«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/321»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Poemx||<poem>Գյուղը դատարկվեց մի ակընթարթում,
-Գյուղը դատարկվեց մի ակրնթարթում, Քարափի դըլիյիս կանգնած անհամբեր. Լոլո, սրտատրոփ ականջ են դընում, նայում են ներքև… ձայն չի դալիս դեռ. Դե բեղն է միայն անդրն ղում հ ուզված՝ Խլաձայն ողբով վազում դեւզի ցած։
+Քարափի գըլխին կանգնած անհամբեր,
-XXVIII
+Լուռ, սրտատրոփ ականջ են դընում,
-Ու մարդ/-՛.՛սպանր դուրս եկավ ձորից. Դեմքր այլայլած, քայլվածքը մոլոր, Սարսափ է կաթում արն ու։ աչքերից,
+Նայում են ներքև...ձայն չի գալիս դեռ.
-<………..>
+Դեբեդն է միայն անդընդում հուզված՝
-Առանց նայելու մարդկանց երեսին, Առանց խոսելու, սևակնած, դաման, Մոտեցավ սրահին, կայս ս՝.՛/.՛•/ղ սրնին Սև հորացասր — սև օձի նըման։ Պասլս:նձվեց նույնոլես ամբոխը մեխված, Ոչ ոք ծպըտալ չի հ ամ արձակվում, Մենակ մի հոգի ան ղուս սլ կատաղած Հա՛րայ է կան չում, երեսը սլոկում։ Անբախտ Սարոյի ի պառավ ] մայրն է նա,
+Խլաձայն ողբով վազում դեպի ցած։
-Ցավից խելագար բառաչում, լաքիս
-Տարաբախտ ծ ընող— վազում է ահա, Զորիցն է տըխուր գոռոցր գալիս։
+{{Կենտրոն|XXVIII}}
-XXIX
-Սըգավոր կանայք նորա ետևից Հարայ կանչելով, ձորը վազեցին, Երենց կորցրածն էլ Հիշելով նորից Դիակի շուրջը կարգով շարվեցին։ Իգիթին վայել սրտառուչ ողբով Լաց ու կոծ արին ձեն֊ձենի տրված,
+Ու մարդասպանը դուրս եկավ ձորից.
-Քարափի գըլիյին կանգնեց անհամբեր,
+Դեմքը  այլայլած, քայլվածքը մոլոր,
-m Դեբեդն է միմիայն ան դրնդում հուզված
+Սարսափ է կաթում արնուոտ աչքերից,
-թ Դեբեդն է պղտոր անղրնդում հուզված
+{{տող|660}}<..........>
-ՀՀ. . .)> ու գըլիւին տալիս
+Առանց նայելու մարդկանց երեսին,
+Առանց խոսելու, սևակնած, դաժան,
+Մոտեցավ սրահին, կախ տվող  սընին
+Սև հըրացանը-սև օձի նըման։
+Պապանձվեց նույնպես ամբոխը մեխված,
+Ոչ ոք ժըպտալ չի համարձակվում,
+Մենակ մի հոգի անզուսպ  կատաղած
+Հարայ է կանչում, երեսը սըրկում։
+Անբախտ Սարոյի [պառավ] մայրն է նա,
+{{տող|670}}Ցավից խելագար բառաչում, լալիս
+Տարաբախտ ծընող-վազում է ահա,
+Ձորիցն է տըխուր գոռոցԸ գալիս։
+{{Կենտրոն|XXIX}}
+Սըգավոր կանայք նորա ետևից
+Հարայ կանչելով, ձորը վազեցին,
+Իրենց կորցրածն էլ հիշելով նորից
+Դիակի շուրջը կարգով շարվեցին։
+Իգիթին վայել սրտառուչ ողբով
+Լաց ու կոծ արին ձեն-ձենի տըված,
+{{տող|652}}Քարափի գըլխին կանգնեց անհամբեր,
+{{տող|655}}ա Դեբեդն է միմիայն անդընդում հուզված
+բ Դեբեդն է պղտոր անդընդում հուզված
+{{տող|678}} <. . .> ու գըլխին տալիս
+</poem>|}}