«Նկարիչ Գ. Բաշինջաղյանի «Ձորագետը գիշերով» նկարի առջև»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ. {{Վերնագիր |title=Նկարիչ Գ. Բաշինջաղյանի «Ձորագետը գիշերով» նկարի առջև |section = |previous = [[«Կուրծքս երբեմն եռ …
 
չNo edit summary
Տող 4.
|previous = [[«Կուրծքս երբեմն եռ է գալիս և հուզվում...»]]
|next = [[«Քրիստոս հարյավ հրաշափառ...»]]
|notes = Աղբյուր. <span title="Հովհաննես Թումանյան, Երկերի լիակատար ժողովածու">ԵԼԺ</span> <span title="հատոր առաջին">հ1</span>, էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/81|79]],<br /><span title="ծանոթագրություն">ծ.</span> ― էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/573|563]]
|author =Հովհաննես Թումանյան}}
 
 
{{poem|ՆԿԱՐԻՉ Գ. ԲԱՇԻՆՋԱՂՅԱՆԻ<br />«ՁՈՐԱԳԵՏԸ ԳԻՇԵՐՈՎ» ՆԿԱՐԻ ԱՌՋԵՎ|<poem>
{{Էջ|Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/81}}
Արտի՛ստ, քաջերի այս ձորն ահարկու
Յուր բնավայրից փոխադրել ես դու.
Մե՛ծ է արդարև, մեծ է քո հոգին,
Որ ընդգրկել է ժայռերն ահագին
{{տող|5}}Իրենց սեփական խոր մտածմունքով,
Փրփրուն գետը փայլուն ծփանքով,
Լուսին-աստղերով կամարը երկնի
Եվ համատարած խավարն ահռելի...
Լո՜ւռ հանգստություն— գիշեր է մթին.
{{տող|10}}Հանգստանում է նաև իմ հոգին։
 
Բայց ահա, այնտեղ, ձորի խորքերում
Մի մենակ վառվող լույս է երևում.
Այո՛, մի խուզ կա այն ձորի միջին,
Դու ճանաչո՞ւմ ես նորա բնակչին...
{{տող|15}}Օ՜հ, չես ճանաչում— անծանոթ ես դու,
Բայց թե գիշերը և նրա հոգու
Կարողանայիր տեսնել և զգալ—
Հանգստություն չէիր նայողին դու տալ։
</poem>}}