«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/372»–ի խմբագրումների տարբերություն

→‎Չսրբագրված: Նոր էջ «էի բավականանալ քչով, որպեսզի '՛ուրիշներն էլ իրենց բաժնին տիրանային։ Այստեղ, ահա, սկսա մտածել այն մ...»:
 
No edit summary
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
էի բավականանալ քչով, որպեսզի '՛ուրիշներն էլ
էի բավականանալ քչով, որպեսզի ուրիշներն էլ
իրենց բաժնին տիրանային։ Այստեղ, ահա, սկսա մտածել այն մասին, թե՝ ինչպես վատ է երբ մարդ սովորում է «լեն բոլ» ապրելուն։ Որովհետև կյանբր նույնպես մի գնացք է, որ շարունակ շարժվում, սլանում է առաջ և չգիտես թե նրա ո՞ր կայարանում ստիպված կլինիս կծկվիլ կամ իրերդ ամփոփել: Ուրեմն, ավելի լավ է, որ մարդ հենց սկբից սովորե իր իղձերը չափավորելուն և բավականանա քչով, որպեսզի նեղության օրերը հասնելուց՝ ստիպված չլինի՝ ակամա կծկվիլ և դրա համար էլ վշտանալ։
իրենց բաժնին տիրանային։ Այստեղ, ահա, սկսա մտածել այն
Այս մտածության մեջ էի դեռ, որ ականջիս դիպան ռու¬
մասին, թե' ինչպես վատ է երբ մարդ սովորում է Մլեն nt
սերեն խոսքեր։ Սա ինձ համար նորություն էր։ Վասնզի Ռուսիո սահմաններից ելնելուց հետո՝ Եվրոպայում գրեթե ոչ մի տեղ չէի լսել այդ բարբառը: Գլուխս բարձրացրի և տեսա որ խոսողը քիչ հեռու կանգնած, ոչ շատ տարիքոտ, մաքուր հագնված, լուրջ և, միևնույն ժամանակ, համակրելի դեմքով մի պարոն է, որին ընկերակցում էր տարիքն առած ու կարճահասակ մի կին, որ թեպետ շատ տգեղ չէր, բայց երբևիցե գրավիչ եղած լինելու նշան էլ չուներ վրան։ Նրանք իրար հետ խոսում էին ընտանեբար և եզակի դեմքով, որից եզրակացրի թե՝ առաջինը որդին է, իսկ երկրորդը՝ մայրը։
բոլ» ապրելուն։ Որովհետև կյանբր նույնպե и մի գնացք է, որ
շարունակ շարժվում, սլանում է առաջ և չգիտես թե նրա ո“ր
խաշարանում ստիպված կյինիս կծկվիլ կամ իրերդ ամփոփելէ
Ուրեմն, ավելի լավ է» որ մարդ հենց սկ՚1թից սովորե իր իղ¬
ձերը շս։փավորելուն և բավականանա քչով, որպեսզի նեղու¬
թյան օրերը հասնելուց՝ ստիպված չլինի' ակամա կծկվիլ և
դրա համար էլ վշտանալ։
Այս մտածության մեջ էի ղեո, որ ականջիս դիպան ռու¬
սերեն խոսքեր։ Սա ինձ համար նորություն էր։ Վասնզի Ռու-
ևիո սահմաններից ելնելուց հետո' Եվրոպայում գրեթե ոչ մխ
տեղ չէի լսել այդ բարբառըt Գլուխս բարձրացրի և տեսա որ
խոսողը քիշ հեռու կանգնած, ոչ շատ տարիքոտ, մաքուր հագ֊
նըված, լուրջ և, միևնույն ժամանակ, համակրելի դեմքով մի
պարոն է, որին ըն!լերակցում էր տարիքն առած ու կարճահա¬
սակ մի կին, որ թեպետ շատ տգեղ չէր, բայց երբևիցե դրա֊
վիչ եղած լինելու նշան էլ չուներ վրան։ Նրանք իրար հետ
խոսում էին ընտանեբար և եզակի դեմքով, որից եզրակաց¬
րի թե՝ առաջինը որդին է, իսկ երկրորդը՝ մայրը։
Ռուսերեն խոսողներին, որոնք դիմացս նստան, մի տե¬
Ռուսերեն խոսողներին, որոնք դիմացս նստան, մի տե¬
սակ հայրենակից համարելով ինձ, շտապեցի հետերնին ծանոթանալ, որի համար նրանք ուրախ եղան։ Իմ մասին հարկ եղած ծանոթությունը տալուց հետո, իմացա, որ պարոնը ռուսաստանցի է և մայրաքաղաքի միջնակարգ դպրոցներից մեկի գերմաներեն լեզվի ուսուցիչը. իսկ հետը խոսողը՝ յուր... կինը։
սակ հայրենակից համարելով ինձ, շտապեցի հետերնին ծա¬
նոթանալ, որի համար նրանք ուրախ եղան։ Իմ մասին հարկ
եղած ծանոթությունը տալուց հետո, իմացա, որ պարոնը
ռուսաստանցի է և մայրաքաղաքի միջնակարգ դպրոցներից
մեկի -գերմաներեն լեզվի ուսուցիչը. իսկ հետը խոսողը՝ յուր...
կինը։
Ամեն տեսակ նորության կսպասեի, բայց լսել թե՝ այդ
Ամեն տեսակ նորության կսպասեի, բայց լսել թե՝ այդ
հիսունամյա, երեսը խորշոմած, աչքերը կկոցված և արդեն թալկադեմ պառավը ամուսինն է այն զվարթ ու կայտառ տըղամարդու, որ, գուցե, հազիվ էր քառասունն անցել, չէի սպասիլ: Այսուամենայնիվ, զարմանքս զսպելով սկսա խոսակցիլ նրանց հետ և ընդնմին ուշի-ուշով հետևել կնոջը, իմանալու համար թե՝ ինչո՝վ է արդյոք նա գրավել այս երիտասարդին:
հիսունամյա, երեսը խորշոմած, աչքերը կկոցված և արդեն
թալկադեմ պառավը ամուսինն է այն զվարթ ու կայտառ տը-
ղամարդու, որ, գուցե, հազիվ էր քառասունն անցել, չէի սպա¬
սիր Այսուամ ենա յնիվ, զարմանքս զսպելով սկսա խոսակ-
ցիլ նրանց հետ և ընդնմին ուշի-ուշով հետևել կնոջր, իմա¬
նալու համար թե՝ ինչո՝վ է արդյոք նա գրավել ալս երիտա֊
Я74