«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/324»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-XXXIII
+{{Poemx||<poem>{{Կենտրոն|XXXIII}}
+Գարունը եկավ, Հավքերը եկան,
-Գարունը եկավ, Հավքերը եկան. Սարեր ու ձորեր ծաղիկներ Հագան, Մի աղջիկ եկավ, մի մենակ քաղւյ որ , Գետի եզերքին շըրշում է մոլոր, Շ ըրջում է /՞ոլոր, խընդում ու լալիս, 740 Երգեր է ս՝սս՚..մ ւ:ւ ման է գալիս,,. Սիրուն աղքիկ, ի՞նչ ես լալիս, էդպես մենակ ու. մոլոր, Ի՞նչ ես լալիս ու ման գալիս էս ձորերում ամեն օր։ ի Թե լալիս ես—վարգ ես ուզում, Մալիս կոդ՛ս — մի քիչ կար. Թե լալիս ես — յարդ ես ուղում J, Ա խ, նա գընա ց, նա դրնա ց.,, ^ԱրտասվելովJ, լալով այդպես 750 Ետ չես դարձնիլ էլ գերիդ,
+Սարեր ու ձորեր ծաղիկներ Հագան,
-Ինչո՞ւ իզուր Հ՝ անգրո ընում ես Ջահել կըրակն աչքերիդ։ նրա անբախտ Հողի վըրա Պաղ ջուր աձա աղբյուրի, Դու էլ գընա նոր սեր արա, էսպես է կարգն աշխ ար Հի։ — Շնորհակալ եմ, անցվոր ախպեր, Աստված պահի քու յարին… ճամփիդ վերջում կանգնած է դեռ 760 Անուշ ծիծաղն աչքերին…
+Մի աղջիկ եկավ, մի մենակ քաղվոր,
-ա Ասավ օտարն աղջրկան.
+Գետի եզերքին շըրջում է մոլոր,
-ր Ասավ անցվորն աղչրկան
+Շըրջում է մոլոր, խընդում ու լալիս,
-ա էս ձորերում դու այնքան։
+{{տող|740}}Երգեր է ասում ու ման է գալիս...
-թ Էս ձորերում մենավոր։
+Սիրուն աղջիկ, ի՞նչ ես լալիս,
-գ էդպես տցրտում մենավոր
+էդպես մենակ ու մոլոր,
-Արտասվելով ու ման դալով
+Ի՞նչ ես լալիս ու ման գալիս
-Տ7 — Շնորհակալ եմ, ազիզ ախպեր,
+էս ձորերում ամեն օր։
+[Թե լալիս ես-վարդ ես ուզում,
+Մայիս կըդա-մի քիչ կաց.
+Թե լալիս ես-յարդ ես ուղում],
+Ա՜խ, նա գընա՜ց, նա գընա՜ց...
+[Արտասվելով], լալով այդպես
+{{տող|750}}Ետ չես դարձնիլ էլ գերիղ,
+Ինչո՞ւ իզուր Հանգստանում ես
+Ջահել կըրակն աչքերիդ։
+Նրա անբախտ Հողի վըրա
+Պաղ ջուր ածա աղբյուրի,
+Դու էլ գընա նոր սեր արա,
+էսպես է կարգն աշխարհի։
+-Շնորհակալ եմ, անցվոր ախպեր,
+Աստված պահի քու յարին...
+ճամփիդ վերջում կանգնած է դեռ
+{{տող|760}}Անուշ ծիծաղն աչքերին...
+__________
+{{տող|742}}ա Ասավ օտարն աղջրկան.
+բ Ասավ անցվորն աղջըկան
+{{տող|744}}ա էս ձորերում դու այնքան։
+բ Էս ձորերում մենավոր։
+գ էդպես տըրտում մենավոր
+{{տող|749}}Արտասվելով ու ման գալով
+{{տող|7Տ7}}-Շնորհակալ եմ, ազիզ ախպեր,
+</poem>|}}