«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/205»–ի խմբագրումների տարբերություն
Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում |
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 7. | Տող 7. | ||
Առավոտը լուսանում Է, Էս ծառան վեր լի կենում տեղի– ցը։ Տերը դուրս Է գնում, տուն Է գալի, Էս ծառան դեռ քնած Է։ |
Առավոտը լուսանում Է, Էս ծառան վեր լի կենում տեղի– ցը։ Տերը դուրս Է գնում, տուն Է գալի, Էս ծառան դեռ քնած Է։ |
||
— Ա՛յ տղա, |
— Ա՛յ տղա, դե վեր կաց, Է՛, օրը ճաշ դառավ։ |
||
— Հը", բարկանո՞ւմ ես դու..,— գլուխը վեր Է. քաշում ծառան։ |
— Հը", բարկանո՞ւմ ես դու..,— գլուխը վեր Է. քաշում ծառան։ |
||
— ՉԷ՛, չեմ բարկանում,— վախեցած պատասխանում Է տերը,— միայն |
— ՉԷ՛, չեմ բարկանում,— վախեցած պատասխանում Է տերը,— միայն ասում եմ՝ պետք Է արտը գնանք հնձելու։ |
||
— Լա՛, որ Էդ ես ասում, ոչինչ, կգնանք, ինչ ես վռազում։ |
— Լա՛, որ Էդ ես ասում, ոչինչ, կգնանք, ինչ ես վռազում։ |
||
Տող 21. | Տող 21. | ||
— ՉԷ՛,, ո՞վ է բարկանում, ես միայն ուզում էի ասել՝ ուշանում ենք... |
— ՉԷ՛,, ո՞վ է բարկանում, ես միայն ուզում էի ասել՝ ուշանում ենք... |
||
— Հա՛, էդ ուրիշ բան, է. թե չէ՝ պայմանը պայման է։ Մինչև |
— Հա՛, էդ ուրիշ բան, է. թե չէ՝ պայմանը պայման է։ Մինչև ծառան տրեխները հագնում է, մինչև արտն են |
||
գնում, ճաշ է դառնում։ |
գնում, ճաշ է դառնում։ |
||
Տող 29. | Տող 29. | ||
Նստում են, ճաշն ուտում։ ճ՛աշից հետո էլ ասում է. «Մշակ մարդիկ ենք, պետք է մի քիչ քնենք, հանգստանա՞նք, թե չէ»։ Գլուխը կոխում՝ է խոտերի մեջն ու քնում մինչև ի՛րիկուն։ |
Նստում են, ճաշն ուտում։ ճ՛աշից հետո էլ ասում է. «Մշակ մարդիկ ենք, պետք է մի քիչ քնենք, հանգստանա՞նք, թե չէ»։ Գլուխը կոխում՝ է խոտերի մեջն ու քնում մինչև ի՛րիկուն։ |
||
.— Տո', |
.— Տո', վեր կաց, է", մթնեց, է՛՚, ուրիշները հնձեցին, |
||
199 |
199 |