«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/429»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Poemx||<poem>{{տող|160}}Խօշիւն դուդել՞ի յամբ անկուռ,
-/ (10 Խօշիւն դուղել ՛ի յամբ անկուռ, Սաղպի արեկ՝ թընդմամբ տրրուլ Զէ֊ո տիր րոումբ՝ ազդու ՝ ի չոփ» — 0', թըշվաոներ, ի նչ չըսեցի. Բայց ղու ասա, ի սեր Աևսի, Եվ այգպիսով ո՞վ է կարող Շնորհք առնել, դառնալ գրող։
+Սաղպի արեկ՝ թընդմամբ տըրուփ
-— է՛հ, ինչ անենք, թող չրդաոն Վարժապետիր կրհեռանա, Կերթա կապրի առանց հանգի
+Զէը տիր ըռումբ՝ ազդու՞ի յոփ»
-Ու լող կր տա ծովում կյանքի, Աղա տ, ինչպես քեֆը կուզի, Ոչ սիրտ մաշի, ոչ ծաղր լրսի… Ես իմ հոգին՝ լավ է այնպես, Թե չէ՝ նայի՛ր, այս ի՞նչ եմ ես.՛
+-Օ՛, թըշվառներ, ի՜նչ լըսեցի.
-— Պոետ ես դու։
+Բայց դու ասա, ի սեր Զևսի,
-— Ահա ես էլ այդ եմ լալիս. Ին> ո՞ւ այս ձիրքն էիր տալիս։ Թող լինեի մի կեղեքող, Հավաքեի միշտ փող ու փող.
+Եվ այդպիսով ո՞վ է կարող:
-Առաջ թեև «գազան» ու «ցեց», Կըդառնայի շուտով ես «մեծ», Վեհ բարերար Ազգի համար, Մեռած օրս էլ պսակ տային. «Իր որբ ազգից՝ միակ հային»։ Կամ թե տերտեր լինեի թող, Խաչը վըզիս մեռել թաղող, Աուփրի վերև միշտ նստեի, Իմ ապրուստր դըրրստեի,
+Շնորհք առնել, դառնալ գրող:
-Ազգն էլ աչքը տընկեր վրրաս — Իմ փըրկողր ղու ես՝ որ կաս։ Թող լինեի հոգով տըգետ Զըրիակեր մի վարդապետ, Որ կազմեին տըգետ֊գիտուն
+— է՛հ, ինչ անենք, թող չըդառնա
+Վարժապետիրց կըհեռանա,
+Կերթա կապրի առանց հանգի
+{{տող|170}}Ու լող կը տա ծովում կյանքի,
+Ազա՜տ, ինչպես քեֆը կուզի,
+Ոչ սիրտ մաշի, ոչ ծաղր լըսի...
+Ես իմ հոգին՝ լավ է այնպես,
+Թե չէ՝ նայի՛ր, այս ի՞նչ եմ ես...
+-Պոետ ես դու։
+-Ահա ես էլ այդ եմ լալիս.
+Ինչո՞ւ այս ձիրքն էիր տալիս։
+Թող լինեի մի կեղեքող,
+Հավաքեի միշտ փող ու փող.
+{{տող|180}}Առաջ թեև «գազան» ու «ցեց»,
+Կըդառնայի շուտով ես «մեծ»,
+{{Կենտրոն|'''Վեհ բարերար
+Ազգի համար,'''}}
+Մեռած օրս էլ պսակ տային.
+«Իր որբ ազգից՝ միակ հային»։
+Կամ թե տերտեր լինեի թող,
+Խաչը վըզիս մեռել թաղող,
+Սուփրի վերև միշտ նստեի,
+Իմ ապրուստը դըրրստեի,
+{{տող|190}}Ազգն էլ աչքը տընկեր վըրաս-
+Իմ փըրկողը դու ես՝ որ կաս։
+Թող լինեի հոգով տըգետ
+Ձըրիակեր մի վարդապետ,
+Որ կազմեին տըգետ-գիտուն
+</poem>|}}