«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/200»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … (3) oգտվելով ԱՎԲ
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
400 Ահա նա ընկած քար ու թփերով, Վազում է գետի ժեռուտ ափերով։ Երկայն խանչալի դաստակը կողքին Զարկում է գոտու երկաթյա թողկին, Չըրխկչրխկում է, կարծես յուր զարկով Համրում է նրա քայլերր կարգով։
{{Տող|400}}Ահա նա ընկած քար ու թփերով,
Վազում է գետի ժեռուտ ափերով։
Երկայն խանչալի դաստակը կողքին
Զարկում է գոտու երկաթյա թողկին,
Չըրխկչրխկում է, կարծես յուր զարկով
Համրում է նրա քայլերր կարգով։
Հնչում է զուռնան մոլթ քարանձավփցՒ Չարքերը վազում նրա ետևից, Ղեբեղն էլ անղուլ գոռում է, թե՝ «հա՜, Այստեղ է Սաքոն, այստեղ է, ահա՜..,»։
Հնչում է զուռնան մութ քարանձավից
Չարքերը վազում նրա ետևից,
Դեբեդն էլ անղուլ գոռում է, թե՝ «հա՜,
Այստեղ է Սաքոն, այստեղ է, ահա՜...»։
410 Եվ դուրս են թռչում հորդ ալիքներից Հերարձակ ալքերն իրար ետևից, Վազում են բռնեն իգիթ Աաքոյին, Ար տանեն գետի հատակբ խորին. Բայց նա փախչում է, Փախած կանչում է
{{Տող|410}}Եվ դուրս են թռչում հորդ ալիքներից
Հերարձակ ալքերն իրար ետևից,
Վազում են բռնեն իգիթ Սաքոյին,
Որ տանեն գետի հատակը խորին.
Բայց նա փախչում է,
Փախած կանչում է
Յուր հավատարիմ միակ րնկերին,«Եկա ն, եկա՜ն, Զորի, հե յ, Բռնի՜, Զորի, արի, հե յ…»։
Յուր հավատարիմ միակ ընկերին,-
«Եկա՞ն, եկա՜ն, Զորի, հե՜յ,
Բռնի՜, Զորի, արի, հե՜յ…»։
Ու բոբլիկ թռչում քամուց էլ արագ,.
Ու բոբլիկ թռչում քամուց էլ արագ,.
{{Տող|420}}Քար ու մացառուտ առած ոտնատակ։
420 Քար ու մացառուտ առած ոտնատակ։ Սակայն առաջին ցոլացին աչքեր, Թփից դուրս թռան մի քանի քաջքեր. Մի ակնթարթում նա իրան թափբ Կոտրեց և իսկույն թողեց գետափր… Արձագանք տվեց ձորն այդ միջոցին Նրա ազազիլ գամփռի հաչոցին. Փարախն էլ գուցե մի գայլ է մտել, Աղքատի հոտր կերել, խեղդոտել… Խելազուրկ Սաքոն ոչինչ չի հիշում,
Սակայն առաջին ցոլացին աչքեր,
430 Քշում են նրան չարերր, քրշում,
Թփից դուրս թռան մի քանի քաջքեր.
Ք աջքերն էլ այրից զուռնա ֊դհոլով Խաբում֊կանչում են ծանոթ ձայներով.-
Մի ակնթարթում նա իրան թափը
Կոտրեց և իսկույն թողեց գետափը...
Արձագանք տվեց ձորն այդ միջոցին
Նրա ազազիլ գամփռի հաչոցին.
Փարախն էլ գուցե մի գայլ է մտել,
Աղքատի հոտը կերել, խեղդոտել...
Խելազուրկ Սաքոն ոչինչ չի հիշում,
{{Տող|430}}Քշում են նրան չարերր, քըշում,
Քաջքերն էլ այրից զուռնա-դհոլով
Խաբում-կանչում են ծանոթ ձայներով.-

«Սաքո՛, Սաքո՜, մեզ մոտ արի, Արի մեզ մոտ հարսանիք.
«Սաքո՛, Սաքո՜, մեզ մոտ արի, Արի մեզ մոտ հարսանիք.
194