«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/349»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Սրբագրված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Ու մին էլ տեսնեմ՝ |
Ու մին էլ տեսնեմ՝ առաջըս կանգնեց |
||
⚫ | |||
— ճանաչս ւմ ես ինձ, մեղավոր ղու կին. Տեր֊ինքն է ղրրկել ձեր գեղն ինձ,— ասավ.— |
|||
{{տող|490}}Առաջըս կանգնեց՝ զարզանդ որոտաց. |
|||
⚫ | |||
-ճանաչսո՞ւմ ես ինձ, մեղավոր դու կին. |
|||
— Տեսնո ւմ ես,— ասավ,— էս գավազանը, Աչքրղ կըկոխեմ, եթե չրհայտնես, |
|||
Տեր֊ինքն է ղըրկել ձեր գեղն ինձ,-ասավ.- |
|||
9՝եղր չրբերեք էն սատկած շանբ, Սուրբ Գևորգն, ասա, պատվիրեց էսպես. Ւե չէ՝ ձեզ վրրա, ձեր հանդի վըրա Ցասում կրղրրկեմ, կրրակ կրթավւ եմ, 500 Որ արտի֊ցանքսի տեղր սևանա, |
|||
⚫ | |||
Երկրնքի նամն ու ցողր կրկապ եմ… Մինչև սասանած լրսում էի ես, եեղըս քարացած տեսած Հրրաշրից> Հովին խառնրվեց, ամպին խաոնրվեց Ու կըըկին անտես եղավ իմ աչքից։ Ու մին էլ տեսնեմ, պատանն ուս երին, Շուրջրս մեռելներ վեր կացան մին֊մին. |
|||
-Տեսնո՞ւմ ես,-ասավ,-էս գավազանը, |
|||
⚫ | |||
Աչքըդ կըփոխեմ, եթե չըհայտնես, |
|||
[XXVII] |
|||
Գեղը չըբերեք էն սատկած շանը, |
|||
510 «Մեզ մոտ չըբերե՜ք, մեր գյուղ չրբերե ք… Հեռո՜ւ մ եղանից աստծու կըրակը… Հեռո՜ւ կոըցըրեք, գրժոխքր տարեք Աստծու ատածի հարամ դիակը… Խավար սարսափով թընդում է, գոռում |
|||
Սուրբ Գևորգն, ասա, պատվիրեց էսպես. |
|||
գտոլղը կիաված սև ամպի նըման. Ու իգիթն անթաղ ընկած է ձորում. ԼՈւ մայրը հոգնած նըվում է վըրանյ։ |
|||
Թե չէ՝ ձեզ վըրա, ձեր հանդի վըրա |
|||
⚫ | |||
Ցասում կըղըրկեմ, կըրակ կըթափեմ, |
|||
⚫ | |||
{{տող|500}}Որ արտի֊ցանքսի տեղր սևանա, |
|||
Երկընքի նամն ու ցողը կըկապեմ… |
|||
Մինչև սասանած լըսում էի ես, |
|||
Տեղըս քարացած տեսած Հըրաշքից, |
|||
Հովին խառնըվեց, ամպին խառնըվեց |
|||
Ու կըրկին անտես եղավ իմ աչքից։ |
|||
Ու մին էլ տեսնեմ, պատանն ուսերին, |
|||
Շուրջրս մեռելներ վեր կացան մին֊մին. |
|||
⚫ | |||
Մեզ մոտ չըբերեք էն չարի զարմին… |
|||
{{Կենտրոն|[XXVII]}} |
|||
{{տող|510}}«Մեզ մոտ չըբերե՜ք, մեր գյուղ չըբերե՜ք… |
|||
Հեռո՜ւ մեզանից աստծու կըրակը… |
|||
Հեռո՜ւ կորցըրեք, դըժոխքը տարեք |
|||
Աստծու ատածի հարամ դիակը… |
|||
Խավար սարսափով թընդում է, գոռում |
|||
Ողջ գյուղը կիտված սև ամպի նըման. |
|||
Ու իգիթն անթաղ ընկած է ձորում. |
|||
[Ու մայրը հոգնած նըվում է վըրան։] |
|||
___________________________________________________________ |
|||
{{տող|489}}Դեղին թիկունքով մի սև ձիավոր… |
|||
⚫ |