«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ10.djvu/725»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-առաջին գրքի համար (խմբագրությամբ՝ Աշ. Հովհաննիսյանի, Պ. Մակինա֊ յանի և Ասք. Մռավյանի. լույս է տեսել 1922 թ.)*
+առաջին գրքի համար (խմբագրությամբ՝ Աշ. Հովհաննիսյանի, Պ. Մակինցյանի և Ասք. Մռավյանի. լույս է տեսել 1922 թ.)։
-Ասում են մանկական գրականության սով է,-^Սրսւ աոաջն աոնելու համար խոսքերն արձագանքն են Թումանյանին Պ. Մակինցյանի գրաձ 192'? թ. հուլիսի 18-ի նամակի այս տողերի. «Մտնկական գրականության մե՛ծ սով է.
+Ասում են մանկական գրականության սով է~ Սրսւա առաջին առնելու համար խոսքերն արձագանքն են Թումանյանին Պ. Մակինցյանի գրած 1922 թ. հուլիսի 18-ի նամակի այս տողերի. «Մտնկական գրականության մե՛ծ սով է։
-Այս բոլորր ախորժելի նյութեր են թե զրույցի, թե գործի» (Կ-ԱԹ, Բ՝ֆ, M 860),
+Այս բոլորր ախորժելի նյութեր են թե զրույցի, թե գործի» (ԳԱԹ, Թֆ, № 860)։
-Եթե ավետարանից ^ ծաոերի տակ։ Ավետարանական այս /սոս– քերը Թումանյանը օգտագործել է յուրովի (տե՛ս Մատթեոս, գլ. Ե, 7, 9, 10),
+Եթե ավետարանից ~ ծառերի տակ։ Ավետարանական այս խոսքերը Թումանյանը օգտագործել է յուրովի (տե՛ս Մատթևոս, գլ. Ե, 7, 9, 10)։
-Տե՛ս A» 181 նամակը. Հրատարակչական ընկերությանը հանգուցյայ համարելով՝ նամակագիրը նկատի ունի Թիֆլիսի հայոց հրատարակչական ընկերության լուծարվելը, Տակավին 1919 թ. հոկտեմբերին ընդհանուր ժողովի օրակարգ է մտել (Գ. Աղան յանի, Վ. Խորենիի, Վ. Ահա– րոնյանի և Գ. Լևոնյանի նախաձեռնությամբ) րնկերությունր Երևան տեղա֊ վախելու Հարցը, որից հետո միայն 1921 թ. Հիմնվել է Հայպետհրատր Երևանում ։
+Տե՛ս № 181 նամակը. Հրատարակչական ընկերությանը հանգուցյայ համարելով՝ նամակագիրը նկատի ունի Թիֆլիսի հայոց հրատարակչական ընկերության լուծարվելը, Տակավին 1919 թ. հոկտեմբերին ընդհանուր ժողովի օրակարգ է մտել (Գ. Աղանյանի, Վ. Խորենիի, Վ. Ահարոնյանի և Գ. Լևոնյանի նախաձեռնությամբ) ընկերությունը Երևան տեղափոխելու հարցը, որից հետո միայն 1921 թ. հիմնվել է Հայպետհրատը Երևանում։
-Խոսքը վերաբերում է Վ. Տերյանի ժողովածուին, որ չորս հատորով լույս է տեսել Կ. Պ ոլսում (1923—1925),
+Խոսքը վերաբերում է Վ. Տերյանի ժողովածուին, որ չորս հատորով լույս է տեսել Կ. Պոլսում (1923—1925)։
