«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/332»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{poemx||<poem>
Թռի՛՛ր, սլացի՛ր, Գնա հեռացիր» ^>
Թռի՛ր, սլացի՛ր,
<br />25 Վարք ու բարքով, խելք ու մտքով հատը հատին
Գնա հեռացիր։>
<br />չպատահին ,

<br />Ախ ու վախով պիտի ապրեն, վայ նրանց դառն օրերին* Ա՛խ, դժվար է, սիրուն կռունկ, դժվար ապրել միասին, Ընկեր լինի, թե հարևան, ծառա, տեր, թե ամուսին. Կռունկ, ի տար, օն, 30 < Դեհ, դեպի օարոս Թռի՛ր, սլացի՛ր, Գնա հեռացիր։ Հ>
{{տող|25}}Վարք ու բարքով, խելք ու մտքով հատը հատին չպատահին,
<br />Թե տեսանես ողջ Պարսկաստան, արաբ, հույն կամ
Ախ ու վախով պիտի ապրեն, վայ նրանց դառն օրերին. Ա՜խ, դժվար է, սիրուն կռունկ, դժվար ապրել միասին, Ընկեր լինի, թե հարևան, ծառա, տեր, թե ամուսին. Կռունկ, ի տար, օ՜ն,
<br />լեռնական
{{տող|30}}<Դեհ, դեպի Տարոն
<br />Զորք ժողոված ու պոկ եկած արշավում են Հայաստան* 35 Ա սա, կռունկ, ասա, հոգիս, այդ ի՞նչ անթիվ զորք, բաբան*
Թռի՛ր, սլացի՛ր,
<br />Ասա, կռունկ, ասա, հոգիս, Մամիկոնյանք էլ չըկա՞ն.
Գնա հեռացիր։>
<br />Կռունկ, ի տար, օ ն,

<br /><Հ Դեհ, դեպի Տարոն Թռի՛ր, սլացի՛ր, 40 Գնա հեռացիր։ >
Թե տեսանես ողջ Պարսկաստան, արաբ, հույն կամ
<br />Մշու շքե՛ղ մշուշապատ դաշտի միջով համարձակ
լեռնական
<br /><. . :........• •.....
Զորք ժողոված ու պոկ եկած արշավում են Հայաստան. {{տող|35}}Ասա, կռունկ, ասա, հոգիս, այդ ի՞նչ անթիվ զորք, բաբան.
<br />..................>
Ասա, կռունկ, ասա, հոգիս, Մամիկոնյանք էլ չըկա՞ն.
<br />45 Սուրբ շիրիմներն իմ հայրերի՝ ահեղազոր դյուցազանց Ոտն ատակի անարգում են քյուրդ, տաճիկը լիրբ, անսանձ, Մշու սուլթան սուրբ Կարապետ մեր տաճարը վեհափառ Ին, սև սգո քուրձ է հագել, ողբում է անմխիթար։ Կռունկ, ի տար, օ ն,
Կռունկ, ի տար, օ՜ն,
<br />օ0 <Հ Դեհ, դեպի Տարոն Թռի՛ր, սլացի՛ր, Գնա հեռացիր։ ^>
<Դեհ, դեպի Տարոն
<br />326
Թռի՛ր, սլացի՛ր,
{{տող|40}}Գնա հեռացիր։ >

Մշու շքեղ մշուշապատ դաշտի միջով համարձակ
<.&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp;
.&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp;
.&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp; .&nbsp;>
Սուրբ շիրիմներն իմ հայրերի՝ ահեղազոր դյուցազանց
Ոտնատակի անարգում են քյուրդ, տաճիկը լիրբ, անսանձ, Մշու սուլթան սուրբ Կարապետ մեր տաճարը վեհափառ
Ինչ, սև սգո քուրձ է հագել, ողբում է անմխիթար։ Կռունկ, ի տար, օ՜ն,
{{տող|50}}<Դեհ, դեպի Տարոն
Թռի՛ր, սլացի՛ր,
Գնա հեռացիր։ >
</poem>}}

Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/></div>


326