«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/320»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-Ղու քանի" գլուխ ունիս քո ուսին,
+{{Poemx||<poem>Դու քանի՞ գլուխ ունիս քո ուսին,
 Որ վեր ես կենում փախչում նրա հետ։
-Խըռնված գյուղացիք կըտուրից իջանճ Մեղմելու կոպիտ բարկությունը հոր, Հայտնըվեց նույնպես գյուղի քահանան, 630 Մի պատկառելի հըսկա ալևոր։
+Խըռնված գյուղացիք կըտուրից իջան`
-— Ղուրս գնացեք, դո ւրս,— գոչեց տերտերր,– Ան ուշր թողեք ուղիղն ինձ ասի,
+Մեղմելու կոպիտ բարկությունը հոր,
-Թողեք նա հայտնի իր միտքն ու սերը, Նըրանից հետո բանր կըպարզի։
+Հայտնըվեց նույնպես գյուղի քահանան,
-— Մի՛ լար, իմ աղջիկ, ինձ խոստովանիր, Սիրում ե՞ս նրան, քո կամքով փախա՞ր. Եթե սիրում ես, էլ դարդ մի՛ անիր, Պիտի պսակեմ ես ձեզ իրար հետ։
+{{տող|630}}Մի պատկառելի հըսկա ալևոր։
-— Ի՛՛նչ են հառաչում… Այն ով էր, մի տես, 640 Որ դուրսը հանկարծ աղմըկեց էսպես…
+-Դուրս գնացեք, դո՜ւրս,- գոչեց տերտերը,-
-Ո՛՛վ է ըսպանել… Մոսի՞ն… ո՞ւմ… ո՛՛ւր..,
+Անուշը թողեք ուղիղն ինձ ասի,
-— Անո ւշ, հհ յ, Անո ւշ… ջուր հասցըրեք, շո <
+Թողեք նա հայտնի իր միտքն ու սերը,
-XXVII
+Նըրանից հետո բանը կըպարզի։
-Ինչպես մի հեղեղ վեր կենար հանկարծ, Երկրնքի մըթնած ամպերից իջներ, Ինչպես փոթորիկ էսաստիկվ սրրնթաց, Գյուղից սըլացան մի խումբ կտրիճներ։ Ցավից տաքացած էլ բան չեն հարցն ում, Թըռչում են, ասես ահից հալածված, Ու նրանց առջև ահռելի բացվում, 650 Թրշշում է ձորր արյունով լրցված։
+-Մի՛ լար, իմ աղջիկ, ինձ խոստովանիր,
-€27—628 Խառնրված գյուղացիք կըտուրից իջան Մեղմելու անզուսպ բարկությունը հոր, 638 Պիտի պսակեմ ես ձեզ անպատճառ։
+Սիրում ե՞ս նրան, քո կամքով փախա՞ր.
-Ոթ դուրսը, հանկարծ աղմըկեց այդպես.
+Եթե սիրում ես, էլ դարդ մի՛ անիր,
-Թըռչում են, ինչպես ահից հալածված,
+Պիտի պսակեմ ես ձեզ իրար հետ։
+-Ի՞նչ են հառաչում... Այն ով էր, մի տես,
+{{տող|640}}Որ դուրսը հանկարծ աղմըկեց էսպես...
+Ո՞վ է ըսպանել... Մոսի՞ն... ո՞ւմ... ո՞ւր...
+-Անո՜ւշ, հե՜յ, Անո՜ւշ... ջուր հասցըրեք, ջո՜ւր...
+{{Կենտրոն|XXVII}}
+Ինչպես մի հեղեղ վեր կենար հանկարծ,
+Երկրնքի մըթնած ամպերից իջներ,
+Ինչպես փոթորիկ [սաստիկ] սրընթաց,
+Գյուղից սըլացան մի խումբ կտրիճներ։
+Ցավից տաքացած էլ բան չեն հարցնում,
+Թըռչում են, ասես ահից հալածված,
+Ու նրանց առջև ահռելի բացվում,
+{{տող|650}}Թըշշում է ձորը արյունով լրցված։
+__________
+-628 Խառնրված գյուղացիք կըտուրից իջան
+Մեղմելու անզուսպ բարկությունը հոր,
+{{տող|638}}Պիտի պսակեմ ես ձեզ անպատճառ։
+{{տող|640}}Որ դուրսը, հանկարծ աղմըկեց այդպես...
+{{տող|648}}Թըռչում են, ինչպես ահից հալածված,
+</poem>|}}