«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/372»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … (9) oգտվելով ԱՎԲ
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{Poemx||<poem>{{տող|150}} < . . . . . . . . . . . . . >
150 <………….>
Ներս մտան կանայք սև֊սև շորերով, Հուզեցին ցավս ողբի ձայներով, Նորա վաղաժամ մահն ափսոսացին, Անցած օրերից դեպքեր հիշեցին, Նրա հեզ վարքից, աշխույժ արարքից, Նրա հույսերից, նրա խոսքերից։ Ես էլ հիշեցի զանազան ղեպքեր։
Ներս մտան կանայք սև-սև շորերով,
Հուզեցին ցավս ողբի ձայներով,
Նորա վաղաժամ մահն ափսոսացին,
Անցած օրերից դեպքեր հիշեցին,
Նրա հեզ վարքից, աշխույժ արարքից,
Նրա հույսերից, նրա խոսքերից։
Ես էլ հիշեցի զանազան դեպքեր։

VI
{{Կենտրոն|VI}}
Մեր ամուսնության մի տարին չրկար Նա հղացել էր, 160 Թեև ծածկում էր, բայց հրճվում էր նա, Որ շուտով պիտի զավակ ունենա. Արդեն գրքերից թաքուն ընտրել էր Հին հերոսների մեծ֊մեծ անուններ, Եվ հենց խոսում էր գիշերներն անքուն Թե ո ր դպրոցը կրտա յուր որդուն, Ինչպիսի շորեր ՀԼ. . ,՝Լ>

<………….>
Մեր ամուսնության մի տարին չըկար
Եվ ինչե՜ր, ինչե՜ր նա չէր մ տածում, Միմիայն մահվան մասին չէր խոսում… 170 Ղ՛եռ երիտասարդ, հուսալի, կայտառ— Ղեռ ապրում էինք որպես սիրահար — Եվ սիրով էինք միմյանց ընտրել. Ա՛խ, գիտես թե ես ինչ էի սիրել — Թեպետև աստված նրան ստեղծեց, Սակայն իմ բախտին ինքն էլ ն ա իւ անձև ց Ու խլեց տարավ.— մի հրեշտակ էր նա, Եկել էր <Հ1 անրնթ.՝Լ> աշխարքի վերա Մեկին երջանկացնի—բայց մահկանացուն Ն ատ է ան արժան այնպիսի ՀԼ. . ,՝Լ>
Նա հղացել էր,
153 «աղի դիմաց, աջ լուսանցքում՝ Մի անկարգ աղմուկ.
{{տող|160}}Թեև ծածկում էր, բայց հըճվում էր նա,
Տ82
Որ շուտով պիտի զավակ ունենա.
Արդեն գրքերից թաքուն ընտրել էր
Հին հերոսների մեծ-մեծ անուններ,
Եվ հենց խոսում էր գիշերներն անքուն
Թե ո՛ր դպրոցը կըտա յուր որդուն,
Ինչպիսի շորեր <...>
< . . . . . . . . . . . . . >
Եվ ինչե՜ր, ինչե՜ր նա չէր մտածում,
Միմիայն մահվան մասին չէր խոսում...
{{տող|170}}Դ՛եռ երիտասարդ, հուսալի, կայտառ-
Դեռ ապրում էինք որպես սիրահար-
Եվ սիրով էինք միմյանց ընտրել.
Ա՛խ, գիտես թե ես ինչ էի սիրել-
Թեպետև աստված նրան ստեղծեց,
Սակայն իմ բախտին ինքն էլ նախանձեց
Ու խլեց տարավ.- մի հրեշտակ էր նա,
Եկել էր <1 անընթ.> աշխարքի վերա
Մեկին երջանկացնի- բայց մահկանացուն
Շատ է անարժան այնպիսի <. . .>
__________
153 «աղի դիմաց, աջ լուսանցքում՝
Մի անկարգ աղմուկ.

</poem>|}}