«Էջ:Axel Bakunts, Collected works, vol. 3 (Ակսել Բակունց, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/512»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Սրբագրված
+Հաստատված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 Կնոջ երեսին արցունք։
-– Սոնա, ամոթ է.․.,– գրկում համբուրում է։– Գնա տուն,
+- Սոնա, ամոթ է.․.,- գրկում համբուրում է։- Գնա տուն,
 ցուրտ է...
@@ Տող 7. / Տող 7. @@
 Սոնան արձանի նման կանգնել է։ Կանգնում է այնքան,
-մինչև հեռվում հալվում, է Մակիչի վերջին ոտնաձայնը, և այլևս
+մինչև հեռվում հալվում է Մակիչի վերջին ոտնաձայնը, և այլևս
 ոչինչ չի լսվում, այլ միայն լսվում է գետի վշշոցը։
@@ Տող 15. / Տող 15. @@
 {{տող|10}}այդ զգաց, ետ նայեց, բայց փողոցում ոչ ոք չկա։
-Կարծես գետն ի ընդերքից լսվում է խուլ աղմուկ։ Աղմկում
+Կարծես գետնի ընդերքից լսվում է խուլ աղմուկ։ Աղմկում
 են ապստամբների «շտաբում»՝ խոր քարանձավում, որի
 դռնից, երբ Մակիչը դուռը բաց է անում, երևում է լույսի
-շերտ, լսվում է հզոր աղմուկ, ապա, երբ ,Մակիչը ներս է մտնում,
+շերտ, լսվում է հզոր աղմուկ, ապա, երբ, Մակիչը ներս է մտնում,
 ամեն ինչ լռում է։
-– Տես էն ո՞վ էր ման գալիս․․․,– ասում է Մակիչը, և
+- Տես էն ո՞վ էր ման գալիս․․․,- ասում է Մակիչը, և
 երկու հոգի հրացանով դուրս են գնում։
-– Էս էլ քեզ կարմիր կտոր,– և Մակիչը հանում է Սոնայի
+- Էս էլ քեզ կարմիր կտոր,- և Մակիչը հանում է Սոնայի
 քողը։ Մեկը առնում է քողը, պահում է ճրագի դեմ։
-{{տող|20}}– Դու լավ ես գրում,– ասում է Մակիչը ընկերներից մեկին՝
+{{տող|20}}- Դու լավ ես գրում,- ասում է Մակիչը ընկերներից մեկին՝
 Հայկին։ Նա առնում է քողը։
-– Ի՞նչ գրեմ։
+- Ի՞նչ գրեմ։
 Մակիչը մտածում է․ այդ ժամանակ «Արջը» ասում է․
-– Կիրի՝ շեն կենա թազա օրենքը․․․
+- Կիրի՝ շեն կենա թազա օրենքը․․․
-– Գրիր՝ Կցցե Խորհրդային իշխանությունը...
+- Գրիր՝ Կցցե Խորհրդային իշխանությունը...
 Հայկը դուրս է գնում, քողը թևի տակ։
@@ Տող 44. / Տող 44. @@
 գնդակ բռի մեջ, ասում է․
-{{տող|30}}– Թե ազատես, դու ես մեզ ազատելու․․․– և մեկ֊մեկ
+{{տող|30}}- Թե ազատես, դու ես մեզ ազատելու․․․- և մեկ-մեկ
 գնդակները մտցնելով բները, խոսում է․– էս մեկը պարուչիկ
 Ամիրջանովին, էս մեկը մինիստր Զախարին․․․
-– Նրան երկուսը դիր,– բղավում է «Արջը»,– փորը
+- Նրան երկուսը դիր,- բղավում է «Արջը»,- փորը
 հաստ է, չի անցնի։