«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/255»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Poemx||<poem>{{Կենտրոն|IV}}
-IV
 Ո՜րքան սիրել եմ, չքնաղ հայրենիք,
-ՏՕ Քո սար ու ձորում մեծացած մարդկանց Սովորությունքը պարզ ու վայրենի— Ատելը անկեղծ, սիրելր սրտանց. Երբոր միասին զվարճանում են Իրանց օջախում, թեկուզ չոր հացով, Միասին վարում, միասին ցանում են, Մխիթարվում են մի բախտի հուսով։ Նրանց հարկի տակ շատ ու շատ անգամ Ես էլ եմ նրանց եղել խնդակից, Երբոր, ցավնեբը մոռացած, առ ժամ
+{{տող|50}}Քո սար ու ձորում մեծացած մարդկանց
-Ուռ ախացել են արցունքի տակից։
+Սովորությունքը պարզ ու վայրենի-
-Սիրել եմ, տանջվել նրանց ցավերով Ան արդար հասած ոխերիմ ձեռքից, Եվ պատանեկան վստահ ցնորքով Նրանց բողոքին լինել ձայնակից… Եվ կաղաղակեմ, քանի տեսնում եմ Քո շեմքի վերա օտարի հետքեր, Եվ կըհառաչեմ, քանի ծխում են Քո կրծքի վերա նորանոր վերքեր։ Ահա վերստին հարություն առար
+Ատելը անկեղծ, սիրելր սրտանց.
-Քո վարած կյանքով իմ հուզված մտքոււ Առավել տխուր, առավել խավար, Քան ցույց տվածր պատմողի գրքում.— Դեմքեր չարչարված նահատա կների, Հուսահատ տրտունջ մեռնող ձայների… Ահա, և մթնում, կուչ եկած մնջիկ, Հալիս է մենակ մի սիրուն աղջիկ։ Այսպես՝ այն սերը, որ փոթորկալի Դու վառել ես քո ոբդոց սրտերում, Անլուր տխրությամբ և անլռելի
+Երբոր միասին զվարճանում են
-՚80 Հեծում է նրանց բոլոր երգերում։
+Իրանց օջախում, թեկուզ չոր հացով,
+Միասին վարում, միասին ցանում են,
+Մխիթարվում են մի բախտի հուսով։
+Նրանց հարկի տակ շատ ու շատ անգամ
+Ես էլ եմ նրանց եղել խնդակից,
+Երբոր, ցավները մոռացած, առ ժամ
+{{տող|40}}Ուրախացել են արցունքի տակից։
+Սիրել եմ, տանջվել նրանց ցավերով
+Անարդար հասած ոխերիմ ձեռքից,
+Եվ պատանեկան վստահ ցնորքով
+Նրանց բողոքին լինել ձայնակի...
+Եվ կաղաղակեմ, քանի տեսնում եմ
+Քո շեմքի վերա օտարի հետքեր,
+Եվ կըհառաչեմ, քանի ծխում են
+Քո կրծքի վերա նորանոր վերքեր։
+Ահա վերստին հարություն առար
+{{տող|70}}Քո վարած կյանքով իմ հուզված մտքում-
+Առավել տխուր, առավել խավար,
+Քան ցույց տվածը պատմողի գրքում.-
+Դեմքեր չարչարված նահատա կների,
+Հուսահատ տրտունջ մեռնող ձայներ...
+Ահա, և մթնում, կուչ եկած մնջիկ,
+Հալիս է մենակ մի սիրուն աղջիկ։
+Այսպես` այն սերը, որ փոթորկալի
+Դու վառել ես քո որդոց սրտերում,
+Անլուր տխրությամբ և անլռելի
+{{տող|80}}Հեծում է նրանց բոլոր երգերում։</poem>|}}