«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/194»–ի խմբագրումների տարբերություն

Pywikibot touch edit
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Պատմում է այն հին օրերից, Երբ որ ծնունդ է առել Ով է անցել յուր ձորերից, Ինչ գործեր է կատարեր
<poem>Պատմում է այն հին օրերից,
Երբ որ ծնունդ է առել
Ով է անցել յուր ձորերից,
Ինչ գործեր է կատարեր:

Եվ երբեմըն հառաչելով նրանց հոգվոցն է ասում, Որոնք խեղդվել յուր շըրերով, Հանգչում են յուր ավազում։
Եվ երբեմըն հառաչելով
220 Պատմում է նա գիշերն ի բուն Գբլխի անցքերն յուր հին-հին, Թեև խորթ է նորա լեզուն Օտարածին հյուրերին։
նրանց հոգվոցն է ասում,
Այս իրիկուն նորա ափին Թուրքի քոչ է վայր եկել, Վայր է եկել և ահագին հյարույկներր բորբոքել։
Որոնք խեղդվել յուր ջըրերով,
Սակայն ինչո՞ւ մռայլած են Թուխ դեմքերը թուրքերի, 230 Կամ թե ինչո՞ւ դեռ լռած են Ձայներն անհոգ երգերի։
Հանգչում են յուր ավազում։
Շա՞տ է հոգնել ճանապարհից Այն խուժանր անհանգիստ, Վախենո՞ւմ է խորին ձորից, Թե՞ գիշերր մութն է խիստ։

— Թուրքի համար ահավոր չեն Ոչ մութ գիշեր և ոչ ձոր, Բայց այս ձորբ Լոռու ձորն է, Լոռերին է ահավոր։
{{տող|220}}Պատմում է նա գիշերն ի բուն
240 Մեկ էլ տեսար մի թունդ որոտ
Գբլխի անցքերն յուր հին-հին,
Ան տառիցբ այն մըթին, Կըհանզցընի կրակի մոտ Տխուր նստած իգիթին։
Թեև խորթ է նորա լեզուն
188
Օտարածին հյուրերին։

Այս իրիկուն նորա ափին
Թուրքի քոչ է վայր եկել,
Վայր է եկել և ահագին
հյարույկներր բորբոքել։

Սակայն ինչո՞ւ մռայլած են
Թուխ դեմքերը թուրքերի,
{{տող|230}}Կամ թե ինչո՞ւ դեռ լռած են
Ձայներն անհոգ երգերի։

Շա՞տ է հոգնել ճանապարհից
Այն խուժանը անհանգիստ, Վախենո՞ւմ է խորին ձորից, Թե՞ գիշերը մութն է խիստ։

-Թուրքի համար ահավոր չեն
Ոչ մութ գիշեր և ոչ ձոր,
Բայց այս ձորը Լոռու ձորն է,
Լոռերին է ահավոր։

{{տող|240}}Մեկ էլ տեսար մի թունդ որոտ
Անտառիցը այն մըթին,
Կըհանգցընի կրակի մոտ
Տխուր նստած իգիթին։
{{տող|188}}
</poem>