«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/216»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 {{poemx||<poem>
-էլ ո՛՛ւր գնաս, էլ ո"նքք ապրես,.* Ա խ, արմ արդի, ա խ, անիրավ, ի Իսկի ի տեսա՞ր, թե ինչ արավ։ Հալա դեռ կտա, Գել կասեն ինձ,
+Էլ ո՞ւր գնաս, էլ ո՞նց ապրես...
+Ա՜խ, տըմարդի. ա՜խ, անիրավ.
+[Իսկի] տեսա՞ր, թե ինչ արավ։
+Հալա դեռ կաց, Գել կասեն ինձ,
-{{տող|385}}Թե մի ճանկրս կընկնես նորի՛ց, է՛ն թանն անեմ, [ փոՐԸս] վըԿա Մ որրդ կաթը քրթիցդ գտ։ Ասավ, պըրծավ, Ու վեր կացավ,
+{{տող|385}}Թե մի ճանկըս կընկնես նորի՜ց,
+է՛ն բանն անեմ, [փորըս] վըկա
-{{տող|390}}Երկար սովից ծունկր կրտրած,
+Մորըդ կաթը քըթիցդ գա։
-Ա՚աստիկ ցավից հանգած, հատած, Կւսղին տալով, Ժրնգժրնգալով Գրնաւյ՝ էնքան ման գա կրրկին,
+::Ասավ, պըրծավ,
-{{տող|395}}Մինչև էլ եդ Լն ճաներ գրըի Ու քրձրձի։
+::Ու վեր կացավ,
-էլ քար ու [քո,լ], էլ սար ու ձոր, Ման եկավ ման, օրվա)ն\ մի օր
+{{տող|390}}Երկար սովից ծունկը կըտրած,
-{{տող|400}}Մի բացատում՝ մին էլ տեսավ— Կեռիկ֊մեոիկ Սանամ եբիկ, Իր սուր դրնչով, Թուխլիկ պընչով
+Սաստիկ ցավից հանգած, հատած,
-{{տող|405}}Աղվեսն, ասես, գետնից բուսավ. — Հա , վերջապես, Գըտել եմ քեզ, Կանչեց Գելը ճամւիեն բրռնած Ու իլ: հերսից էնպես ոռնաց,
+::Կաղին տալով,
-{{տող|410}}Ոո ով լսեց, գազան թե մարդ, Հոգին դարձավ կորեկի հատ։ Ոայց Աղվես բ վհ ւսնդարտ ի ու պաղ, ԼԳիլին էսպես ղարձավ խաղաղ. ] — Դու մի խելոք մարդ ես, կարծես,
+::Ժընգժընգալով
-{{տող|415}}Ոայց խոսքերըղ վայել չեն քեղ.
+Գընաց՝ էնքան ման գա կըրկին,
+{{տող|395}}Մինչև էլ եդ են
+Ճանկը գըցի
+Ու քըձըձի։
+էլ քար ու [քոյ], էլ սար ու ձոր,
+Ման եկավ ման, օրվան մի օր
+{{տող|400}}Մի բացատում՝ մին էլ տեսավ—
+::Կեռիկ֊մեռիկ
+::Սանամեռիկ,
+::Իր սուր դընչով,
+::Թուխլիկ պընչով
+{{տող|405}}Աղվեսն, ասես, գետնից բուսավ.
+::— Հա՜, վերջապես,
+::Գըտել եմ քեզ,
+Կանչեց Գելը ճամփեն բըռնած
+Ու իր հերսից էնպես ոռնաց,
+{{տող|410}}Որ ով լսեց, գազան թե մարդ,
+Հոգին դարձավ կորեկի հատ։
+Բայց Աղվեսը [հանդարտ] ու պաղ,
+[Գիլին էսպես դարձավ խաղաղ.]
+— Դու մի խելոք մարդ ես, կարծես,
+{{տող|415}}Բայց խոսքերըդ վայել չեն քեզ.
 </poem>}}