«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/544»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
i նաև 1101 ֊իք հետս, նրա «Բանաստեղծությունների» 1903 թ. Ժսղսվա– i ալն պատրաստելու ընթացքում, աեքոաի զգալի կրճատման և աճական հղկումների ճանապարհով, գոյաքավ պոեմի վերջնական տարբերակը։ Ա. Ինճիկյանր նույնիսկ ենթադրել Է, ար Թուման յանի՝ 1896 թ. մի ԳԲ"1~ թյան մեչ, Զալալ Տեր-Գբիգսրյանի՝ 1897 թ. մարտի 21 ~ի նամակաւմ և Ղ. Աղայ անի՝ 1899 թ. հունվարի ՅՕ֊ի և ապրիլի 19-ի նամակներում հի֊ շատակվոզ «Խորտակվածը» կամ «Խորտակված կյանք» վերնագրով պոեմը հենք «Պոետն ու Մուսայի» նախնական տարբերակն Է եզեր 1399 թ. Թումանյանն այդ պոեմը հանձնել Է նախ Մ. Բերբերյանի «Կյանք», ապա Ա. Թարխան յանի «Թատրոն» հանդեսներում տպագրելու համար, բայք երկու դեպքում Էլ այն հանդիպել Է զանազան արգելքների (տե՛ս BL M— Տի1ցան, Էչ 488 — 490)։ Անհրաժեշտ է ավելացնել, որ գա հավանաբար եղել է պոեմի մեկ ուրիշ, մեզ անհայտ խմբագրություն, արն էական տարբերություններ է ունեցել առկա նյութերից։ Այդ ասելու հիմք է տալիս» նախ և առաջ, «Խորտակված կյանք» վերնադիրը, կարելի է կարծել, որ պոեմի այդ տարբերակում, երգիծական կողմերի հետ մեկտեղ (Ղ՛ Ա– զայանն իր հիշյա[ նամակներից երկրորդի մեջ Թոլմանյանի պոեմի մասին ասում է «քո սատիրան»), ավելի ուժեղ է արտահայտված եղել ճրշ– մարտոլթյանբ ծառս։ յելու ճանապարհին արվեստագետի կրած հալածանքների դրամատիկ, նույնիսկ ողբերգական թեման։
i նաև 1101 ֊իք հետս, նրա «Բանաստեղծությունների» 1903 թ. Ժսղսվա– i ալն պատրաստելու ընթացքում, աեքոաի զգալի կրճատման և աճական հղկումների ճանապարհով, գոյաքավ պոեմի վերջնական տարբերակը։ Ա. Ինճիկյանր նույնիսկ ենթադրել Է, ար Թուման յանի՝ 1896 թ. մի ԳԲ"1~ թյան մեչ, Զալալ Տեր-Գբիգսրյանի՝ 1897 թ. մարտի 21 ~ի նամակաւմ և Ղ. Աղայ անի՝ 1899 թ. հունվարի ՅՕ֊ի և ապրիլի 19-ի նամակներում հի֊ շատակվոզ «Խորտակվածը» կամ «Խորտակված կյանք» վերնագրով պոեմը հենք «Պոետն ու Մուսայի» նախնական տարբերակն Է եզեր 1399 թ. Թումանյանն այդ պոեմը հանձնել Է նախ Մ. Բերբերյանի «Կյանք», ապա Ա. Թարխան յանի «Թատրոն» հանդեսներում տպագրելու համար, բայք երկու դեպքում Էլ այն հանդիպել Է զանազան արգելքների (տե՛ս BL M— Տի1ցան, Էչ 488 — 490)։ Անհրաժեշտ է ավելացնել, որ գա հավանաբար եղել է պոեմի մեկ ուրիշ, մեզ անհայտ խմբագրություն, արն էական տարբերություններ է ունեցել առկա նյութերից։ Այդ ասելու հիմք է տալիս» նախ և առաջ, «Խորտակված կյանք» վերնադիրը, կարելի է կարծել, որ պոեմի այդ տարբերակում, երգիծական կողմերի հետ մեկտեղ (Ղ՛ Ա– զայանն իր հիշյա[ նամակներից երկրորդի մեջ Թոլմանյանի պոեմի մասին ասում է «քո սատիրան»), ավելի ուժեղ է արտահայտված եղել ճրշ– մարտոլթյանբ ծառս։ յելու ճանապարհին արվեստագետի կրած հալածանքների դրամատիկ, նույնիսկ ողբերգական թեման։