-Նոր ուղղագրության մասին Թումանյանի այս իւոսքերր պ,#տաս– խանն են Հասցեատիրոջ վերր նշված՝ հուլիսի 18֊ի նամակի Հետևյալ տողերի. ոԱշոտր (Հովհաննիսյան ֊ խմ բ.) ինձ գցել 1, նոր ուղղագրության կրակի մեշ, և Հիմա ես եմ դառել բակլան խաշած ցանող /սանր։ Նա պնդում էր > որ նախագիծր իր ժամանակին ուղարկված 1, եղել բոլոր Հայկական կուլտուրական Հիմնարկներին և ինքբ անձամբ Հանձնեք I, Ջեղ՝ իրրե Հայ գրողների «խանին» պաշտոնապես և մի շարք այլ անձանց. Այնպես որ չի կարելի ասել, թե այդ ռեֆորմր քննության չի դրվել՛
+Նոր ուղղագրության մասին Թումանյանի այս խոսքերը պատասխանն են հասցեատիրոջ վերրը նշված՝ հուլիսի 18֊ի նամակի հետևյալ տողերի. Աշոտը (Հովհաննիսյան ֊ խմբ.) ինձ գցել է նոր ուղղագրության կրակի մեջ, և հիմա ես եմ դառել բակլան խաշած ցանող խանը։ Նա պնդում էր, որ նախագիծը իր ժամանակին ուղարկված է եղել բոլոր հայկական կուլտուրական հիմնարկներին և ինքը անձամբ հանձնել է Ձեզ՝ իբրև հայ գրողների «խանին» պաշտոնապես և մի շարք այլ անձանց. Այնպես որ չի կարելի ասել, թե այդ ռեֆորմը քննության չի դրվել։
-Հայաստանի ժողովրդական կոմիսարների խորՀուրդը դեկրետ է Հանել (և ո՛չ լուսժողկոմը), որ պարտագիր է ինձ համար նույնքան, որքան յուր աքանչյո։ ր հայ քաղաքացու Համար» (ԳԱԹ. Թֆ, M 860),
+Հայաստանի ժողովրդական կոմիսարների խորՀուրդը դեկրետ է հանել (և ո՛չ լուսժողկոմը), որ պարտագիր է ինձ համար նույնքան, որքան յուրաքանչյուր հայ քաղաքացու համար» (ԳԱԹ. Թֆ, № 860)։
-Թումանյանի արխիվում որևէ փաստ չկա այն մասին, թե Աշ. Հով֊ Հաննիսյանր «իր ժամանակին» նոր ուղղագրության նախագիծր հանձնել է բանաստեղծին։
+Թումանյանի արխիվում որևէ փաստ չկա այն մասին, թե Աշ. Հովհաննիսյանը «իր ժամանակին» նոր ուղղագրության նախագիծը հանձնել է բանաստեղծին։
-Նվարդ Թոլմանյանը Հիշում է, որ 1922 թ. մայիսին բանաստեղծը Երևանից հրավեր է ստացել մասնակցելու նոր ուղղագրության մասին կայանալիք խորՀրդակցությանր, բայց չի մեկնել հիվանդության պատճառով և փոխարենը գրել է Մակինցյանին ուղղած մայիսի 17֊ի պաշտոնական բողոքը (Ն. Թոլմանյան, 274), Եթե իսկապես այդ հրավերը մայիսին էր, ուրեմն՝ եղել է ուղղագրության դեկրետից հետո, ուստի ե ավելորդ է պնդել, թե «իր ժամանակին» Թուման յանր ռեֆորմի նախագիծր ստացել է (այլ
+Նվարդ Թումանյանը հիշում է, որ 1922 թ. մայիսին բանաստեղծը Երևանից հրավեր է ստացել մասնակցելու նոր ուղղագրության մասին կայանալիք խորհրդակցությանը, բայց չի մեկնել հիվանդության պատճառով և փոխարենը գրել է Մակինցյանին ուղղած մայիսի 17֊ի պաշտոնական բողոքը (Ն. Թումանյան, 274), Եթե իսկապես այդ հրավերը մայիսին էր, ուրեմն՝ եղել է ուղղագրության դեկրետից հետո, ուստի և ավելորդ է պնդել, թե «իր ժամանակին» Թուման յանր ռեֆորմի նախագիծր ստացել է (այլ