«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/117»–ի խմբագրումների տարբերություն

— Ո՞նց թե ի՞նչ եմ արել։ Էն վեց պատվական մարդիկը,

որ քեզ միաբերան ասըմ են` ստորագրի երեցփոխի կաշվին,

ընչի՞ չես ստորագրում։

— Հո ստորագրում էի. բայց երեցփոխը չընդունեց իմ

ստորագրությունը։

— Տո դու չե՞ս ասել, թե հաշիվը մեկ-մեկ պետք ա

կարդամ, փոնացնեմ (համեմատեմ)։

— Տո՛ , բաս ըդենց խոսողի ստորագրությունը կընդունե՞ն:

Ես էս ա տասը տարի ա հաշվատես եմ ընտրվում,

ե՞րբ եմ երեցփոխի հաշվին մտիկ տվել, յա քննել, որ դու էդ

պիծի (փոքր) տեղովդ ուզում ես քննես։

— Ուրեմն լավ բան ես արել, էլի՞. ժողովուրդը քեզ

հաշվատես է ընտրել նրա համար, որ դու միայն քո ստորագրությունը գնես երեցփոխի հաշվի տակ և դրանով էլ պարտքից ազատ համարես քեզ։

— Ինչպե՞ս թե ի՞նչ պիտի լինի, չի՞ կարող պատահել,

որ երեցփոխը սխալվի, կամ դիտմամբ տվածն ավել, կամ

ստացածը պակաս գրի՞, կամ փող թաքցնի՞...

— Սուս կաց տո՛ , սուս կաց. էդ ինչե՞ր ես խոսում. իստակ

անհավատ ես դարձել... Ադա, ժամի կողքիցը կպած

օթախումը, էն խաչերի, խաչվառների միջումը սխալմունքը

գողություն կըլի՞։

Հայրս շրթունքները հուպ տվավ, խեթ-խեթ նայեց վրաս

և գլուխը տխրությամբ շարժելով՝ դուրս գնաց։

Այդ նշան էր, որ նա այդ վայրկյանին ամենադժբախտ

մարդը համարեց իրեն` ինձ նման անառակ որդի ունենալու

համար...։