«Վերջին տագնապը (բանաստեղծություն)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ «ՎԵՐՋԻՆ ՏԱԳՆԱՊԸ» վերանվանված է «Վերջին տագնապը»: Բոտ ― էջի տեղափոխում
չNo edit summary
Տող 1.
{{Վերնագիր
|title=Վերջին տագնապը
|section =
|previous = [[Քաջ կիվիվը]]
|next = [[Հայրենիքիս հետ]]
|notes = Աղբյուր. <span title="Հովհաննես Թումանյան, Երկերի լիակատար ժողովածու">ԵԼԺ</span> <span title="հատոր առաջին">հ1</span>, էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/274|268]],<br /><span title="ծանոթագրություն">ծ.</span> ― էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/639|629]]
|notes =
|author =Հովհաննես Թումանյան}}
 
{{poem|ՎԵՐՋԻՆ ՏԱԳՆԱՊԸ|<poem>
<div style="padding-left:2em">
<poem>
 
Վեր է կացել հին վիշապը նոր թափով,
Վեր է կացել վերջին մոլի տագնապով,
Տող 15 ⟶ 13՝
Մահ է շընչում լեռներն ի վեր ալևոր։
 
{{տող|5}}Ու նրա դեմ ելած անզուսպ, անսահման,
Հորձանք տալով ամեն կողմից՝ հայության
Հին- հին հույսերն ու հուզմունքը դարավոր
Ծառս են լինում լեռներն ի վեր ալևոր…ալևոր։
 
Ծառս են լինում քաջ խմբերով անձնվեր,
{{տող|10}}Ծառս են լինում տանջվողներով կիսամեռ,
Ծառս են լինում անընկճելի ու արի
Մինչև ճերմակ գլուխները լեռների։
 
Ու լեռները պառավ մոր պես վերստին
Արնոտում են գլուխները իրենց հին,
{{տող|15}}Միշտ խորհելով ամպերի տակ սևակնած,
Որ հենց իրենց հառաչանքն են կուտակված…կուտակված։
 
Ու ամպերում, բարձըր ուսից Մասիսի
Սլանում է մեծ արծիվը հյուսիսի
Շիտակ դեպի բարձունքները հայկական
{{տող|20}}Իր հետևից հայի բախտն ու ապագան։
</poem>|1914}}
 
</poem>
</div>
 
[[Կատեգորիա:Հովհաննես ԹումանյանԹումանյանի բանաստեղծություններ]]
''1914''
[[Կատեգորիա:Հովհաննես Թումանյան]]