«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/211»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-Այս խոսքերով ցույց տվավ տիրացուն Սյունյաց աշխարհի կապուտակ լեռները, որոնց կատարները, կարծես, ծրարզում էին ամպերի մեջ։Կամսարյանը դիտում էր լեռներով ծածկված այդ հորիզոնը խորին հիացմունքով։
+Այս խոսքերով ցույց տվավ տիրացուն Սյունյաց աշխարհի կապուտակ լեռները, որոնց կատարները, կարծես, ծրարվում էին ամպերի մեջ։ Կամսարյանը դիտում էր լեռներով ծածկված այդ հորիզոնը խորին հիացմունքով։
-— Քիչ վախտից եդր էս ա հվասարիլ տենք նրանց, չուն
+— Քիչ վախտից եդը էս ա հվասարիլ տենք նրանց, չուն է ճանապարհը բանցրանում ա Մայմեխը վեր տասնըհինգ վերստ,— ավելացրեց տիրացուն։
+Բայց նրա «քիչ վախտը» շատ էլ շուտ չանցավ, անթիվ կեռմաններով վերելքը տևեց մոտ երկու ժամ։
-է ճանապարհը բանցրանում ա Մայմեխը վեր տասնըհինգ վերստ,— ավելացրեց տիրացուն։
+Եվ սակայն Մայմեխի ամենաբարձր լանջերին հասնելուց, արդարև, ուղևորներին թվում էր թե իրենք հավասարվել են Սյունյաց լեռների բարձրության։
+ — Տենո՞ւմ ես, աղա, հրես հվասարվեցինք։ Բա էլ Սիսիանը խի՞ ա լաղ անում մեր Մայմեխի վրա,— զվարճախոսեց տիրացուն։
-Բայց նրա «քիչ վախտը» շատ էլ շուտ չանցավ, անթիվ կեռմաններով վերելքը տևեց մոտ երկու ժամ։Եվ սակայն Մայմեխի ամենաբարձր լանջերին հասնելուց,արդարև, ուղևորներին թվում էր թե իրենք հավասարվել են Սյունյաց լեռնեցի բարձրության։
+— Չենք հավասարվել, քեզ այդպես է թվում,_ պատասխանեց Կամսարյանը:
- — Տենո՞ւմ ես, աղա, հրես հվասարվեցինք։ Բա էլ Սիսիանը խի՞ ա լաղ անում մեր Մայմեխի վրա,—զվարճախոսեց տիրացուն։
-— Չենք հավասարվել, քեզ այդպես է թվում, պատասխանեց Կամսարյանը:
 — Ո՞նց թե հվասարվել չենք. հրես քթիս թուշովը (ուղղությամբ)որ մտիկ եմ տալի, ասես իմ գլուխն ու Սիսիանա գլուխը մի չվանի են դրած։
 — Այդպես կերևա միշտ հեռվից, բայց եթե անցնես քո և դիմացի սարի մեջտեղը գտնվող տարածությունը, կտեսնես, որ սարը հետզհետե բարձրանում է,—բացատրեց երիտասարդը։
 — Դհե (այդպես) բան էլ կա՞։
@@ Տող 17. / Տող 19. @@
 — Բա էդ խի՞ դհենց ա ըլում,— հետաքրքրվեց տիրացուն։
-— Նրա համար, որ երկիրը կլոր է և այդ պատճառով էլ քանի սարը հեռու է լինում, այնքան էլ նա փոքր է երևում,որովհետև, հեռվից մենք տեսնում ենք միայն նրա վերին մասը։ Իսկ հետո որքան մոտենում ենք, այնքան նա մեծանում է, որովհետև հետզհետե տեսնում ենք նաև միջի և ապա վարի մասերը։
+— Նրա համար, որ երկիրը կլոր է և այդ պատճառով էլ քանի սարը հեռու է լինում, այնքան էլ նա փոքր է երևում, որովհետև, հեռվից մենք տեսնում ենք միայն նրա վերին մասը։ Իսկ հետո որքան մոտենում ենք, այնքան նա մեծանում է, որովհետև հետզհետե տեսնում ենք նաև միջի և ապա վարի մասերը։