«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/199»–ի խմբագրումների տարբերություն

Pywikibot touch edit
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
<poem>{{Կենտրոն|XI}}
XI

Այն Լոռու ձորն է, ուր հանդիպակաց
Այն Լոռու ձորն է, ուր հանդիպակաց
Ժայռերն ամեհի նոթ երր կիտած, 370 Դեմուդեմ կանգնած, համառ և անթարթ
Ժայռերն ամեհի նոթերը կիտած,
{{տող|370}}Դեմուդեմ կանգնած, համառ և անթարթ
Հայացքով իրար նայում են հանդարտ։
Հայացքով իրար նայում են հանդարտ։
Սև ծովի նման մրլարր կանգնած
Սև ծովի նման մըլարը կանգնած
Գրկում է նրանց կուրծքր կախընկած,
Գրկում է նրանց կուրծքը կախընկած,
Որ կարծես ահա, հենց այս վայրկենին
Որ կարծես ահա, հենց այս վայրկենին
Վալր կրնկնեն անահ անցվորի գլխին։ Ահռելի ձոր է. այնտեղ Դեբեդը
Վայր կրնկնեն անահ անցվորի գլխին։
Ահռելի ձոր է. այնտեղ Դեբեդը
Փըրփրած վազում է։ Սրընթաց գետը
Փըրփրած վազում է։ Սրընթաց գետը
Գոռում է, ինչպես վիրավոր գազան,
Գոռում է, ինչպես վիրավոր գազան,
Եվ աղաղակին այն երկրասասան 380 Խոր, լայնաբերան քարանձավները
Եվ աղաղակին այն երկրասասան
{{տող|380}}Խոր, լայնաբերան քարանձավները
Կցում են իրանց քաքոի ձայն երր,
Կցում են իրանց քաջքի ձայները,
Կազմում վայրենին ներդաշնակոթյուն.
Կազմ ում վայրենի ն .րդս շնակո։թյուն.
Սարսափ է ազդու։)՛ անսովոր մ արդուն։
Սարսափ է ազդում անսովոր մարդուն։
Գիշերը լուսնի երկչոտ շողերր
Գիշերը լուսնի երկչոտ շողերը
Երբոր մտնում են այն ահեղ ձորր
Երբոր մտնում են այն ահեղ ձորը
Եվ ալքերի հետ խաղում դողալ ով,
Եվ ալքերի հետ խաղում դողալով,
Իսկ ալիքները խիտ֊խիտ շողալով
Իսկ ալիքները խիտ֊խիտ շողալով
Հուզվում են, իրար ետևից փախչում,
Հուզվում են, իրար ետևից փախչում,
Դեբեդր խավար անդունդի խորքում, 390 Մի արծաթափայլ նեղ շերտի նման
Դեբեդը խավար անդունդի խորքում,
{{տող|390}}Մի արծաթափայլ նեղ շերտի նման
Պտույտներ առած ձգվում է երկայն։
Պտույտներ առած ձգվում է երկայն։
Այս տախտի վրա, այն ժայռի գլխին
Այս տախտի վրա, այն ժայռի գլխին
Կանգնած կ մենակ, խավար ու լրռին
Կանգնած է մենակ, խավար ու լրռին
Մի քանգված հին բերդ, մի ավերակ վանք,
Մի քանդված հին բերդ, մի ավերակ վանք,
Մռայլ ու տխուր ինչպես զարհուրանք.
Մռայլ ու տխուր ինչպես զարհուրանք.
Իսկ քարի գլխից լուռ մարդու նման
Իսկ քարի գլխից լուռ մարդու նման
Նայում է ձորին մի հին խաչարձան։
Նայում է ձորին մի հին խաչարձան։

XII
{{Կենտրոն|XII}}
Այն ձորում ահա, այն խավար ձորում Այս կես գիշերին նա է թափառում,
Այն ձորում ահա, այն խավար ձորում
48 772
Այս կես գիշերին նա է թափառում,
193
</poem>