարտոլթյանբ ծառս։ յելու ճանապարհին արվեստագետի կրած հալածանքների դրամատիկ, նույնիսկ ողբերգական թեման։ |
||
էՊոետն ու Մուսայի»՝ մեզ հասած աոաջին ամբողջական տարբերակը պոեմի այն խմբագրությունն Է, որբ 1900 թ. բանաստեղծը ներկայացրեց «Վտակ» գր ական - բ անասի ր ական ժողովածուի համարէ Այգ մասին մենք ունենք Թումանյանի վկայությունր՝ Փ. Վ ա ր դա զա ր յանին գրած մի նամակի մեջ։ Բանաստեղծր հայտնում Է, որ Մոսկվայի հայ սւսա֊ նոդներր մտադիր են մի գրական ժողովածու հրատարակել և խնդրում են մասնակցել, իսկ նրա խմբագիր Վրթ՛ Փափաղյանը «գրում Է, թե շնորհակալ կլինենք, եթե ուղարկես երգիծական պոեմդ «Բանաստեղծը և սատիրը» — այսինքն Մուսան։ Արդ, — շարունակում Է Թ ում ան յան ր ,—ինձ մոտ չկան ոչ բանաստեղծ և ոչ Մուսա։ Կարծեմ մեկը գոլ ունես։ Մի նայիր ալ քո նկասւողութ յոլններով հանդերձ ղրկիր ինձ, որ ուղղեմ ու ղրկեմ ուսանողներին» (ԵԺ V, 158։ Այդ հրատարակության մեջ Փ. Վ ար գա զար յանին հղած տվյալ նամակը ենթադրաբար վերագրված Է 1899 թվականին, բալք գա ճիշտ չէ, պետք Է լինի 1900 թ՛)։ Այս տողերից կարելի Է ենթադրել, ար սկզբնապես պոեմի վերնադիրը եղել Է «Բանաստեղծը և սատիրը»։ Բայց ավելի հավանական Է Ա. Ինճիկյանի կարծիքը, որի համաձայն գա աչ թե պոեմի անհայտ խորագիրն Է, այլ «Վրթ. Փափազյանն Է իր նամակում այդպես կոչել կամ կատակով և, կամ իսկական անվանումը մառա֊ ցած լինելով» |
էՊոետն ու Մուսայի»՝ մեզ հասած աոաջին ամբողջական տարբերակը պոեմի այն խմբագրությունն Է, որբ 1900 թ. բանաստեղծը ներկայացրեց «Վտակ» գր ական - բ անասի ր ական ժողովածուի համարէ Այգ մասին մենք ունենք Թումանյանի վկայությունր՝ Փ. Վ ա ր դա զա ր յանին գրած մի նամակի մեջ։ Բանաստեղծր հայտնում Է, որ Մոսկվայի հայ սւսա֊ նոդներր մտադիր են մի գրական ժողովածու հրատարակել և խնդրում են մասնակցել, իսկ նրա խմբագիր Վրթ՛ Փափաղյանը «գրում Է, թե շնորհակալ կլինենք, եթե ուղարկես երգիծական պոեմդ «Բանաստեղծը և սատիրը» — այսինքն Մուսան։ Արդ, — շարունակում Է Թ ում ան յան ր ,—ինձ մոտ չկան ոչ բանաստեղծ և ոչ Մուսա։ Կարծեմ մեկը գոլ ունես։ Մի նայիր ալ քո նկասւողութ յոլններով հանդերձ ղրկիր ինձ, որ ուղղեմ ու ղրկեմ ուսանողներին» (ԵԺ V, 158։ Այդ հրատարակության մեջ Փ. Վ ար գա զար յանին հղած տվյալ նամակը ենթադրաբար վերագրված Է 1899 թվականին, բալք գա ճիշտ չէ, պետք Է լինի 1900 թ՛)։ Այս տողերից կարելի Է ենթադրել, ար սկզբնապես պոեմի վերնադիրը եղել Է «Բանաստեղծը և սատիրը»։ Բայց ավելի հավանական Է Ա. Ինճիկյանի կարծիքը, որի համաձայն գա աչ թե պոեմի անհայտ խորագիրն Է, այլ «Վրթ. Փափազյանն Է իր նամակում այդպես կոչել կամ կատակով և, կամ իսկական անվանումը մառա֊ ցած լինելով» (Ա. Ինհիկյան, Էջ 492), |
||
Մեկ այլ աղբյուրից՝ 1919 թ. մարտի 26-ի զրո֊յտիք իմանում ենք, որ «Պոետն ու Մուսայի» նախնական խմբագրություններից մեկը բնաբան Է |
Մեկ այլ աղբյուրից՝ 1919 թ. մարտի 26-ի զրո֊յտիք իմանում ենք, որ «Պոետն ու Մուսայի» նախնական խմբագրություններից մեկը բնաբան Է ունեցել Մ արիա Կոնոպնի ցկա յա յի «Պրոմեթեոս և Սիզիֆ» գրքից ՔաՂ~ |
||
530 |
530 |