«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/67»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
ԽՈՐՀՐԴԱՎՈՐ ԾԵՐՈԻՆԻՆ |
<center>ԽՈՐՀՐԴԱՎՈՐ ԾԵՐՈԻՆԻՆ</center> |
||
— |
— Այդ դո՞ւ ես,— ասաց նա և գլուխս թեթև շոյելով՝ շարունակեց իր ճամփան՝ առանց կանգնելու։ |
||
— Դու ո՞րտեղից գիտես ինձ, ծերունի։ |
|||
— Քո ծնված օրից։ |
— Քո ծնված օրից։ |
||
— |
— Ուրեմն դու ճանաչո՛՛ւմ ես ինձ։ |
||
— |
— Ես քո հորն էլ էի ճանաչում փոքրուց։ |
||
— Վա՜հ, մի՞թե... |
— Վա՜հ, մի՞թե... |
||
― Ես քո պապին էլ եմ տեսել, ա՜խ, ինչ չարաճճի էր երեխա ժամանակ։ |
|||
— |
— Դու իմ պապին տեսել ես երեխա ժամանա՞կ։ |
||
— |
— Է՜հ, բայց քո պապի պապը ավելի կայտառ երեխա էր։ |
||
— Դու իմ պապի պապին էլ ես տեսե՞լ։ |
— Դու իմ պապի պապին էլ ես տեսե՞լ։ |
||
— Հա՛, հա՛, հա՛, |
— Հա՛, հա՛, հա՛, հա՛․ զարմանում ես դու. դեռ նրանց պապերի պապերին էլ... |
||
— Դե որ այդպես է, պատմի՛ր, խնդրում եմ, պատմիր, ծերունի, ի՞նչ տեսակ մարդիկ էին նրանք, ի՞նչ գիտես նրանցից։ |
— Դե որ այդպես է, պատմի՛ր, խնդրում եմ, պատմիր, ծերունի, ի՞նչ տեսակ մարդիկ էին նրանք, ի՞նչ գիտես նրանցից։ |
||
| Տող 27. | Տող 27. | ||
— Ինչ տեսակ մարդի՞կ... |
— Ինչ տեսակ մարդի՞կ... |
||
Նրանք էլ քեզ նման մարդիկ էին։ Այդպես՝ քեզ նման երազներ էին երազում, մեծ-մեծ հույսեր էին փայփայում... Գալիս էին ոգևորված իրանց հույսերով ու ցնորքներով և մեկ-մեկ կորցնում ճանապարհին։ Ոմանք շուտ էին վհատում ու բեկվում, ոմանք ավելի հանդուգն ու համառ գալիս էին, մինչև մի տեղ ընկնում էին ուժասպառ ու... Օ՜, շատ եմ ծիծաղել նրանց վրա։ |
|||
— |
— Վա՜յ, խե՜ղճ պապեր։ |
||
— Բայց ես ականատես եմ եղել և նրանց սիրային տարփանքներին, ես տեսել եմ նրանց կայտառ զավակների |
— Բայց ես ականատես եմ եղել և նրանց սիրային տարփանքներին, ես տեսել եմ նրանց կայտառ զավակների խա |
||