585
edits
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Սրբագրված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
− | Ու մին էլ տեսնեմ՝ |
+ | Ու մին էլ տեսնեմ՝ առաջըս կանգնեց |
⚫ | |||
− | — ճանաչս ւմ ես ինձ, մեղավոր ղու կին. Տեր֊ինքն է ղրրկել ձեր գեղն ինձ,— ասավ.— |
||
+ | {{տող|490}}Առաջըս կանգնեց՝ զարզանդ որոտաց. |
||
⚫ | |||
+ | -ճանաչսո՞ւմ ես ինձ, մեղավոր դու կին. |
||
− | — Տեսնո ւմ ես,— ասավ,— էս գավազանը, Աչքրղ կըկոխեմ, եթե չրհայտնես, |
||
+ | Տեր֊ինքն է ղըրկել ձեր գեղն ինձ,-ասավ.- |
||
− | 9՝եղր չրբերեք էն սատկած շանբ, Սուրբ Գևորգն, ասա, պատվիրեց էսպես. Ւե չէ՝ ձեզ վրրա, ձեր հանդի վըրա Ցասում կրղրրկեմ, կրրակ կրթավւ եմ, 500 Որ արտի֊ցանքսի տեղր սևանա, |
||
⚫ | |||
− | Երկրնքի նամն ու ցողր կրկապ եմ… Մինչև սասանած լրսում էի ես, եեղըս քարացած տեսած Հրրաշրից> Հովին խառնրվեց, ամպին խաոնրվեց Ու կըըկին անտես եղավ իմ աչքից։ Ու մին էլ տեսնեմ, պատանն ուս երին, Շուրջրս մեռելներ վեր կացան մին֊մին. |
||
+ | -Տեսնո՞ւմ ես,-ասավ,-էս գավազանը, |
||
⚫ | |||
+ | Աչքըդ կըփոխեմ, եթե չըհայտնես, |
||
− | [XXVII] |
||
+ | Գեղը չըբերեք էն սատկած շանը, |
||
− | 510 «Մեզ մոտ չըբերե՜ք, մեր գյուղ չրբերե ք… Հեռո՜ւ մ եղանից աստծու կըրակը… Հեռո՜ւ կոըցըրեք, գրժոխքր տարեք Աստծու ատածի հարամ դիակը… Խավար սարսափով թընդում է, գոռում |
||
+ | Սուրբ Գևորգն, ասա, պատվիրեց էսպես. |
||
− | գտոլղը կիաված սև ամպի նըման. Ու իգիթն անթաղ ընկած է ձորում. ԼՈւ մայրը հոգնած նըվում է վըրանյ։ |
||
+ | Թե չէ՝ ձեզ վըրա, ձեր հանդի վըրա |
||
⚫ | |||
+ | Ցասում կըղըրկեմ, կըրակ կըթափեմ, |
||
⚫ | |||
+ | {{տող|500}}Որ արտի֊ցանքսի տեղր սևանա, |
||
+ | Երկընքի նամն ու ցողը կըկապեմ… |
||
+ | Մինչև սասանած լըսում էի ես, |
||
+ | Տեղըս քարացած տեսած Հըրաշքից, |
||
+ | Հովին խառնըվեց, ամպին խառնըվեց |
||
+ | Ու կըրկին անտես եղավ իմ աչքից։ |
||
+ | Ու մին էլ տեսնեմ, պատանն ուսերին, |
||
+ | Շուրջրս մեռելներ վեր կացան մին֊մին. |
||
⚫ | |||
+ | Մեզ մոտ չըբերեք էն չարի զարմին… |
||
+ | {{Կենտրոն|[XXVII]}} |
||
+ | {{տող|510}}«Մեզ մոտ չըբերե՜ք, մեր գյուղ չըբերե՜ք… |
||
+ | Հեռո՜ւ մեզանից աստծու կըրակը… |
||
+ | Հեռո՜ւ կորցըրեք, դըժոխքը տարեք |
||
+ | Աստծու ատածի հարամ դիակը… |
||
+ | Խավար սարսափով թընդում է, գոռում |
||
+ | Ողջ գյուղը կիտված սև ամպի նըման. |
||
+ | Ու իգիթն անթաղ ընկած է ձորում. |
||
+ | [Ու մայրը հոգնած նըվում է վըրան։] |
||
+ | |||
+ | |||
+ | ___________________________________________________________ |
||
+ | {{տող|489}}Դեղին թիկունքով մի սև ձիավոր… |
||
⚫ |
edits