«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/551»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
(Տարբերություն չկա)

16:56, 28 Հունիսի 2009-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

— Հոգիս էստեղ են բերել։ Բ՛արկը տվի, ասի, ախպեր, էլ գնամ՝ թող գլուխս ծեծեն։

Ահա ձեզ <...>։

Հայ գյուղացու կենացը» <Հ1 անընթ.Հ> սկսում են երգել։ (ճառերը սկսվում են).

— էգ լավ եք ասում, ձեզ մատաղ։ Ահա ուշանում ենք. <Հ1 անընթ.՝> ։

<1սավարի մեզ>։

Սուրենը1 ձգտում է ուղղել, ոչ թե խորտակել։ Նա գլավնին և այլն երկյուղ է տալիս ավազակներով, որոնք ե ՀԼ1 անընթ.>։

(Ազնվականի տիպը– յուր ցեղով պարծեցող մի դատարկապորտ)։

Ավազակները–՛ այդ տգետ բռնության և անարդարության երեսից հալածված գյուղացի երիտասարդությունն է, որի ձեռքի տակ ընկճվում է Սուրենը՝ հակառակորդին ոչ թե բիրտ կռվով, այլ նրա զորեղ նշանակությամբ և սպառնալի հետևանքը մեկնելով ու ցույց տալով։

Ի դեմս նրանց հալածվածը՝ ժողովուրդը և քանի որ այսպես է–, սարսափելի ու անհաղթելի է քո թշնամին— ժողովուրդը։ .

Մի՞թե դու կարծում ես այդպես3, զարմանում ես, որ մի աղշկա սեր կարող է այսքան կաշկանդել— այո , կարող է, մի զարմանար,..

Բայց դեռ ժամանակը չէ* անցկացրել, պարոններ, դուք դեռ մի քիչ էլ պատրաստվեցեք, դու, Ռոստոմ, սովորիր պետական լեզուն, որ շատ է հարկավորվելու, քու բերանումն է լինելու քո գյուղի լեզուն, որքան նա հմուտ և ճարտար լինի, այնքան լավ կարող է իրան պաշտ պանել, ղու Սեդ– րակ, որ ուզում ես քահանա դառնալ, սովորիր5 ուսումնասիրել գիտություններ, դու էլ լավ սովորիր պետական լեզուն, պատրաստվեցեք դեռ՝ գնալու համար։

1 [<1 անընթ.>] 2 [գու ունես) 3 [ոլ) 4 ժամանակիին) չենք]ը ՚ իզանազան)

85 £ովհ. Թումանյան, V հատոր