«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/619»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.


ԳԱԹ Թֆ №5, «Անուշի» ձեռագրերի մեջ, պահվում են երկու ինքնագրեր (Ա և Բ)։
ԳԱԹ Թֆ №5, «Անուշի» ձեռագրերի մեջ, պահվում են երկու ինքնագրեր (Ա և Բ)։


Տող 13. Տող 15.
{{Կենտրոն|(էջ 209, 475)}}
{{Կենտրոն|(էջ 209, 475)}}


Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Եժ I-ում տպագրվել է որպես 1894 թ. գրված ստեղծագործություն։ Սակայն գրության հանգամանքներից և ձեռագրից երևում է, որ պետք է գրված լինի 1903 թ. որպես «Դեպի Անհունը» պոեմի նախերգանք։
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ ԵԺ I-ում տպագրվել է որպես 1894 թ. գրված ստեղծագործություն։ Սակայն գրության հանգամանքներից և ձեռագրից երևում է, որ պետք է գրված լինի 1903 թ. որպես «Դեպի Անհունը» պոեմի նախերգանք։


ԳԱԹ Թֆ № 6 ա պահվում է «Դեպի Անհունը» պոեմի Մճ-ի կտրոնը (1903, № 11), որի վրա Թումանյանն ուղղումներ է կատարել, ապա դրան կցել այս քսան տողի ինքնագիրը, վերնագրված՝ «Նախերգանք»։ Հետագայում «Նախերգանք» բառից վեր, որպես վերնագիր, գրել է՝ «Անմահությանը»։ Ինքնագրի վրա գիծ է քաշել և ինչ-որ պատճառներով չի զետեղել պոեմի հետագա հրատարակությունների մեջ (այս մասին մանրամասն տե՛ս Էդ. Ջրբաշյան, Թումանյանի պոեմները, էջ 203—205):
ԳԱԹ Թֆ № 6 ա պահվում է «Դեպի Անհունը» պոեմի Մճ-ի կտրոնը (1903, № 11), որի վրա Թումանյանն ուղղումներ է կատարել, ապա դրան կցել այս քսան տողի ինքնագիրը, վերնագրված՝ «Նախերգանք»։ Հետագայում «Նախերգանք» բառից վեր, որպես վերնագիր, գրել է՝ «Անմահությանը»։ Ինքնագրի վրա գիծ է քաշել և ինչ-որ պատճառներով չի զետեղել պոեմի հետագա հրատարակությունների մեջ (այս մասին մանրամասն տե՛ս Էդ. Ջրբաշյան, Թումանյանի պոեմները, էջ 203—205):