«Հատված (Եղիշե Չարենց)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «...Օրերը այստեղ են բերել:<br> Եվ ես<br> Այստեղից<br> Անցնում եմ՝ տարտամ ու երեր:<br> Նորից<br> Քայլերս դարձե...»:
 
No edit summary
 
Տող 1.
{{Վերնագիր
...Օրերը այստեղ են բերել:<br>
|title= Հատված
Եվ ես<br>
|section =
Այստեղից<br>
|previous =
Անցնում եմ՝ տարտամ ու երեր:<br>
|next =
Նորից<br>
|notes =
Քայլերս դարձել են տարտամ:<br>
|author=Եղիշե Չարենց}}
Նորի՛ց ծանրացել է<br>
{{Բանաստեղծություն|Հատված |<poem>...Օրերը այստեղ են բերել:
Սրտիս մեջ թախիծը<br>
Եվ ես
Անկամ:<br>
Այստեղից
Գնում եմ,<br>
Անցնում եմ՝ տարտամ ու երեր:
Գնում եմ —<br>
Նորից.<br>
Քայլերս դարձել են տարտամ:
Գիտեմ, որ անցնում է տարին:<br>
Նորի՛ց ծանրացել է
Գիտեմ, որ<br>
Սրտիս մեջ թախիծը
Նորից ու նորից<br>
Անկամ:
Ոտքերս առել են քարի՜...<br>
Գնում եմ,
Ու շուրջս խավար է:<br>
Գնում եմ —
Ու շուրջս մշուշ է<br>
Նորից.
Ու մահ:<br>
Գիտեմ, որ անցնում է տարին:
Գիշեր է — ու վարը<br>
Գիտեմ, որ
Հիմա<br>
Նորից ու նորից
Խարխուլ, խուլ ծփում է<br>
Ոտքերս առել են քարի՜...
Խոնավ<br>
Ու շուրջս խավար է:
Խորխորատը<br>
Ու շուրջս մշուշ է
Հնի.<br>
Ու մահ:
Թափվում է, թափվում է<br>
Գիշեր է — ու վարը
Արյան պես կարմիր մի<br>
Հիմա
Գինի...<br>
Խարխուլ, խուլ ծփում է
Հեյ ո՞ւր եմ հիմա ես —<br>
Խոնավ
Էս ո՞ւր եմ —<br>
Խորխորատը
Ես ո՞ւր եմ<br>
Հնի.
Հասել.<br>
Թափվում է, թափվում է
Եվ ո՞ւր է,<br>
Արյան պես կարմիր մի
Երկի՜ր ի՜մ,<br>
Գինի...
Քո հուրը —<br>
Հեյ ո՞ւր եմ հիմա ես —
Փրփուրը —<br>
Էս ո՞ւր եմ —
Լուսե:<br>
Ես ո՞ւր եմ
Էն ո՞վ է սրտին քո<br>
Հասել.
Դրել իր<br>
Եվ ո՞ւր է,
Կապարը —<br>
Երկի՜ր ի՜մ,
Էն ո՞վ է թքել քո<br>
Քո հուրը —
Հրին.<br>
Փրփուրը —
Հե՛յ ո՞վ է կոփել կուռ,<br>
Լուսե:
Անդուլ այս խավարը՝<br>
Էն ո՞վ է սրտին քո
Մահե շիրմաքարը<br>
Դրել իր
Լռին:<br>
Կապարը —
Եվ ո՞վ է<br>
Էն ո՞վ է թքել քո
Տվել քեզ<br>
Հրին.
Այս խեղճ հոգնությունը,<br>
Հե՛յ ո՞վ է կոփել կուռ,
Այս խեղճ հոգնությունը<br>
Անդուլ այս խավարը՝
Հիմա —<br>
Մահե շիրմաքարը
Երբ քո հոգնությունը<br>
Լռին:
Քարի հոգնություն է —<br>
Եվ ո՞վ է
Քարի՛ հոգնություն է<br>
Տվել քեզ
Ու մահ:<br>
Այս խեղճ հոգնությունը,
Իսկ է՞ն, որ թռել ես,<br>
Այս խեղճ հոգնությունը
Հոգով<br>
Հիմա —
Փրփրել ես,<br>
Երբ քո հոգնությունը
Սրտում քո կրել ես<br>
Քարի հոգնություն է —
Հուրե՛ր ու հուրե՛ր.<br>
Քարի՛ հոգնություն է
Հազա՛ր դար քո կամքը<br>
Ու մահ:
Կոփել ու կռել ես —<br>
Իսկ է՞ն, որ թռել ես,
Սրել ես քո կամքը<br>
Հոգով
Հրե...<br>
Փրփրել ես,
Իսկ է՞ն որ սրտիս մեջ<br>
Հազա՛րՍրտում դարքո կրել եմ<br>ես
Հուրե՛ր ու հուրե՛ր.
Քո քաղցր գալիքը լուսե. —<br>
Հազա՛ր դար քո կամքը
...Օրերը եկե՛լ են,<br>
Կոփել ու կռել ես —
Օրերը հասե՛լ են, —<br>
Սրել ես քո կամքը
Ու հուրը դարձել է քո — սև ...<br>
Հրե...
Եվ ի՞նչը,<br>
Իսկ է՞ն որ սրտիս մեջ
Էլ ինչը<br>
Հազա՛ր դար կրել եմ
Պիտի փոթորկի քո<br>
Քո քաղցր գալիքը լուսե. —
Հին սիրտը — իմ սիրտը հիմա.<br>
...Օրերը եկե՛լ են,
Էլ ո՞ւմ եմ նետո՜ւմ ես<br>
Օրերը հասե՛լ են, —
Անզոր իմ այս ճիչը,<br>
Ու հուրը դարձել է քո — սև ...
Երկիր իմ, մորմոք իմ ու մահ...<br>
Եվ ի՞նչը,
Մենք, լուռ, շվարե՛լ ենք,<br>
Էլ ինչը
Լույսերս<br>
Պիտի փոթորկի քո
Մարել ենք —<br>
Հին սիրտը — իմ սիրտը հիմա.
Հույսերս էն ո՞ւմ ենք տվել...<br>
Էլ ո՞ւմ եմ նետո՜ւմ ես
Եվ ո՞վ մեզ,<br>
Անզոր իմ այս ճիչը,
Էլ ո՞վ մեզ,<br>
Երկիր իմ, մորմոք իմ ու մահ...
Էն ո՞վ պիտի տա —<br>
Մենք, լուռ, շվարե՛լ ենք,
Երկի՜ր իմ, թռիչք ու թևեր...<br><br>
Լույսերս
1918<br>
Մարել ենք —
Հույսերս էն ո՞ւմ ենք տվել...
Եվ ո՞վ մեզ,
Էլ ո՞վ մեզ,
Էն ո՞վ պիտի տա —
Երկի՜ր իմ, թռիչք ու թևեր...
</poem>|1918}}