«Նրբակիրթ Լ.-ին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
 
Տող 1.
{{Վերնագիր
Ձեր հոգին — նուրբ, օսլայած,<br>
|title= Նրբակիրթ Լ.-ին
Ձեր սիրտը — գուրգուրած շնիկ:<br>
|section =
Իսկ ես սովորել եմ, գիտե՞ք,<br>
|previous =
Որ հոգիս փողոցում քնի:<br>
|next =
<br>
|notes =
Ձեր հոգին նուրբ, օսլայած:<br>
|author=Եղիշե Չարենց}}
Ներեցեք... բայց կարող է նա<br>
{{Բանաստեղծություն|Նրբակիրթ Լ.-ին|<poem>Ձեր հոգին — նուրբ, օսլայած,
Հետևի ոտքերին նստած —<br>
Ձեր սիրտը — գուրգուրած շնիկ:<br>
Մինչև լույս կարոտից ոռնալ:<br>
Իսկ ես սովորել եմ, գիտե՞ք,<br>
<br>
Կարո՞ղՈր է արդյոքհոգիս փողոցում,<br> քնի:
 
Ուր անգամ արգելվում է ծեծվել,<br>
Ձեր հոգին նուրբ, օսլայած,<br>:
Առաջին հանդիպած շան հետ<br>
Ներեցեք... բայց կարող է նա<br>
Միանալ, այսինքն — կցվել:<br>
Հետևի ոտքերին նստած —<br>
<br>
Մինչև լույս կարոտից ոռնալ:<br>
Ախ, օրիո՜րդ, ներեցե՜ք: Դե, ես<br>
 
Որքան էլ բանաստեղծ լինեմ,<br>
Կարո՞ղ է արդյոք փողոցում,
Բայց ձեզ պես բարեկիրթ, ձեզ պես...<br>
Ուր անգամ արգելվում է ծեծվել,<br>
Իմ հույզերը զսպել չգիտեմ:<br>
Առաջին հանդիպած շան հետ<br>
<br>
Միանալ, այսինքն — կցվել:<br>
Ես առանց քաշվելու, գիտե՞ք,<br>
 
Վաղը, երբ գարուն բացվի,<br>
Ախ, օրիո՜րդ, ներեցե՜ք: Դե, ես<br>
Կթողնեմ, որ հոգիս շրջիկ<br>
Որքան էլ բանաստեղծ լինեմ,<br>
Ամենքի հետ միանա — կցվի:<br>
Բայց ձեզ պես բարեկիրթ, ձեզ պես...<br>
<br>
Իմ հույզերը զսպել չգիտեմ:<br>
Թեկուզ ես գիտեմ, որ նա<br>
 
Երբ հետո հագեցած երգե —<br>
Ես առանց քաշվելու, գիտե՞ք,<br>
Իմ հոգու լնդերքի վրա<br>
Վաղը, երբ գարուն բացվի,<br>
Կբացվեն կապո՛ւյտ վերքեր:<br>
Կթողնեմ, որ հոգիս շրջիկ<br>
<br>
Ամենքի հետ միանա — կցվի:<br>
Բայց էլի, մայթերի վրա<br>
 
Փնտրելով փշրանքներ հացի —<br>
Թեկուզ ես գիտեմ, որ նա<br>
Կվատնեմ իմ հոգին շռայլ,<br>
Երբ հետո հագեցած երգե —<br>
Կտամ շներին փողոցի:<br>
Իմ հոգու լնդերքի վրա<br>
<br>
Կբացվեն կապո՛ւյտ վերքեր:<br>
Պոռնիկները ինձ քույր կդառնան,<br>
 
Շները — եղբայրներ անգին, —<br>
Բայց էլի, մայթերի վրա<br>
Բայց ափսո՛ս որ օտար կմնա<br>
Փնտրելով փշրանքներ հացի —<br>
Ձեր մաքուր, օսլայած հոգին...<br><br>
Կվատնեմ իմ հոգին շռայլ,<br>
1921
Կտամ շներին փողոցի:<br>
 
Պոռնիկները ինձ քույր կդառնան,<br>
Շները — եղբայրներ անգին, —<br>
Բայց ափսո՛ս որ օտար կմնա<br>
Ձեր մաքուր, օսլայած հոգին...<br><br>
</poem>|1921}}