«Շան կարոտներ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Նոր էջ «Պատուհանիս տակ հիմա որբ մղկտում է մի շուն.<br> Սիրտս լսում է նրան — և սիրտս քեզ է հիշում:<br> <br> Նա տխո...»: |
No edit summary |
||
Տող 1.
{{Վերնագիր
Պատուհանիս տակ հիմա որբ մղկտում է մի շուն.<br>▼
|title= Շան կարոտներ
Սիրտս լսում է նրան — և սիրտս քեզ է հիշում:<br>▼
|section =
|previous =
Նա տխուր է ու մենակ, ոչ ոք չունի հիմա նա —<br>▼
|next =
Ու գանգատը դժնդակ լուսինը չի՜ իմանա:<br>▼
|notes =
|author=Եղիշե Չարենց}}
Դուրսը ամպ է ու մշուշ, անաստղ երկինք ու գիշեր.<br>▼
Մղկտում է այսքան ուշ, գանգատվում է առանց սեր:<br>▼
Հեռուն թարթում է տարտամ գազե լապտերը բեկուն.<br>▼
Ինչ շո՛ւտ մարեց այս անգամ արևավառ երեկոն...<br>▼
Ինչ շո՛ւտ մարեց ցերեկի զվարթ աղմուկը, ու մութ<br>▼
Գիշերն իջավ` անհոգի, անմխիթար ու անգութ:<br>▼
Փողոցների խրախճան, անմխիթար դեգերում:<br>▼
Խոհանոցի դռան մոտ, կամ խանութի մոտ հացի —<br>▼
Սպասումներ ու ամոթ՝ խո՛ւլ տագնապներ փողոցի:<br>▼
Բայց ցերեկները չունեն մղկտուքը գիշերվա<br>▼
Մղկտում է հիմա նա, սիրտը գգվանք է ուզում,<br>▼
Սիրտը ճչում է հիմա, մղկտում է անլեզու: -<br>▼
Բայց սիրտ չունեմ էլ քո խեղճ մղկտանքը լսելու.<br>▼
— Քնի՛ր, քնի՛ր եղիր խե՛ղճ, անօգնական ու հլու:<br>▼
Ու հոգու ցավը անհուն ցերեկը չի՜ երևա:
Չի ուղարկի ո՜չ մի փայլ մեզ լուսինը հիմա էլ —<br>▼
— Շո՜ւն, կարոտի՛ իմ եղբայր, դառնաթախիծ իմ ընկեր...<br>▼
</poem>|}}
|