«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/468»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … (2) oգտվելով ԱՎԲ
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
262 <> Հանկ արծ որ ճչար դժգոհ երեխան,
{{Poemx||<poem>{{տող|262}}<...> Հանկարծ որ ճչաց դժգոհ երեխան,
Մի ակընթարթում բոլորը փախան,
Մի ակընթարթում բոլորը փախան,
Ղու էլ ծուխ դարձար, չքացար անտես.
Դու էլ ծուխ դարձար, չքացար անտես.
Համ իմ դրվածքր խանգարվեր այսպես,
Համ իմ դրվածքը խանգարվեր այսպես,
Համ էլ երեխան զուր և անիրավ,
Համ էլ երեխան զուր և անիրավ,
Իմ ձեռքից այնքան ծհծ ու տուր կերավ։
Իմ ձեռքից այնքան ծեծ ու տուր կերավ։
Թե այն ժամանակ առջերս մնայիր,
Թե այն ժամանակ առջերս մնայիր,
Ի՞նչ պետք է զու ինձ պատասխան տայիր։ 270 Չէ՛, գնա, Մուսա,
Ի՞նչ պետք է դու ինձ պատասխան տայիր։
{{տող|270}}Չէ՜, գնա, Մուսա,
Ուրիշին ասա.
Ուրիշին ասա.
Թե կարելի է բանաստեղծ ւկնել Ու Հայոց երկրռւմ երգեր հ որին ել ։
Թե կարելի է բանաստեղծ լինել
Ու հայոց երկրում երգեր հորինել։
դու, տարաբախտյ երկնքի որդի, ,իԲռլոր փառքերը յ, վայելքն աշխարհի, Ոոլոր գանձերր, գոհ/;.՛րներն անգին, Չարժեն կարճատև քո ներշնչանքին։ — £ յ դու չարամիտ, է՞լ կուզես խաբել, Սիրուն խոսքերով աչքերըս կապել. 280 է յ ղու կեղծավոր չքնաղ անպիտան, Ես լամ եմ տեսնում այժմ ամեն՛ բան, Ղու ինձ ես մենակ միտմետ զըաԼլ. Հապա դե խոսիր ուրիշ՛։ մոտ 1խւ, Ա յ թեկուզ մեզ մոտ— Հենց իմ կնկանր, Ասա՝ Բե մենակ վաղր չի բանր… 9այց ի՞նչ եմ ասում— հայոց գրողր
[-Ոհ, դու, տարաբախտ] երկնքի որդի,
2€՝Հ ա ք-այց պահանջն սւրավ գժղոհ երեխան բ Հանկարծ աղմկեր դժգոհ երեխան 262 և 273 տողերի դիմաց արված է նույն խաչաձև նշանր հավանա՜բար այգ տողերի միջև եղւսծ հատվածք) կրճատելու նպատակով, որը և հետագայում արել կ։ 273 տողից հետո, լուսանցքում գրված է. ՚ւգե եկ, սիրելիս», որից երևում է, որ այդտեղ պետք է տեղագրվի այղ բառերով սկսվող հատվածը (տես հիմնական բնագրի 299335 տողերր)։ 277—278 Չարժեն խանգարված քո ներշնչանքին։
[Բոլոր փառքերը[], վայելքն աշխարհի,
Հե յ ղու չարամիտ, է"լ կռւզԼս խաբել, 280—281 Հե՛յ դու կեղծավոր չքնաղ ւսն էգ ի տան, Ես լավ եմ հիմա տեսնում ամեն բան, 286 Օ-այց ի ՚եչ ես սուում– մեր հին գրողը
Բոլոր գանձերը, գոհարներն անգին,
454
Չարժեն կարճատև քո ներշնչանքին։
-Է՜յ դու չարամիտ, է՞լ կուզես խաբել,
Սիրուն խոսքերով աչքերըս կապել.
{{տող|280}}է՜յ դու կեղծավոր չքնաղ անպիտան,
Ես լավ եմ տեսնում այժմ ամեն՛ բան,
Դու ինձ ես մենակ միամիտ գտել.
Հապա դե խոսիր ուրիշի մոտ է,
Ա՛յ թեկուզ մեզ մոտ- հենց իմ կնկանը,
Ասա՝ թե մենակ փողը չի բանը...
Բայց ի՞նչ եմ ասում- հայոց գրողը

___________
{{տող|262}}ա Բայց պահանջն արավ դժգոհ երեխան
բ Հանկարծ աղմկեր դժգոհ երեխան
262 և 273 տողերի դիմաց արված է նույն խաչաձև նշանը հավանա՜բար այդ տողերի միջև եղած հատվածը կրճատելու նպատակով, որը և հետագայում արել է։ 273 տողից հետո, լուսանցքում գրված է. «դե եկ, սիրելիս», որից երևում է, որ այդտեղ պետք է տեղադրվի այդ բառերով սկսվող հատվածը (տե՛ս հիմնական բնագրի 299-335 տողերր)։
277-278 Չարժեն խանգարված քո ներշնչանքին։
Հե՜յ դու չարամիտ, է՜լ կուզես խաբել,
280-281 Հե՜յ դու կեղծավոր չքնաղ անպիտան,
Ես լավ եմ հիմա տեսնում ամեն բան,
{{տող|286}}Բայց ի՞նչ ես ասում մեր հին գրողը</poem>|}}