«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/426»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գընա , գընա, մի գործ գըտիր, Հեչ չըլի֊էի— մըշակ մըտիը…։

Եվ ահա այսպես

է> աոապում եմ ես

Խըր ատվելով, 40 Ն ախ ատվելով,

Հոգսերըս անթիվ, գրպանըս դատարկ,

Ի՞նչ կասես սըրան— բանաստեղծի փ ա* աք.,*

— 0 հ, դու երջանիկ երկընքի որդի, Ժամ չէ հիշելու արարքն այն վատի, Վերցրու քնարբդ, մի տրտմիր այդպես, Առաջըգ կանգնած թշնամիդ չեմ ես։

— Այո՛, թշնամի, և ոչ միայն հիմի, Վաղուց ես դու ինձ եղել թշնամի, Ղեռ մորս արգանդում կնքել ես պոեա.

.70 Ծնընդյան օրից նորա կաթնի հետ

Տրվիր ինձ թովիչ այն ցողր թաքուն, Գաղտնի տիրեցիր իմ մատաղ հոգուն։ Խեղճ մայրրս իսկի պոետ չէր ուզել, Ոչ էլ իր կյանքում անունն էր լրսել* Եվ այժմ տըխրում, միշտ լաց է լինում, Որ իմ գործերր այսպես են գրնումէ

— Ավա՜ղ, դու գիտես, քո մայրը, պոե՛տ, Գեղջուկ ռամիկ մի կին Է տըգետ.

Նա չի՛ հասկանալ երբեք պոետին, 80 Թեկուզ և լինի հարազատ որդին։

— Լո՛ւռ կաց, թշվա՛ռ, ի՛՛նչ ես խոտում* Եմ խեղճ մո՞րն ես տըգետ ասում.

Իսկ այն խելոք մարզիկն ապա, Որ հասել են մինչ Եվրոպա Կամ թե իրանց խելքի զորով, Ակնարկներով, օրեց❁րով,

Ֆելիետոնով,

Հազար րանավ Ծաղրում են ինձ, հանդիմանում,

411