«Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 4.djvu/487»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Այսպես, 1864 թ. հունվարի 18-ին (№ 28) «Ժամանակը» ծանուցում է, որ «Տերոյենց մեծարգո Հովհաննես բազմահմուտ պատվելիին խմբագրությամբ կհրատարակվի «Երևակ» պատվական հանդեսը ամսո 1, 8, 16, և 23 օրերը»: |
|||
| ⚫ | 1864 թ. փետրվարի 15-ին (№ 30) թերթն իր պաշտպանության տակ է առնում Տերոյենցին, որին «Մեղուն» իր № 227-ի մեջ վիրավորել էր, տպելով ոմն Մինկենեճյան Սերովբեի նամակը։ Նամակի հեղինակը հարցնում էր, թե «Տերոյենց կրնա՞ սեպվիլ Հայաստանյայց սուրբ եկեղեցվո հարազատ և հավատարիմ որդի, եթե նրա վերաբերմամբ 1856 թ. հունվարի 9-ին արձակված է կրոնական ժողովի հատուկ վճիռը»: Թերթը պատասխանում է, թե ներկայումս կրոնական ժողովը վստահ է, որ Պատվելին Հայաստանյայց եկեղեցու վստահելի և հարազատ անդամ է: |
||
1864 թ. փետրվարի 15-ին (№ 30) թերթն իր պաշտպանության տակ է առնում |
|||
| ⚫ | Տերոյենցին, որին «Մեղուն» իր № 227-ի մեջ վիրավորել էր, տպելով ոմն Մինկենեճյան Սերովբեի նամակը։ Նամակի հեղինակը հարցնում էր, թե «Տերոյենց կրնա՞ սեպվիլ Հայաստանյայց սուրբ եկեղեցվո հարազատ և հավատարիմ որդի, եթե նրա վերաբերմամբ 1856 թ. հունվարի 9-ին արձակված է կրոնական ժողովի հատուկ վճիռը»: Թերթը պատասխանում է, թե ներկայումս կրոնական ժողովը վստահ է, որ Պատվելին Հայաստանյայց եկեղեցու վստահելի և հարազատ անդամ է: |
||
| ⚫ | 1864 թ. հունվարի 20-ին (№ 39) «ժամանակը» արտատպում է Չամուռճյանի «Երևակի» մեջ տպագրված «Բողոք առ ազգն» հոդվածը, որտեղ հեղինակը հայտնում է. «Ժամանակն մը ի վեր, մանավանդ վերջին օրերս տարաձայնություն կա «Երևակի» խմբագրիս վրա, թե ես Հայաստանյայց ուղղափառ սուրբ եկեղեցու դեմ նորաձայն վարդապետություններ հնտրած ըլլալով, կրոնական ժողովով մի դատապարտյալ վճռած եմ եղեր և այս մտոք քանի մը պարբերականներու նյութ եղած եմ, իբր, թե դատապարտված և Հայաստանյայց սուրբ եկեղեցվո խորթացած զավակը և հռոմեացիներն վարձատրվելով Հայ Ազգը ի հռոմեականության առաջնորդող ճիզվիտ մը եմ և այլն»։ Հոդվածի վերջում դիմելով ազգին, Չամուռճյանը հավատացնում էր, որ ինքը Հայաստանյայց եկեղեցու զավակ է և իր մնացյալ կյանքը պիտի գործ դնե ազգին և եկեղեցուն ծառայելու համար: |
||
1864 թ. հունվարի 20-ին (№ 39) «ժամանակը» արտատպում է Չամուռճյանի |
|||
| ⚫ | «Երևակի» մեջ տպագրված «Բողոք առ ազգն» հոդվածը, որտեղ հեղինակը հայտնում է. «Ժամանակն մը ի վեր, մանավանդ վերջին օրերս տարաձայնություն կա «Երևակի» խմբագրիս վրա, թե ես Հայաստանյայց ուղղափառ սուրբ եկեղեցու դեմ նորաձայն վարդապետություններ հնտրած ըլլալով, կրոնական ժողովով մի դատապարտյալ վճռած եմ եղեր և այս մտոք քանի մը պարբերականներու նյութ եղած եմ, իբր, թե դատապարտված և Հայաստանյայց սուրբ եկեղեցվո խորթացած զավակը և հռոմեացիներն վարձատրվելով Հայ Ազգը ի հռոմեականության առաջնորդող ճիզվիտ մը եմ և այլն»։ Հոդվածի վերջում դիմելով ազգին, Չամուռճյանը հավատացնում էր, որ ինքը Հայաստանյայց եկեղեցու զավակ է և իր մնացյալ կյանքը պիտի գործ դնե ազգին և եկեղեցուն ծառայելու համար: |
||
Այս տվյալները հիմք են տալիս ասելու, որ բանտարգելության մեջ գտնվող Նալբանդյանը ստանում էր ոչ միայն «Մեղու»-ն, այլ նաև այնպիսի երկրորդական պարբերական, ինչպիսին «ժամանակն» էր: |
Այս տվյալները հիմք են տալիս ասելու, որ բանտարգելության մեջ գտնվող Նալբանդյանը ստանում էր ոչ միայն «Մեղու»-ն, այլ նաև այնպիսի երկրորդական պարբերական, ինչպիսին «ժամանակն» էր: |
||