«Էջ:Axel Bakunts, Collected works, vol. 3 (Ակսել Բակունց, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/401»–ի խմբագրումների տարբերություն

խանձված խոտը ծածկվում էին փոշու ծանր շերտով, Միայն

Այդ ամայի տարածությունը, որ քաղաքի կամերալ մատյանում արձանագրված էր իբրև «ոչ ոքի շպատկանող անապատ

այդ մենավոր ծառը աշակերտների մեջ առաջացնում է «թախիծ և հանցավոր ցրվածություն» («наводит уныние, а текже {{տող|20}}преступную рассеянность»), իսկ աոաջին կլասի վերակացուն տեղեկացնում է տեսչին, որ աշակերտները գերադասում են դուրս փախչել դեպի չինարին, քան թե խաղալ

դպրոցի բակում՝ ըստ դպրոցական կանոնադրության։ Կա և

Հետկեսօրյա մամն էր։ Դասարանները դատարկ էին․ դատարկ