«Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 4.djvu/417»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-թ. Այ վատ չանը իր հրատարակած «Արարատում» սուլթանական կարպերի դեմ գրած հագվածների համար ենթարկվում է խոշտանգումների և կարս ժամանակ անց
+թ. Այվատյանը իր հրատարակած «Արարատում» սուլթանական կարգերի դեմ գրած հոդվածների համար ենթարկվում է խոշտանգումների և կարճ ժամանակ անց մեռնում:
-մեոնում ւ էջ 10, տ. 7. «Մեղու» պատկերազարդ երկշաբաթաթերթը լույս էր տեսնում 1856-ից մինչև 1865 թ., որից հետո ընդհատվում է և վերահրատարակվում 1870 թ.ւ Խմբագիրն էր նշանավոր հրապարակախոս Հարություն Սվաճյանրւ «Մեղուն» արևմտահայ դեմոկրատների օրգանն էր և շնորհիվ խմբագրի հրապարակախոսական տաղանդի, ժամանակին լայն ժողովրդականություն ուներ արևմտահայության մեջւ էջ 10, տ. 7. «...Եվ «Մեղուին» և ւղ. Այվւաոյանին մեր շնորհակալությունը Б սպանելով»— Նալբանդյանը նկատի ուներ «Մեղուի» 1861 թ. փետրվարի 10-ին (Յէ 124)
+էջ 10, տ. 7. «Մեղու» պատկերազարդ երկշաբաթաթերթը լույս էր տեսնում 1856-ից մինչև 1865 թ., որից հետո ընդհատվում է և վերահրատարակվում 1870 թ.: Խմբագիրն էր նշանավոր հրապարակախոս Հարություն Սվաճյանը: «Մեղուն» արևմտահայ դեմոկրատների օրգանն էր և շնորհիվ խմբագրի հրապարակախոսական տաղանդի, ժամանակին լայն ժողովրդականություն ուներ արևմտահայության մեջ:
-«Չքնաղ հյուրընկալություն» և Մատթեոս Ա յ վատ յան ի նույն համարում տպագրած «Եկեղեցվո կպոավարությունը սահմանադրակա՛՛ն է, թե միապետական» հոդվածներըէջ 10, տ. 13. Աոաշին, brp մեր փոքրությունը ոտք կոիւեց Պոյիո, աղ (լային լրա- ղիրները մի երկու տող գրեցին մեր մասին» — Մ. Նալբանդյանի Պոլիս կատարած այցելոլթյան աոիթով «Մեղուն» գրել է. «Շատուց ի վեր կճանչեինք պ. Նալբանդյանը իր
-հրատարակոլթյուններովը «Հյոլսիսափայլ» օրագրին՛ մեջ և իր ոգվույն և սկզբանցը լավ ծանոթ ըլլալով հեոուեն, հեոուեն կօրհնենք նաև իր և իր արժանապատիվ աշխատակիցներուն ջանքերը ի լուսավորություն ազգին և մասնավորապես Ռուսիաբնակազգայնացւ ...Ուստի հիրավի բախտ մը կհամարինք մեզ համար պ. Նալբանդյանին ի Պոլիս գալուստն ու մեր ճանչվորությանը իրեն հետ»։Նրա գալստյան աոթիվ դրվատական հոդված տպագրեց նաև «Արևմուտքը»։ Էջ 10, տ. 18. «Այդ նրատարակությունքը, անշուշտ, ազդի մեծագույն մասին վերաբնավ ազդեցություն չգործելով, երևում է թե նետի նման ձակել են չխոստովանված փիլիսոփայի անձնասիրությունը» — Չամուոճյանր «Նալբանդյանի մեկ նամակի վրա»
+էջ 10, տ. 7. «...Եվ «Մեղուին» և պ. Այվատյանին մեր շնորհակալությունը հայտնելով»— Նալբանդյանը նկատի ուներ «Մեղուի» 1861 թ. փետրվարի 10-ին (№ 124) «Չքնաղ հյուրընկալություն» և Մատթեոս Այվատյանի նույն համարում տպագրած «Եկեղեցվո կառավարությունը սահմանադրակա՞ն է, թե միապետական» հոդվածները:
-հոդվածում գրում է. «Պ. Մ. Նալրանդյանցը մայրաքաղաքս եկած ժամանակը իբրև գերակատար իմաստուն մը հոչակվեցավ։ Ամեն տեղ այս սովորությունը կա. դոլրսեն նոր բան մը գալու ըլլա նե, առջի բերանը կգովվի...»։ Եվ ապա. «Երբ պ. Նալրանդյանցը Կ. Պոլիս ոտք կոխելուն պես լրագիրները զինքը գերապանծ իմաստուն մը և ազգի պարծանք հրատարակեցին նե, որո՞լ հետ ինչ պայման դրած եղան, չէ" մի որ մեկ լավ
-վկայություն մրն էր, ինչպես որ ժողովուրդը քահանայության նվիրվելոլյն... վկայություն կոլտա»։
