«Էջ:Muratsan, vol. 1.djvu/351»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
ները... աստված իմ, ես սարսափում եմ, թե իմ նչպես կարող եմ երևալ նրանը աչքին...»։


ծնողները... աստված իմ, ես սարսափում եմ, թե ի՞նչպես կարող եմ երևալ նրանց աչքին…»։
Այս և սրա նման մտքերով բավական երկար տանջվեցավ խեղճ աղջիկը։ Ապա կես տխրությունից և կես հոգնածություննից նրա աչքերը ծանրացան և նա քնեց հենց այն փոքրիկ թախտի վերա, ուր նստած էր։

Այս և սրա նման մտքերով բավական երկար տանջվեցավ խեղճ աղջիկը։ Ապա կես տխրությունից և կես հոգնածությունից նրա աչքերը ծանրացան և նա քնեց հենց այն փոքրիկ թախտի վերա, ուր նստած էր։


Երեկոյան դեմ բոլորը վերադարձան տուն, բայց Ելենայի բախտից ոչ ոք չմտավ այն սենյակը, ուր նա պառկած էր: Ամբողջ գիշեր նա հանգիստ քնեց այնտեղ։
Երեկոյան դեմ բոլորը վերադարձան տուն, բայց Ելենայի բախտից ոչ ոք չմտավ այն սենյակը, ուր նա պառկած էր: Ամբողջ գիշեր նա հանգիստ քնեց այնտեղ։
Տող 7. Տող 8.
Առավոտը մի ինչ որ գործի համար Նինոն մտավ այդտեղ և որքա՜ն մեծ եղավ նրա զարմանքը, երբ Ելենային քնած-գտավ այգ սենյակի մեջ։— Ելենա, մի՞թե դու այստեղ ես...— ուրախությամբ բացականչեց նա և վազեց փաթաթվեց յուր ընկերուհուն, որ դռան ճռնչալուց արդեն զարթնել էր:
Առավոտը մի ինչ որ գործի համար Նինոն մտավ այդտեղ և որքա՜ն մեծ եղավ նրա զարմանքը, երբ Ելենային քնած-գտավ այգ սենյակի մեջ։— Ելենա, մի՞թե դու այստեղ ես...— ուրախությամբ բացականչեց նա և վազեց փաթաթվեց յուր ընկերուհուն, որ դռան ճռնչալուց արդեն զարթնել էր:


— Ա՜խ, այդ դո՜ւ ես, Նինո...— մրմնջաց Ելենան և գրրկեց նրան։
— Ա՜խ, այդ դո՜ւ ես, Նինո...— մրմնջաց Ելենան և գրկեց նրան։


— Ո՜րտեղ էիր դու, ասա, հոգիս, ուր էիր գնացել, ամբողջ քաղաքում քեզ պտրտում են։ Որքան մենք տխրեցինք, որքան լացինք. եթե գիտենայիր... ասա, խնդրում եմ, ո՜րտեղ էիր, երբ եկար այստեղ։
— Ո՜րտեղ էիր դու, ասա, հոգիս, ուր էիր գնացել, ամբողջ քաղաքում քեզ պտրտում են։ Ո՜րքան մենք տխրեցինք, ո՜րքան լացինք. եթե գիտենայիր... ասա, խնդրում եմ, ո՞րտեղ էիր, երբ եկար այստեղ։


— Ինձանից ոչինչ մի հարցնիլ, Նինո, հոգյակս, ես այժմ ոչինչ չեմ կարող ասել քեզ...
— Ինձանից ոչինչ մի հարցնիլ, Նինո, հոգյակս, ես այժմ ոչինչ չեմ կարող ասել քեզ...


— Ի՜նչպես թե ոչինչ չես կարող ասել, մի թե մի դժբախտություն է պատահել քեզ հետ։
— Ի՜նչպես թե ոչինչ չես կարող ասել, մի՞թե մի դժբախտություն է պատահել քեզ հետ։


— Ոչինչ, դժբախտություն չէ պատահել, միամիտ եղիր միայն թե այն ես ոչինչ չեմ կարող խոսել, ես հիվանդ եմ...
— Ոչինչ, դժբախտություն չէ պատահել, միամիտ եղիր, միայն թե այժմ ես ոչինչ չեմ կարող խոսել, ես հիվանդ եմ...


— Ուրեմն սպասիր, որ տիկնոջն ու Շուշանին հայտնեմ' քո գալդ, նրանք էլ շատ անհանգիստ են։
— Ուրեմն սպասիր, որ տիկնոջն ու Շուշանին հայտնեմ` քո գալդ, նրանք էլ շատ անհանգիստ են։


Ո՞չ, գեո ոչ ոքին ոչինչ մի՛ հայտնիր, ամենից առաջ, խնդրում եմ պատմի'ր ինձ, թե ի“նչ է պատահել ինձանից հետո։ Դրանով դու ինձ շատ կպարտավորեցնես. իսկ հետո ես քեզ իմ ուր գնացած լինելս կասեմ։
Ո՛չ, դեռ ոչ ոքին ոչինչ մի՛ հայտնիր, ամենից առաջ, խնդրում եմ պատմի՛ր ինձ, թե ի՞նչ է պատահել ինձանից հետո։ Դրանով դու ինձ շատ կպարտավորեցնես. իսկ հետո ես քեզ իմ ուր գնացած լինելս կասեմ:


Եվ նինոն սկսավ մանրամասնաբար պատմել բոլորը, ինչ. որ երեկ անցել էր կարանոցի մեջ. նա շատ սրտաշարժ ձևով նկարագրեց և Ելենայի ծնողաց գրությունը, նա պատմեց
Եվ Նինոն սկսավ մանրամասնաբար պատմել բոլորը, ինչ-որ երեկ անցել էր կարանոցի մեջ. նա շատ սրտաշարժ ձևով նկարագրեց և Ելենայի ծնողաց դրությունը, նա պատմեց