|
|
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). |
Տող 1. |
Տող 1. |
|
վրա: Բայց մինչ այդ դեռ հարկավոր էր իմանալ, թե ի՞նչ ընդունեւություն է գտել իմ հոդվածը քաղաքի մեջ, կամ ի՞նչ ազդեցություն է արել նա ընթերցող հասարակության վրա։ |
|
վրա: Բայց մինչ այդ դեռ հարկավոր էր իմանալ, թե ի՞նչ ընդունեւություն է գտել իմ հոդվածը քաղաքի մեջ, կամ ի՞նչ ազդեցություն է արել նա ընթերցող հասարակության վրա։<br> |
|
⚫ |
Այդ վայրկենին, որ ոտքս դրի քաղաքի հրապարակում, ինձ այնպես թվաց, թե բոլոր մարդիկ աչքերնին սևեռեցին ինձ վրա, իսկ շատերը նրանցից հարգանքով բարևեցին։ Ես, իհարկե, չնայեցի ոչ ոքին և առաջ էի դնում հաստատուն քայլերով ու «հատուկ թղթակցին» վայել լրջությամբ։<br> |
|
|
|
|
⚫ |
Օրը տոն լինելով` դպրանոցի վարժապետական խումբն ևս այդտեղ էր։ Ես, իհարկե, միայն դրանց կարող էի մոտենալ, իբրև փոքր ի շատե ինտելիգենտ մարդկանց։ Իմ ողջույնին ամենքը պատասխանեցին սիրով և քաղաքավարությամբ։ Իսկ իմ հարցին թե` ի՞նչ նոր լուր կա, Ճաճուռյանն ասաց.<br> |
⚫ |
Այդ վայրկենին, որ ոտքս դրի քաղաքի հրապարակում, ինձ այնպես թվաց, թե րոլոր մարդիկ աշքերնին սևեռեցին ինձ վրա, իսկ շատերը նրանցից հարգանքով բարևեցին։ Ես, իհարկե, չնայեցի ոչ ոքին և առաջ էի դնում հաստատուն քայ¬ |
|
|
⚫ |
— Լուր չէ, այլ մի ամբողջ պատմություն... «Հնձվորի» այստեղի թղթակիցը գլխի վրա է դրել ամբողջ քաղաքը։ <br> |
|
լերով ու «հատուկ թղթակցին» վայել լրջությամբ։ |
|
|
⚫ |
— Ինչպե՞ս, ի՞նչ է գրել,— հարցրի ես կեղծ անգիտությամբ։ <br> |
|
|
|
|
⚫ |
— Օ, պետք է կարդաք, բառերով պատմել անկարելի է։ <br> |
⚫ |
Օրը տոն լինելով` դպրանոցի վարժապետական խումբն ևս այդտեղ էր։ Ես, իհարկե, միայն դրանց կարող էի մոտենալ, իբրև փոքր ի շատե ինտելիգենտ մարդկանց։ Իմ ողջույնին ամենքը պատասխանեցին սիրով և քաղաքավարությամբ։ |
|
|
⚫ |
|
|
Իսկ իմ հարցին թե` ի՞նչ նոր լուր կա, ճաճուռյանն ասաց. |
|
|
⚫ |
— Ասում եմ անկարելի է, է՛լ թղթակից պտրողներ, էլ առաջնորդ, է՛լ քահանա, է՛լ կուսակցական անարդարություն և այլն, և այլն չէ մնացել, բոլորն հրապարակ են հանված: <br> |
|
|
|
|
⚫ |
|
⚫ |
— Լուր չէ, այլ մի ամբողջ պատմություն... «Հնձվորի» այստեղի թղթակիցը գլխի վրա է դրել ամբողջ քաղաքը։ |
|
|
⚫ |
— Փառավոր. «հատուկ թղթակցի» գործ է։<br> |
|
|
|
|
⚫ |
— Ուրախ եմ, որ հավանում եք,— ասացի ես ժպտալով, Ճաճուռյանն իսկույն բռնեց ձեռքս և քաշելով ինձ մի կողմ, հուզված ձայնով հարցրեց. <br> |
⚫ |
— Ինչպե՞ս, ի՞նչ է գրել,— հարցրի ես կեղծ անգիտությամբ։ |
|
|
⚫ |
— Մի՞թե դուք եք գրողը։ <br> |
|
|
|
|
⚫ |
Ես զարմացա նրա նուրբ հոգեբանական ընդունակության վրա։<br> |
⚫ |
— Օ, պետք է կարդաք, բառերով պատմել անկարելի է։ |
|
|
⚫ |
— Ինչո՜ւ համար եք այդպես կարծում— հարցրի ժպտալով,<br> |
|
|
|
|
⚫ |
— Օ՜, մի ծածկեք, խնդրում եմ, հայտնեցեք ինձ ճշմարտությունը, ես գաղտնապահ կլինեմ այնպես, ինչպես գերեզ |
⚫ |
|
|
|
|
|
⚫ |
— Ասում եմ անկարելի է, է՛լ թղթակից պտրողներ, էլ առաջնորդ, է՛լ քահանա, է՛լ կուսակցական անտրդարություս և այլն, և այլն չէ մնացել, բոլորն հրապարակ են հանված: |
|
|
|
|
⚫ |
|
|
|
|
|
⚫ |
— Փառավոր. «հատուկ թղթակցի» գործ էւ |
|
|
|
|
⚫ |
— Ուրախ եմ, որ հավանում եք,— ասացի ես ժպտալով, ճաճուռյանն իսկույն բռնեց ձեռքս և քաշելով ինձ մի կողմ, հուդված ձայնով հարցրեց. |
|
|
|
|
⚫ |
|
|
|
|
|
⚫ |
Ես զարմացա նրա նուրբ հոգեբանական ընգունակու- |
|
|
թյան վրա։ |
|
|
|
|
⚫ |
— Ինչո՜ւ համար եք այդպես կարծում— հարցրի ժպտա֊ |
|
|
լով, |
|
|
|
|
⚫ |
— Օ՜, մի ծածկեք, խնդրում եմ, հայտնեցեք ինձ ճշմարտությունը, ես գաղտնապահ կլինեմ այնպես, ինչպես դերեղ- |
|
|
139 |
|