+էջ 10, տ. 13. Առաջին, երբ մեր փոքրությունը ոտք կոխեց Պոլիս, ազգային լրագիրները մի երկու տող գրեցին մեր մասին» — Մ. Նալբանդյանի Պոլիս կատարած այցելության առիթով «Մեղուն» գրել է. «Շատուց ի վեր կճանչեինք պ. Նալբանդյանը իր հրատարակություններովը «Հյոլսիսափայլ» օրագրին մեջ և իր ոգվույն և սկզբանցը լավ ծանոթ ըլլալով հեռուեն, հեռուեն կօրհնենք նաև իր և իր արժանապատիվ աշխատակիցներուն ջանքերը ի լուսավորություն ազգին և մասնավորապես Ռուսիաբնակ ազգայնաց: ...Ուստի հիրավի բախտ մը կհամարինք մեզ համար պ. Նալբանդյանին ի Պոլիս գալուստն ու մեր ճանչվորությանը իրեն հետ»։
-«Չքնաղ հյուրընկալություն» հոդվածում Սվաճյանը զգալով, որ «գիտնական» պատվելուն ամենից շատ վրդովել են Նալբանդյանի հասցեին ասված մեծարանքի խոսքերը, գրում է. «...Պ. Չամուոճյան կփափագի, որ Ազգին մեջ ինք միայն ճանչքվի գիտուն,իմաստուն, պերճիմաստ, աստվածարան, փի|իսո փա և այլն...Ասոր համար, ով որ Ազգին մեջ անուն կստանա, կհարգվի ու կսիրվի, անոր նախանձը կզայրացնե և ալ այնուհետև առիթ մը կբոնե անոր վրա հարձակվելու և եթե բնավ մեկ կերպով մը չկրնա հաղթել անոր' իսկույն բողոքականության և անհավատության մուր մը կքսե անոր վրա, վասնզի այս զենքը շատ զորավոր գտած է և այս
-զենքը ապահով միջոց մը' կույր խղճահարներոլ սիրտն ամեն ատեն իր վրա տաք պահելու»։
+Նրա գալստյան առթիվ դրվատական հոդված տպագրեց նաև «Արևմուտքը»։
-Էջ 10, տ. 27. «Որ հոչակավոր %ոէսշ...»—Չարլզ Ֆոքս (1749—1806) անգլիացի քաղաքական գործիչ, Քսանամյա հասակում արդեն ճանաչված հռետոր էր և զբաղեցնում էր ծովակալության կրտսեր լորդի պաշտոնը, Պաշտպան կանգնելով ամերիկյան գաղութների ազատագրական ձգտումներին և հակառակ դիրք բռնելով կառավարության
+Էջ 10, տ. 18. «Այդ հրատարակությունքը, անշուշտ, ազգի մեծագույն մասին վերաբնավ ազդեցություն չգործելով, երևում է թե նետի նման ծակել են չխոստովանված փիլիսոփայի անձնասիրությունը» - Չամուոճյանը «Նալբանդյանի մեկ նամակի վրա» հոդվածում գրում է. «Պ. Մ. Նալբանդյանցը մայրաքաղաքս եկած ժամանակը իբրև գերակատար իմաստուն մը հոչակվեցավ։ Ամեն տեղ այս սովորությունը կա. դուրսեն նոր բան մը գալու ըլլա նե, առջի բերանը կգովվի...»։ Եվ ապա. «Երբ պ. Նալբանդյանցը Կ. Պոլիս ոտք կոխելուն պես լրագիրները զինքը գերապանծ իմաստուն մը և ազգի պարծանք հրատարակեցին նե, որո՞ւ հետ ինչ պայման դրած եղան. չէ՞ մի որ մեկ լավ
+վկայություն մըն էր, ինչպես որ ժողովուրդը քահանայության նվիրվելույն... վկայություն կուտա»։
+«Չքնաղ հյուրընկալություն» հոդվածում Սվաճյանը զգալով, որ «գիտնական» պատվելուն ամենից շատ վրդովել են Նալբանդյանի հասցեին ասված մեծարանքի խոսքերը, գրում է. «...Պ. Չամուոճյան կփափագի, որ Ազգին մեջ ինք միայն ճանչցվի գիտուն,իմաստուն, պերճիմաստ, աստվածարան, փիլիսոփա և այլն...
+Ասոր համար, ով որ Ազգին մեջ անուն կստանա, կհարգվի ու կսիրվի, անոր նախանձը կզայրացնե և ալ այնուհետև առիթ մը կբռնե անոր վրա հարձակվելու և եթե բնավ մեկ կերպով մը չկրնա հաղթել անոր՝ իսկույն բողոքականության և անհավատության մուր մը կքսե անոր վրա, վասնզի այս զենքը շատ զորավոր գտած է և այս զենքը ապահով միջոց մը՝ կույր խղճահարներու սիրտն ամեն ատեն իր վրա տաք պահելու»։
+Էջ 10, տ. 27. «Որ հոչակավոր Ֆոքսը...»—Չարլզ Ֆոքս (1749—1806) անգլիացի քաղաքական գործիչ: Քսանամյա հասակում արդեն ճանաչված հռետոր էր և զբաղեցնում էր ծովակալության կրտսեր լորդի պաշտոնը: Պաշտպան կանգնելով ամերիկյան գաղութների ազատագրական ձգտումներին և հակառակ դիրք բռնելով կառավարության