«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/232»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Չսրբագրված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Ծա՛փ, տղերք, ծա՛փ, |
Ծա՛փ, տղերք, ծա՛փ, ծա՛փ-որոտում է ծափ- |
||
Կանգնում է վերև հովիվն հոյակապ, |
|||
Հաղթ-հաղթ բազուկն իր տարածում երկար, |
|||
Վայրենի նազով զբնում կենդապար։ 15 |
Վայրենի նազով զբնում կենդապար։ |
||
{{տող|15}}Արծիվն է ասես, որ կանգնած օդում |
|||
Շուրջը վայրենի հայացքներ նետում, |
Շուրջը վայրենի հայացքներ նետում, |
||
ճեմում է անփույթ, |
ճեմում է անփույթ, հըզոր ու հըպարտ |
||
Ու մին էլ, հանկարծ, զարկում է, թըռչում, |
Ու մին էլ, հանկարծ, զարկում է, թըռչում, |
||
Խոյանում, սուզվում ամպերի միջում։ |
|||
{{տող|20}}Ծա՜փ-ծա՜փ... տաքանում, շրջան են անում, |
|||
Շրջան են անում ու |
Շրջան են անում ու ղոփի թռչում. |
||
Դանդաղ ծանրապար, |
Դանդաղ ծանրապար, |
||
[Աստիճանաբար], |
|||
իԱս տ՚իճան ա բա ր վ, |
|||
Փոթորկի նման գնում են թռած, 25 Երբեմն ուռուցիկ լանջերն ուռցրնում, |
Փոթորկի նման գնում են թռած, |
||
{{տող|25}} Երբեմն ուռուցիկ լանջերն ուռցրնում, |
|||
ճըչում են, կանչում, սուլում-շըվացնում, |
|||
Մին էլ միասին հանկարծ կորանում, |
Մին էլ միասին հանկարծ կորանում, |
||
Ու կրկին |
Ու կրկին դըքվում, կըրկին տաքանում, |
||
Մոլեգնոտ թափով գետինք դոփում, 30 |
Մոլեգնոտ թափով գետինք դոփում, |
||
{{տող|30}}Օճորքը դողում, ու հող է թափում։ |
|||
Այս նայն |
Այս նայն էջի լուսանցքներում կան նաև այլ անավարտ տողեր. |
||
Հենց երեկ գիշեր, |
Հենց երեկ գիշեր, |
||
Օդեն լի գրժեր, |
|||
[Ի՜նչ] աղմուկ ու ծիծաղ... |
|||
[Հ<ենց> երեկ գիշեր |
|||
Օղեն լի գըժեր]. |
|||
Երեկ գիշեր |
Երեկ գիշեր էր-(և Սաքոն հիշում է իրեն» ու երգերը)։ |
||
__________ |
|||
ու երգերը)։ |
|||
{{տող|11-13}}Կանչում են ծափ-ծափ, որոնում է ծափ- Ելնոլմ է տեղից հովիվն հոյակապ |
|||
11 — 13 |
|||
Հաղթ-հաղթ կոները տարածում երկար |
|||
17 |
|||
{{տող|17}}ճեմում է անփույթ, անվրդով, հանդարա {{տող|21}}Շրջան են անում ու զոփի գընում, |
|||
21 22 |
|||
{{տող|22}}Կամաց ծանրապար |
|||
Կանչում Լն ծափ֊ծափ, որոնում է ծափ– Ելնոլմ է տեղից հովիվն հոյակապ Հաղթ֊հաղթ կոները տարածում երկար ճեմում է անփույթ, անվրդով, հանդաբա Շրջան են անում ու զոփի զբնում, Կամաց ծանրապար |
|||
226 |