«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/381»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Բայց ինձ թվում էր, թե հեկեկանքը Նոր էր հեռանում Եվ հեռաստանում
Բայց ինձ թվում էր, թե հեկեկանքը Նոր էր հեռանում Եվ հեռաստանում
Աղաչում էր դեռ— Կամաց մարում էրJ։
Աղաչում էր դեռ- Կամաց մարում էր]։


{{Կենտրոն|Այլ մշակում}}
[Ո՞վ էր այն սիրուն Վախեցած ուրուն, Որ ենձ երևաց, աղաչեց այնքան Նրա ձայնովը և նրա նման.

Ի՞նչ… երազ էր– ինչո՞ւ հենց նա չէր—
[Ո՞վ էր այն սիրուն Վախեցած ուրուն, Որ ինձ երևաց, աղաչեց այնքան Նրա ձայնովը և նրա նման.
Դե, մեր ողջ կյանքն էլ երազ էր[ արդեն J,
{{տող|120}}Ի՞նչ… երազ էր– ինչո՞ւ հենց նա չէր-
Կյանքը երազ է, երազը մի կյանք, Ոչ մեկն է հաստատ, ոչ մյուսը՝ պատրանքJ: Ինչ կուզեք ասեք— հավատում եմ ես, Որ միշտ մարդկային հոգիներն անտես Երկրի երեսին շրջում են անմահ— Մարմինրը ուր որ ուզում է գնա.
Դե, մեր ողջ կյանքն էլ երազ է [արդեն].
Մեր ու նրանց մեջ գաղտնի մի կապ կա. նրանք ներկա են մեր արարքներին, Տեսնում են իրանց սիրելիներին,
Կյանքը երազ է, երազը մի կյանք, Ոչ մեկն է հաստատ, ոչ մյուսը՝ պատրանք]: Ինչ կուզեք ասեք-հավատում եմ ես, Որ միշտ մարդկային հոգիներն անտես Երկրի երեսին շրջում են անմահ- Մարմինը ուր որ ուզում է գնա.
Մեր ու նրանց մեջ գաղտնի մի կապ կա.
Նրանք ներկա են մեր արարքներին,
{{տող|130}}Տեսնում են իրանց սիրելիներին,
Ազդում են հոգուն գալը փորձանքի, Անհայտ գաղտնիքը կամ վերջը կյանքի.
Ազդում են հոգուն գալը փորձանքի, Անհայտ գաղտնիքը կամ վերջը կյանքի.

Լսվում էր դեռ— Հնչում էր դեռ–
__________
Ով էր նա, որ եկավ Որ ինձ երևաց— որ ինձ աղաչ

Մի փոքրիկ <1 անընթ.> Լոկ երազ էր— տեսիլք
114 ա Լսվում էր դեռ- <br />
Դե, մեր ողջ կյանքն էլ մի երազ է մեծ Նրա ողջ կյանքն էլ մի երազ է երկար Կյանքը երազ Է, երազը պատրանք Է։ Երկուսն Էլ պատրանք։ Որ մեռածների հոգիներն անտես
բ Հնչում էր դեռ- <br />
116 Ով էր նա, որ եկավ <br /> 118 Որ ինձ երևաց - որ ինձ աղաչ <br />
118-119 տողերի միջև` <br />
Մի փոքրիկ <1 անընթ.> <br /> 120 Լոկ երազ էր - տեսիլք <br />
121 ա Դե, մեր ողջ կյանքն էլ մի երազ է մեծ <br />
բ Նրա ողջ կյանքն էլ մի երազ է երկար <br /> 122-123 Կյանքը երազ Է, երազը պատրանք Է։ <br />
Երկուսն Էլ պատրանք։ <br /> 125 Որ մեռածների հոգիներն անտես