Էջ:Muratsan, vol. 4.djvu/438

— Միակ օրինական թագավորը նա է և ժողովուրդը նրան է սպասում,— ասացին նրանք և փափագ հայտնեցին օր առաջ տեսնել իշխանաց իշխանին յուր եղբոր գահի վրա։ Կաթողիկոսը մինչև անգամ խորհուրդ տվավ նրանց' շտապել, թագավոր պսակել Աբասին, քանի դեռ թշնամ ինե- րից վտանգ չէր հասել գահին։ Այս ամենն, իհ արկե, անհաճո տպավորություն արին «բռնավորի» վրա* FmJ9 նա յուր դժգոհ ությունր ծածկեց, մինչև որ իշխանների մեծ մասը հեռացավ Pաղարանից։ Սգո առաջին օրերն անցնելուց ետ' այդտեղ մնացել էին միայն թագուհին յուր պալատական տիկնանցով, Աբասը' յուր դրանիկներով, Գարդմանա տեր Գավիթը և Մարզպետու¬ նի իշխանը' Գոռ որդու հետ միասին։ Վերջինս, սակայն, դտնվոնմ էր քաղաքից դուրս, որով-, հետև հսկում էր զորքերի վրա, որոնք բանակած էին Ախուր¬ յանի մ ոտ։ քայց Գևորգ իշխանի համար ծանր էին անցնում օրերըt որովհետև կատարելու շատ գործեր ուներ, ուստի անհամբեր րությամբ սպասում էր այն օրին, երբ Աբասը սգահան լինե¬ լով' կվերադառնար Երազգավորս և եղբոր գահը ժառանգելու մասին հարկ եղածը կկարդա գրեր։ Մ արզպետունին մտածում էր к աթողիկոսի նման, այսինքն, թե քանի թշնամիները խռոՎ վություններ չեն հարուցել, պետք էր շտապել թագավոր պսակել Աբասին, որովհետև գահի թափուր ժամանակ ամեն մի դավաճան հրապարակ է հանում յուր հին հաշիվները և հեշտությամբ կուսակիցներ որսալով' խռովում է երկրի խա¬ ղաղությունը։ Այս մասին, իհարկե, նա խոսել էր արդեն հա¬ վատարիմ իշխանների հետ և կարևոր դեպքում ձեռնտվու¬ թյուն պիտի ստանար նրանցից։ թայց որքա՜ն մեծ եղավ նրա զարմանքն ու երկյուղը, երբ Սյունյաց Սմբատ իշխանը լուր ուղարկեց իրան, թե Pաղարանից ելնելուց ետ' նա հանդիպել էր Աշոտ բռնավորի մի քանի վաշտերին, որոնք Երասխաձորից առաջանում էին դեպի Երազգավորս։ Իշխանն ավելացնում էր, թե ինքը վտան¬ գավոր մի նպատակ է նշմարում զորքերի այս շարժման մեջ և հետևապես խորհուրդ է տալիս Մարզպետունուն զգուշու¬ 438