«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/127»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
— Հետաքրքրական է իմանալ, թե ո՞վ է գրել այդ լուրը,— |
— Հետաքրքրական է իմանալ, թե ո՞վ է գրել այդ լուրը,— հարցրի ես կեղծ միամտությամբ։<br> |
||
⚫ | |||
հարցրի ես կեղծ միամտությամբ։ |
|||
⚫ | |||
— Ով որ գրել է, շատ լավ է գրել, թեպետ լուրը կարճ է, |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
Այո՛, ուզում էի այս խոսքերն ասել, բայց չգիտեմ ինչպե՛ս, քաջություն ունեցա ինձ զսպելու։ Եվ հենց այդ վայրկյանին մի մեծ գյուտ արի, այսինքն` եկա այն համոզման, թե ինը մուսաներից մինը անպատճառ «լռեցնող է»։ Եվ իրավ, եթե բոլոր մյուսները ոգևորում են մարդկանց գրելու, խոսելու կամ երգելու, չէ՞ որ մեկն էլ պետք է լինի, որ խիստ եռանդոտների աշխույժը չափավորե` գրողի ձեռքը, խոսողի լեզուն և երգողի ձայնը տկարացնելով։ Եվ, իմ կարծիքով, այդ «լռեցնող» մուսան ամենից ավելի բարեկամ է մարդկանց, որովհետև յուր ներշնչումով արգելք է լինում անտեղի ստեղծագործություններին։ Իսկ այդպիսի ստեղծագործություններ որքա՞ն շատ կարող են լինել աշխարհում։ Եվ, ահա, ուրեմն, այդ բարեսիրտ մուսայի շնորհիվ ես չբացականչեցի Ճաճուռյանի առաջ և չմատնեցի ինձ։<br> |
|||
քաղաքն իրար է տվել։ |
|||
⚫ | Բայց նույն ավուր երեկոյան գնացի եկեղեցի իմանալու համար, թե ի՞նչ հետևանք է ունեցել գործակալի քննությունը: Եվ որքա՜ն մեծ եղավ իմ զարմանքը, երբ իմացա, որ տեր Շմավոնի ու տեր Սիմոնի փոխարեն պատժվել են տեր Գրիգորն ու տեր Սահակը, որոնց մասին, ինչպես գիտեք, ոչինչ չէի գրած։ Իմ հարցին, թե ինչի՞ համար են դրանք պատժվել և ոչ թե ուրիշները, քանի որ լրագրում անուն չէ հիշված,— պատասխանեցին թե` «հարցուփորձից պարզվել է, որ դրանք մի օր կռվել են իրար հետ գերեզման օրհնելիս»։<br> |
||
⚫ | |||
գրկելով վարժապետին` բացականչեի. |
|||
⚫ | |||
Այո՛, ուզում էի այս խոսքերն ասել, բայց չգիտեմ ինչպե՛ս, քաջություն ունեցա ինձ զսպելու։ Եվ հենց այդ վայրկյանին մի մեծ գյուտ արի, այսինքն` եկա այն համոզման, թե ինը մուսաներից մինը անպատճառ «լռեցնող է»։ Եվ իրավ, |
|||
եթե բոլոր մյուսները ոգևորում են մարդկանց գրելու, խոսելու |
|||
կամ երգելու, չէ՞ որ մեկն էլ պետք է լինի, որ խիստ եռանդոտների աշխույժը չափավորե` գրողի ձեռքը, խոսողի լեզուն և երգողի ձայնը տկարացնելով։ Եվ, իմ կարծիքով, այդ «լռեցնող» մուսան ամենից ավելի բարեկամ է մարդկանց, |
|||
որովհետև յուր ներշնչումով արգելք է լինում անտեղի ստեղծագործություններին։ Իսկ այդպիսի ստեղծագործություններ որքա՞ն շատ կարող են լինել աշխարհում։ Եվ, ահա, ուրեմն, այդ բարեսիրտ մուսայի շնորհիվ ես չբացականչեցի Ճա- |
|||
ճուռյանի առաջ և չմատնեցի ինձ։ |
|||
Բայց նույն ավուր երեկոյան գնացի եկեղեցի իմանալու |
|||
համար, թե ի՞նչ հետևանք է ունեցել գործակալի քննությունը: |
|||
Եվ որքա՜ն մեծ եղավ իմ զարմանքը, երբ իմացա, որ տեր |
|||
⚫ | |||
պատասխանեցին թե` «հարցուփորձից պարզվել է, որ դրանք |
|||
մի օր կռվել են իրար հետ գերեզման օրհնելիս»։ |
|||
— Ուրեմն, ճշմարտություն դուրս եկավ թաքստից, կեցցե՛ լրագիրը,— բացականչեցի ես։ |
— Ուրեմն, ճշմարտություն դուրս եկավ թաքստից, կեցցե՛ լրագիրը,— բացականչեցի ես։ |