«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/541»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Սրբագրված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
— Եվ շատ լավ եք |
— Եվ շատ լավ եք անում<ref>[ինց պատիժ տանք, որ լավ]</ref>։ |
||
— Դեհ հիմի քեզ էլ դրա համար ենք էս կեսգիշերին նեղություն ավել, որ գաս, մի երկու տող բան գրես, տանք դիվանի ձեռը, ինչ կուզեն անեն, ախպեր, մենք ամենքս էլ մլքի տեր ենք, դիրքի տեր ենք, ախր մեղք չենք, մինչև ե՞րբ ախար, էլ հարաքաթ չմնաց, է, ծածկելով |
— Դեհ հիմի քեզ էլ դրա համար ենք էս կեսգիշերին նեղություն ավել, որ գաս, մի երկու տող բան գրես, տանք դիվանի ձեռը, ինչ կուզեն անեն, ախպեր, մենք ամենքս էլ մլքի տեր ենք, դիրքի տեր ենք, ախր մեղք չենք, մինչև ե՞րբ ախար, էլ հարաքաթ չմնաց, է, ծածկելով<ref>[պահելով]</ref> էլ բեզարեցինք; հրե դու էլ ես երեսներիս Թքում։ |
||
— Ո՞վ է գողը։ |
— Ո՞վ է գողը։ |
||
— Ա՛յ |
— Ա՛յ<ref>[ղալամդ գրի]</ref>, գրիչդ վեր կալ հրես կիմանաս։ |
||
— |
— Էլի, ո՞վ է: |
||
— Գևոն, Գևոն։ |
— Գևոն, Գևոն։ |
||
— |
— Ո՞վ՛ |
||
— Գևոն։ |
— Գևոն։ |
||
Տող 17. | Տող 17. | ||
— Գևո՞ն… բայց նա ինձ մոտ քազաքումն էր, երբ որ այդ բանը կատարվել է։ |
— Գևո՞ն… բայց նա ինձ մոտ քազաքումն էր, երբ որ այդ բանը կատարվել է։ |
||
— Տո, դու ի՞նչ գիտես, նստի գրի, |
— Տո, դու ի՞նչ գիտես, նստի գրի, մենք<ref>[իմացել ենք]</ref> անմեղ տեղից խո չենք խոսում<ref>[]</ref>։ |
||
— Անմեղն էլ ի՞նչպես կլինի, ես ասում եմ նա քազաքումն էր։ |
— Անմեղն էլ ի՞նչպես կլինի, ես ասում եմ նա քազաքումն էր։ |
||
Տող 25. | Տող 25. | ||
— Այդ ի՞նչպես եք խոսում ինձ հետ։ |
— Այդ ի՞նչպես եք խոսում ինձ հետ։ |
||
<. |
<. . . . . .> |
||
……….> |
|||
Վերջապես։ |
Վերջապես։ |
||
Այսինչ օրը նա քաղաքում խնդիր է տվել |
Այսինչ օրը նա քաղաքում խնդիր է տվել նահանգապետին։ |
||
(Տեղիցը վեր է կենում, |
(Տեղիցը վեր է կենում, լուռ նայում սրան նրան ու խոսում վշտացած)։ |
||
— Ուրեմն դուք դրա համար եք ձեր քունը կտրել, այս կեսգիշերին հավաքվեր որ կորցնեք մի անմեղ մարդու։ Մի մարդու, որի անմեղությունը ինձ լավ է |
— Ուրեմն դուք դրա համար եք ձեր քունը կտրել, այս կեսգիշերին հավաքվեր որ կորցնեք մի անմեղ մարդու։ Մի մարդու, որի անմեղությունը ինձ լավ է հայտնի, և դուք էլ |
||
• [ի"կ կասես մեզ, սր] 2 [ինլ պաաիմ տանք, որ {ավ] 8 իպահե– 4«Վ] 4 քդալամգ ԳՐԻ] 8 /՛իմացել ենք] 8 [ զսպված վրդովմունքով] |
• [ի"կ կասես մեզ, սր] 2 [ինլ պաաիմ տանք, որ {ավ] 8 իպահե– 4«Վ] 4 քդալամգ ԳՐԻ] 8 /՛իմացել ենք] 8 [ զսպված վրդովմունքով] |