«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/399»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-փ Ձգտումը հրաթև, ցնորքը հոգու,
+{{Poemx||<poem>{{տող|20}}Ձգտումը հրաթև, ցնորքը հոգու,
-Որ ուրիշ սահման սիրում է թըոչեչ, Աահմա՜ն, որ երբեք դու չես ճանաչել, [Որի ի անթափանց, անհուն ] աշխարհում Հողեղեն աչքերն էլ չեն նշմարումվ, Որ, սակայն, թուէիչ [ու գաղտնիվ այսպես Հայտնվում է մեզ, գրրավում է մ եզ։
+Որ ուրիշ սահման սիրում է թըռչել,
+Աահմա՜ն, որ երբեք դու չես ճանաչել,
+[Որի  [անթափանց, անհուն] աշխարհում
+Հողեղեն աչքերն էլ չեն նշմարում],
+Որ, սակայն, թովիչ [ու գաղտնի] այսպես
+Հայտնվում է մեզ, գըրավում է մեզ:
+___________________
-Ապրե լ… և երկար և միշտ բախտավոր, <Հ. . .> երշանիկ կյանք Ահա քեզ մի մեծ խրթին առեղծված, 39 Որ մարդու աոշև ղրրել է աստված…
-Եվ մեկնում ենք մենք— գտնո՛ւմ ենք, դտնո ւմ. Ոայց այն <Հ. . . ]> ոսկի է լինում, Փառքի փայլ, աղմուկ <Հ. . անցողիկ,
+Ապրե՜լ... և երկար և միշտ բախտավոր,
-ԼԿամվ սիրուն մի կին— բնության ծաղիկ — Կարճատև մի կիրք— որ առավոտյան արշալույս ի
+<. . .> երջանիկ կյանք
-պես
+Ահա քեզ մի մեծ խրթին առեղծված,
-Եվ ղարձյալ դատարկ հոգուդ խավարից Ոռնում է դեր սառն ու թախծալի քԳիշեր ու ցերեկ քեղ ձայն է տալիք,
+{{տող|30}}Որ մարդու առջև դըրել է աստված...
-§—21 «օղերի դիմաց, ա; լուտանցքում՝ Թե նա չըլիներ,
+Եվ մեկնում ենք մենք- գտնո՜ւմ ենք, գտնո՜ւմ.
-էլ ինչու են ձգտում <Հ-..՜^> փ8 &րւ սակայն աղոտ ու գազանի այսպես
+Բայց այն <. . .> ոսկի է լինում,
-ատղիյ քւեաո՝
+Փառքի փայլ, աղմուկ <. . .> անցողիկ,
-Անըմբանելի ու գաղտնի —
+[Կամ] սիրուն մի կին-բնության ծաղիկ-շ
-մեր ձգտումներին ք ձգտումրի միմիայն Հայտնի. Եվ մահը այն ճամփան է, որ մեզ տանում է այնտեղ. (եվ մահը վատ է լոկ նրա համար, որ այն <Լ…՝Հ>) իղ՚նո. պիտի ապրի… ե. միշտ երշանիկ, ուրախի տտ ա աիշա խորտակվել, ըղձալ նորից նոր թ ՛քանի խորտակվել, ըղձալ նորից նոր 99 Ահա քեզ մի մութ, խրթին աոեղծված, 99—#ք Կարճաաե մի սեր, <Լ1 անընթ. > որ առավոտյան արնալույսի պես
+Կարճատև մի կիրք- որ առավոտյան արշալույսի պես
-Եվ դարձյալ դժգույն հոգուդ խավարիա ա ՀԼ1 անոնթ.՝Հ> մի ձայն սառն ու թախծալի ֆ կանչում է մի ձայն սասն ու թախծալի
+Եվ դարձյալ դատարկ հոգուդ խավարից
+Ոռնում է դեր սառն ու թախծալի
+[Գիշեր ու ցերեկ քեղ ձայն է տալի],
+-21 տողերի դիմաց, աջ լուտանցքում՝
+Թե նա չըլիներ,
+էլ ինչու են ձգտում <...>
+{{տող|34}}Որ սակայն աղոտ ու գաղտնի այսպես
+{{տող|36}}տողից հետո`
+Անըմբառնելի ու գաղտնի-
+Մեր ձգտումներին  [ձգտումը] միմիայն հայտնի.
+Եվ մահը այն ճամփան է, որ մեզ տանում է այնտեղ.
+(Եվ մահը վատ է լոկ նրա համար, որ այն < .  .  .>)
+Դեռ  պիտի ապրի ... միշտ երջանիկ, ուրախ]
+{{տող|38}}ա Միշտ  խորտակվել, ըղձալ նորից նոր
+բ Քանի խորտակվել, ըղձալ նորից նոր
+{{տող|39}}Ահա քեզ մի մութ, խրթին առեղծված,
+-91 Կարճատև  մի սեր, <1 անընթ.> որ առավոտյան արձալույսի պես
+Եվ դարձյալ դժգույն հոգուդ խավարից
+ա <1 անընթ.> մի ձայն սառն ու թախծալի
+բ Կանչում է մի ձայն սառն ու թախծալի
+</poem>|}}