«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/260»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-Ինձ երևացին միաժամանակ։
+{{Poemx||<poem>Ինձ երևացին միաժամանակ։
 Ծանր վեհությամբ ամպերի միջից
 Նրանք նայում են ծանոթ հայացքով,
-Այնտեղ քար, ծառ, աղբյուր,,, ճանաչում են ինձ
+Այնտեղ քար, ծառ, աղբյուր... ճանաչում են ինձ
 Մի սիրուն օրով, սիրելի անցքով։
-Եվ, անձավներից քարաժ այռերի,
+Եվ, անձավներից քարաժայռերի,
-Թավուտ անտառի լոին խորքերից,
+Թավուտ անտառի լռին խորքերից,
-Մանոլկ հասակիս աղաղակների
+Մանուկ հասակիս աղաղակների
+{{տող|210}}Պարզ արձագանքը լսում եմ նորից։
-Պարղ արձագանքը լսում եմ նորից։ Պարզիկա գիշեր, թաղիքի վրանից, Զմայլված սրնգի ձայնով թովչական, Նայում եմ,— ահա երկինքն աստղալից Կպչում է հեռո ւ լերանց բարձրությանն։ Ուրիշ մի գիշեր, տխուր ու խավար, Գողի ու դայլի գիշեր աՀաբեր, Եվ անքուն հովվի սաստող, ազդարար Աղաղակներ/։ ականջումս են դեռ։ Իսկ առավոտյան աղմուկր բինի,—
+Պարզիկա գիշեր. թաղիքի վրանից,
-Հաչոց, բառաչոց, խրխինջ ու գոչյուն,,. Այն աղմուկի մեջ կիսավայրենի Ւնձ սիրելի է ամեն մի հնչյուն Ես այն սարերումն էի երե խուց, Այնտեղ տարփում էր մի զույգ սիրահար, (Նրանցից մեկր մեռած է վաղուց, Մյուսն աղոթում է մեռնելու համար)։
+Զմայլված սրնգի ձայնով թովչական,
-XIII
+Նայում եմ,- ահա երկինքն աստղալից
-Անցան տարիներ, նրանք մեծացան, Մի օր էլ երբոր իրար նայեցին, (Եվ այն հայացքր չէր սո՛վորական) 230 Իրար հասկացան, բայց լուռ պահեցին։ Այն մի հայացքով պատանի Սարոն Գրկեց Անուշի պատկերր հոգով, Այնինչ գեղեցիկ Անուշր նրան Սիրեց կուսական առաջին կրքով։
+Կպչում է հեռո՜ւ լերանց բարձրությանն։
+Ուրիշ մի գիշեր, տխուր ու խավար,
+Գողի ու դայլի գիշեր ահաբեր,
+Եվ անքուն հովվի սաստող, ազդարար
+Աղաղակները ականջումս են դեռ։
+Իսկ առավոտյան աղմուկը բինի,-
+{{տող|220}}Հաչոց, բառաչոց, խրխինջ ու գոչյուն...
+Այն աղմուկի մեջ կիսավայրենի
+Ինձ սիրելի է ամեն մի հնչյուն
+Ես այն սարերումն էի երեխուց,
+Այնտեղ տարփում էր մի զույգ սիրահար,
+(Նրանցից մեկը մեռած է վաղուց,
+Մյուսն աղոթում է մեռնելու համար)։
+{{Կենտրոն|XIII}}
+Անցան տարիներ, նրանք մեծացան,
+Մի օր էլ երբոր իրար նայեցին,
+(Եվ այն հայացքը չէր սովորական)
+{{տող|230}}Իրար հասկացան, բայց լուռ պահեցին։
+Այն մի հայացքով պատանի Սարոն
+Գրկեց Անուշի պատկերը հոգով,
+Այնինչ գեղեցիկ Անուշր նրան
+Սիրեց կուսական առաջին կրքով։
+</poem>|}}