«Էջ:Muratsan, vol. 1.djvu/271»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.


հարցրեց նրանից Շառլոտան յուր խելոք և գեղեցիկ հայացքը սևեռելով Գևորգի վերա:
հարցրեց նրանից Շառլոտան յուր խելոք և գեղեցիկ հայացքը սևեռելով Գևորգի վերա:



— Այո՛… ես արդեն հայտնեցի պարոն Գուստավին:
— Այո՛… ես արդեն հայտնեցի պարոն Գուստավին:


Եվ պատճառն այն էր, որ մենք վանդակները երեկ ձեզ հանձնեցինք տանելու, այնպես չէ՞:

ԵՎ պատճառն այն էր, որ մենք վանդակները երեկ ձեզ հանձնեցինք տանելու, այնպես չէ՞:



Գևորգը ոչինչ չպատասխանեց:
Գևորգը ոչինչ չպատասխանեց:



— Կարծում եմ մեղավորը ես էի: Եթե ես ներողություն խնդրեմ խո կմնա՞ք մեզ մոտ,— հարցրեց նորեն Շառլոտան:
— Կարծում եմ մեղավորը ես էի: Եթե ես ներողություն խնդրեմ խո կմնա՞ք մեզ մոտ,— հարցրեց նորեն Շառլոտան:


— Ինչներուդ եմ ես պետք, օրիորդ, դուք արդեն ինձանից լավ շատ գործավորներ ունեք:

— Ինչներուդ եմ ես պետք, օրիորդ, դուք արդեն ինձանից ավ շատ գործավորներ ունեք:



— Բայց ես կկամենայի, որ դուք անպատճառ մնայիք ինձ մոտ, դուք կարող էիք առաջ գնալ,— ասաց նրան Գուստավը:
— Բայց ես կկամենայի, որ դուք անպատճառ մնայիք ինձ մոտ, դուք կարող էիք առաջ գնալ,— ասաց նրան Գուստավը:



— Նույնը ես էի ուզում ասել Գևորգ: Դուք իզուր եք ձեր երկու տարվա աշխատանքը կորցնում, դուք գուցե կզղջաք,— ավելացրեց Շառլոտան:
— Նույնը ես էի ուզում ասել Գևորգ: Դուք իզուր եք ձեր երկու տարվա աշխատանքը կորցնում, դուք գուցե կզղջաք,— ավելացրեց Շառլոտան:


— Մեծապես շնորհակալ եմ ձեր բարերարությունից, բայց ինչ որ լինի, ես պետք է անպատճառ թողնեմ իմ ծառայությունը: Այդ արդեն վճռված գործ է:

— Մեծապես շնորհակալ եմ ձեր բարերարությունից, բայց ինչ որ լինի, ես պետք է անպատճառ թողնեմ էմ ծառայությունը: Այդ արդեն վճռված գործ է:



— Եթե ես ավելացնեմ ձեր ռոճիկը, կմնա՞ք ինձ մոտ,— հարցրեց Գուստավը:
— Եթե ես ավելացնեմ ձեր ռոճիկը, կմնա՞ք ինձ մոտ,— հարցրեց Գուստավը:



— Ո՛չ չեմ կարող:
— Ո՛չ չեմ կարող:



— Հետո ինչո՞վ պիտի պարապեք…
— Հետո ինչո՞վ պիտի պարապեք…


— Ա՜խ, հայրիկ, ինչու՞ համար ավելորդ հարցեր եք անում դրան, — բարկացած ընդհատեց հորը Շառլոտան, — եթե չէ կամենում մնալ մեզ մոտ, թո՛ղ չմնա, մենք հո չպետք է աղաչենք նրան:


— Ա՜խ, հայրիկ, ինչու՞ համար ավելորդ հարցեր եք անում դրան,— բարկացած ընդհատեց հորը Շառլոտան,— եթե չէ կամենում մնալ մեզ մոտ, թո՛ղ չմնա, մենք հո չպետք է աղաչենք նրան: Յուր հաշիվը վերջացրեք և հետո՝ բարի ճանապարհ, ուր կամենում է, թող գնա:— Այս ասելով Շառլոտան բարձրացավ սանդուղքի վերա և մտավ տուն:
Յուր հաշիվը վերջացրեք և հետո՝ բարի ճանապարհ, ուր կամենում է, թող գնա:— Այս ասելով Շառլոտան բարձրացավ սանդուղքի վերա և մտավ տուն: