«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/179»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Բանաստեղծություն|Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/179|<poem>{{Կենտրոն|IV}}
-IV
-»
-Սև ֊սև ամպեր են գալիս հավարվում՝. 50 Մթնում է երկինքն ու փայլատակում. Սառած սասանած երկիրր վախից Ուզում է, կարծես, փախչել յուր տեղից, Եվ թանձր անտառր, սաստիկ հողմակոծ,
+Սև-սև ամպեր են գալիս հավարվում.
+{{տող|50}}Մթնում է երկինքն ու փայլատակում,
+Սառած սասանած երկիրր վախից
+Ուզում է, կարծես, փախչել յուր տեղից,
+Եվ թանձր անտառը, սաստիկ հողմակոծ,
 Երբ ֆշշացնում է ինչպես մի սև օձ,
-Թեքվում է, տնքում ծառր հաստարմատ,
+Թեքվում է, տնքում ծառը հաստարմատ,
 Ամբողջ ծմակը հեծծում հուսահատ։
 Գոռում են ամպերն մթնած երկնքից,
 Գետինը դողում, շարժվում է հիմքից.
-Ապա երկինքբ պատառված, կարծես, 60 Հեղեղ է թափում կժով ջրի պես,
+Ապա երկինքը պատառված, կարծես,
+{{տող|60}}Հեղեղ է թափում կժով ջրի պես,
-Հեոե՚ո, որ պետք է քո աչքով տեսնես,
+Հեոե՜ղ, որ պետք է քո աչքով տեսնես,
-Շֆթերից բռնես, երկինքբ հասնես։ —
+Շիթերից բռնես, երկինքը հասնես։—
-Սաքոն ոչխարր ծմակն £ քաշուս՝,
+Սաքոն ոչխարը ծմակն է քաշում,
 Մի տերևախիտ ծառի տակ կանգնում,
 Եվ հետևում է հանգիստ հայացքով
-Թխպոտ ամպերին, որ համր րնթացքով
+Թխպոտ ամպերին, որ համր ընթացքով
-Գնում են ղես֊ղեն, խառնվում, կուտակվում,
+Գնում են դես-դեն, խառնվում, կուտակվում,
 Սև ծոցի միջից շանթեր արձակում.
-Կամ դաշտի միջին, քարի կողք մտած, 70 Հին հրացանր, մահակր խարտած
+Կամ դաշտի միջին, քարի կողք մտած,
+{{տող|70}} Հին հրացանը, մահակը խտըտած
 Ու գլխին քաշած մաշված յափնջին
 Անխռով լսում է. նրա ականջին
 Խլաձայն հասնում են որոտն ամպերի,
 Կայծակի ճայթյունն, վշշոցն անձրևի…
-Ազատ է, ազատ բնության որղին.
+Ազատ է, ազատ բնության որդին.
 Միահավասար մոտ են նրա սրտին
-Բնության բոլոր տեսք ու ձայներր.—
+Բնության բոլոր տեսք ու ձայները.—
-Թե ականակիր մթնագիշերր,
+Թե ականակիր մթնագիշերը,
-Թե խաղաղ, շքեղ գարնան առավոտ, 80 Աղբյուրի խոխոջ, կայծակի որոտ…
+Թե խաղաղ, շքեղ գարնան առավոտ,
+{{տող|80}}Աղբյուրի խոխոջ, կայծակի որոտ…
 Ա՜խ, մարդու լեզուն տկար է, տկար,
-Բնության տեսքր պատմելու համար.
+Բնության տեսքը պատմելու համար.</poem>|}}