էՊոետն ու Մուսայի»՝ մեզ հասած աոաջին ամբողջական տարբերակը պոեմի այն խմբագրությունն Է, որբ 1900 թ. բանաստեղծը ներկայացրեց «Վտակ» գր ական - բ անասի ր ական ժողովածուի համարէ Այգ մասին մենք ունենք Թումանյանի վկայությունր՝ Փ. Վ ա ր դա զա ր յանին գրած մի նամակի մեջ։ Բանաստեղծր հայտնում Է, որ Մոսկվայի հայ սւսա֊ նոդներր մտադիր են մի գրական ժողովածու հրատարակել և խնդրում են մասնակցել, իսկ նրա խմբագիր Վրթ՛ Փափաղյանը «գրում Է, թե շնորհակալ կլինենք, եթե ուղարկես երգիծական պոեմդ «Բանաստեղծը և սատիրը» — այսինքն Մուսան։ Արդ, — շարունակում Է Թ ում ան յան ր ,—ինձ մոտ չկան ոչ բանաստեղծ և ոչ Մուսա։ Կարծեմ մեկը գոլ ունես։ Մի նայիր ալ քո նկասւողութ յոլններով հանդերձ ղրկիր ինձ, որ ուղղեմ ու ղրկեմ ուսանողներին» (ԵԺ V, 158։ Այդ հրատարակության մեջ Փ. Վ ար գա զար յանին հղած տվյալ նամակը ենթադրաբար վերագրված Է 1899 թվականին, բալք գա ճիշտ չէ, պետք Է լինի 1900 թ՛)։ Այս տողերից կարելի Է ենթադրել, ար սկզբնապես պոեմի վերնադիրը եղել Է «Բանաստեղծը և սատիրը»։ Բայց ավելի հավանական Է Ա. Ինճիկյանի կարծիքը, որի համաձայն գա աչ թե պոեմի անհայտ խորագիրն Է, այլ «Վրթ. Փափազյանն Է իր նամակում այդպես կոչել կամ կատակով և, կամ իսկական անվանումը մառա֊ ցած լինելով» (Ա. Ինհիկյան, Էջ 492),
էՊոետն ու Մուսայի»՝ մեզ հասած աոաջին ամբողջական տարբերակը պոեմի այն խմբագրությունն Է, որբ 1900 թ. բանաստեղծը ներկայացրեց «Վտակ» գր ական - բ անասի ր ական ժողովածուի համարէ Այգ մասին մենք ունենք Թումանյանի վկայությունր՝ Փ. Վ ա ր դա զա ր յանին գրած մի նամակի մեջ։ Բանաստեղծր հայտնում Է, որ Մոսկվայի հայ սւսա֊ նոդներր մտադիր են մի գրական ժողովածու հրատարակել և խնդրում են մասնակցել, իսկ նրա խմբագիր Վրթ՛ Փափաղյանը «գրում Է, թե շնորհակալ կլինենք, եթե ուղարկես երգիծական պոեմդ «Բանաստեղծը և սատիրը» — այսինքն Մուսան։ Արդ, — շարունակում Է Թ ում ան յան ր ,—ինձ մոտ չկան ոչ բանաստեղծ և ոչ Մուսա։ Կարծեմ մեկը գոլ ունես։ Մի նայիր ալ քո նկասւողութ յոլններով հանդերձ ղրկիր ինձ, որ ուղղեմ ու ղրկեմ ուսանողներին» (ԵԺ V, 158։ Այդ հրատարակության մեջ Փ. Վ ար գա զար յանին հղած տվյալ նամակը ենթադրաբար վերագրված Է 1899 թվականին, բալք գա ճիշտ չէ, պետք Է լինի 1900 թ՛)։ Այս տողերից կարելի Է ենթադրել, ար սկզբնապես պոեմի վերնադիրը եղել Է «Բանաստեղծը և սատիրը»։ Բայց ավելի հավանական Է Ա. Ինճիկյանի կարծիքը, որի համաձայն գա աչ թե պոեմի անհայտ խորագիրն Է, այլ «Վրթ. Փափազյանն Է իր նամակում այդպես կոչել կամ կատակով և, կամ իսկական անվանումը մառա֊ ցած լինելով» (Ա. Ինհիկյան, Էջ 492),
Մեկ այլ աղբյուրից՝ 1919 թ. մարտի 26-ի զրո֊յտիք իմանում ենք, որ «Պոետն ու Մուսայի» նախնական խմբագրություններից մեկը բնաբան Է ունեցել Մ արիա Կոնոպնի ցկա յա յի «Պրոմեթեոս և Սիզիֆ» գրքից ՔաՂ~
Մեկ այլ աղբյուրից՝ 1919 թ. մարտի 26-ի զրո֊յտիք իմանում ենք, որ «Պոետն ու Մուսայի» նախնական խմբագրություններից մեկը բնաբան Է ունեցել Մ արիա Կոնոպնի ցկա յա յի «Պրոմեթեոս և Սիզիֆ» գրքից ՔաՂ~
530
530