«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/407»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Poemx||<poem>{{Կենտրոն|<VIII>}} |
|||
¥111> |
|||
<...> [Քանի ու քանի գիշեր չըքնեցի, |
|||
Էջի վերևը նշված Է նախ թանաքով՝ «Սկզբում» և ապ փակագծերում՝ «Դնել սկզբում»։ |
|||
Հրքան դողացի, որքան ճգնեցի, |
|||
2է եվ ես ծիծաղով նրան համ բուրում, |
|||
Որ նա <...> |
|||
<Հ. . .]> ԼՔ անի ու քանի գիշեր չըքնեցի, $րքան դողացի, որքան ճգնեցի, Որ նա <. . .> |
|||
Գիշերն |
Գիշերն [անկողնում], լինում էր հաճախ, |
||
Չէր կարողանում նա քնել խաղաղ. |
|||
Կեսխուփ աչքերը անհանգիստ շարժում, |
|||
Տնքում էր, լալիս կամ հոգոց քաշում... |
|||
Ես դողում էի, թե չըլնի [հանկարծ] |
|||
Մի բան պատահի նրան քնի մեջ.- |
|||
{{տող|10}}հարթեցնում էի, քնքշալով խոսում. |
|||
-Քեզ ի՞նչ պատահեց, հոգիս, երազում: |
|||
նա վախից քրտնած արթնում Էր քնից, |
|||
Շփոթված գողում, վայ փաթաթվում Էր ինձ. |
|||
— |
— Ա՜խ, ի՜նչ լավ արիր, |
||
Որ ինձ արթնացրի... |
|||
Երազում անթիվ իտգեղվ զեռուններ Բարձրանում Էին մերկ մարմինս ի վեր… Սառն օձր սողում ոտներիս վրա… Մեկ Էլ… չրգիտեմ Էլ ինչեր տեսա… 29 Մեկ Էլ մի չար մարդ չարչարում Էր ինձ.. Ես ուզում Էի փախչել նըրանից… Ա խ, ի նչ լավ արիր, արթնացրիր, հոգիս իՇշնշումվ Էր նա, կպչում Էր կրծքիս։ Ես զգում Էի՝ ոնց Էր նա վախում, Ոնց Էր իվախեցածվ սիրտր բաբախում Մատս/զ լ ան շի տակ Անհանգիստ, արագ։ |
|||
Երազում անթիվ [տղեք] զեռուններ |
|||
ի Բռնի ծիծաղով նրան համբուրում, Սիրտ Էի տալիս, երկյուղր ցրում, 39 Մերթ հանդիմանում, մերթ քնքույշ գգվու |
|||
Բարձրանում Էին մերկ մարմինս ի վեր... |
|||
Սառն օձը սողում ոտներիս վրա... |
|||
Մեկ Էլ... չըգիտեմ Էլ ինչեր տեսա... |
|||
{{տող|20}} Մեկ Էլ մի չար մարդ չարչարում Էր ինձ... |
|||
Ես ուզում Էի փախչել նըրանից... Ա՜խ, ի՜նչ լավ արիր, արթնացրիր, հոգիս... |
|||
[Շշնշջում] Էր նա, կպչում Էր կրծքիս: |
|||
Ես զգում Էի՝ ոնց Էր նա վախում, |
|||
Ոնց Էր [վախեցած] սիրտդ բաբախում |
|||
Մատղ լանջի տակ |
|||
Անհանգիստ, արագ։ |
|||
[Բռնի ծիծաղով նրան համբուրում, |
|||
Սիրտ Էի տալիս, երկյուղր ցրում, |
|||
{{տող|39}}Մերթ հանդիմանում, մերթ քնքույշ գգվում |
|||
</poem>|}} |
|||