«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/427»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-Մի՞թե նույնպես չհն հասկանում։
+{{Poemx||<poem>{{տող|90}}Մի՞թե նույնպես չհն հասկանում։
-— Օ՚հ, Միդասի ականջը վկա, Զարմանալու ոչինչ չըկա,
+-Օ՛հ, Միդասի ականջը վկա,
+Զարմանալու ոչինչ չըկա,
-Չեն հասկանում բնա վ, րնա վ։
+Չեն հասկանում բնա՜վ, բնա՜վ։
+-Լըռի՛ր, լռի՛ր, ա՛յ անիրավ.
-— Լըռի՛ր, /բռի ր, ա՛լ աներավ. Հազիվ այդքան մեծ֊մեծ բրրդի Նույնիսկ ծառան առաջնորդի… Ո՛վ Արամազդ, շանթ ու կայծակ, Որտե՜ղ հասանք, ի նչ իմ արանք,—-Չե ն հասկանում… Անմի տ ջահել,
+Հազիվ այդքան մեծ-մեծ բըրդի
-Ղու երեի չես պ ատ ահ ել
+Նույնիսկ ծառան առաջնորդի...
-Հըռչակավոր այն (( մ րտր ա կին )),
+Ո՛վ Արամազդ, շանթ ու կայծակ,
+Որտե՜ղ հասանք, ի՜նչ իմացանք,-
+Չե՜ն հասկանում... Անմի՜տ ջահել,
+{{տող|100}}Դու երևի չես պատահել
+Հըռչակավոր այն «մըտրակին»,
 Որով նրանք հայոց ազգին
-Դաս են տալիս համեստության…
+Դաս են տալիս համեստության...
-— Ո՛չ, ո չ, Մուզա, իմ սիրական, Խոսքը մնա թող մեր միջում,
+-Ո՛չ, ո՛չ, Մուղա, իմ սիրական,
+Խոսքը մնա թող մեր միջում,
-Ղու ղեռ նրանց չես ճան աչում, Եվ ճանաչել չես կարող հեշտ. 0՛, այնքա՜ն են նրանք պարկեշտ.. Ա յ օրինակ, շատ բանի հետ
+Դու դեռ նրանց չես ճանաչում,
+Եվ ճանաչել չես կարող հեշտ.
+Օ՛, այնքա՜ն են նրանք պարկեշտ...
+Ա՛յ օրինակ, շատ բանի հետ
+{{տող|110}}Նըրանք, ինչպես նաև պոետ,
-Նըըանք, ինչպես նաև պոետ, Հորինում են երգեր ու վեպ, Եվ այնպես է լինում ստեպ, Որ տակավին իրանց մըտքում, Թարգմանում են ողջ աշխարհքում Ոայց և այսքան փառքն ահագին Ծածկում են կեղծ անվան տակին, Ու միշտ այսպես Համեստ ու հեզ, Համառ փ ա կված մ և տաք քունջում
+Հորինում են երգեր ու վեպ,
-Այնպես… որ ղու չես ճանաչում։ — Ես ճանաչեմ այդ չըքերին, Օ՚հ, խընայիր իմ աչքերին. Ո՞վ են նրանք— «որոնողներ», Որ փընտրածը չեն գըտել դեռ
+Եվ այնպես է լինում ստեպ,
+Որ տակավին իրանց մըտքում,
+Թարգմանում են ողջ աշխարհքում
+Բայց և այսքան փառքն ահագին
+Ծածկում են կեղծ անվան տակին,
+Ու միշտ այսպես
+Համեստ ու հեզ,
+Համառ փակված մի տաք քունջում
+{{տող|120}}Այնպես... որ դու չես ճանաչում։
+-Ես ճանաչեմ այդ չըքերին,
+Օ՛հ, խընայիր իմ աչքերին. Ո՞վ են նրանք- «որոնողներ»,
+Որ փընտրածը չեն գըտել դեռ
+</poem>|}}