«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/273»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Poemx||<poem>{{տող|610}}Անտեր մնացած ոչխարի մասին,
-Անտեր մնա ցած ոչխարի մասին, Անսիրտ անեծքով հիշեցին նորա Անճար մնացած խեղճ յարի մասին. Եվ նրա մասին, որ ընկերները Հանդը գնալիս Աարո կըկանչեն, Որ սարից փախած սոված շները Պիտի կտերր ոռնան, կրլանչեն։ Ծանրր չոմ՛բախր, գլուխը մեխած, Օճորքում դրած պիտի մրոտի, Երկայն խանչալր պատիցը կախած,
+Անսիրտ անեծքով հիշեցին նորա
-Պ ատեն ում մնա և ժանգը պատի. Որ հով սարերի սովորած նանը էլ սար չի գնալ առանց Սարոյի, Սև շորեր հագած կրնստի տանը, Տե սած օրերր միտը կրբերի… Եվ յուրաքանչյուր հիշողությունը Կտրատում էին սիրտր խեղճ նանի, Եվ աղաչում էր վշտալի կինը — Մի անգամ խոսա, աչքը բաց անի. Բայց չէին բացվում որդու աչքերը,
+Անճար մնացած խեղճ յարի մասին.
-Եսկ շրթունքներր չորացել էին,
+Եվ նրա մասին, որ ընկերները
-Նրանց արանքից բաց ատամները Սպիտակ շարքերով երևում էին։ Եվ ողջ մայրական անխելք ու տկար Աղաչանքներրն ու հեկեկանքը Անկարող եղան վերստին բառնալ Հավիտյան դրված մահու փականքը։ Ապա կատաղած հանդուգն անեծքով Նա հարձակվեցավ երկնքի դիմաց,— Եվ հայհոյում էր և կուրծքը կոծում.
+Հանդը գնալիս Սարո կըկանչեն,
-Եվ ողբում էին ձեն֊ձենի տված։
+Որ սարից փախած սոված շները
-Պ՛իշերը հասավ, սաստկացավ մութը, Եվ նվաղեցան նրանց ձայները, Բոլորը լռեց, մենակ Դեբեդը
+Պիտի կտերը ոռնան, կըլանչեն։
+Ծանըր չոմբախը, գլուխը մեխած,
+Օճորքում դրած պիտի մրոտի,
+Երկայն խանչալր պատիցը կախած,
+{{տող|620}}Պատենում մնա և ժանգը պատի.
+Որ հով սարերի սովորած նանը
+էլ սար չի գնալ առանց Սարոյի,
+Սև շորեր հագած կընստի տանը,
+Տեսած օրերը միտը կըբերի…
+Եվ յուրաքանչյուր հիշողությունը
+Կտրատում էին սիրտը խեղճ նանի,
+Եվ աղաչում էր վշտալի կինը-
+Մի անգամ խոսա, աչքը բաց անի.
+Բայց չէին բացվում որդու աչքերը,
+{{տող|630}}Իսկ շրթունքները չորացել էին,
+Նրանց արանքից բաց ատամները
+Սպիտակ շարքերով երևում էին։
+Եվ ողջ մայրական անխելք ու տկար
+Աղաչանքներըն ու հեկեկանքը
+Անկարող եղան վերստին բառնալ
+Հավիտյան դրված մահու փականքը։
+Ապա կատաղած հանդուգն անեծքով
+Նա հարձակվեցավ երկնքի դիմաց,-
+Եվ հայհոյում էր և կուրծքը կոծում.
+{{տող|640}}Եվ ողբում էին ձեն֊ձենի տված։
+Գիշերը հասավ, սաստկացավ մութը,
+Եվ նվաղեցան նրանց ձայները,
+Բոլորը լռեց, մենակ Դեբեդը
+</poem>|}}