«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/308»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Չսրբագրված
+Սրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 ինձի մինակ քսան մանեթ ես տվե,— միջամտեց  Սային
 հուսահատ ձայնով։
 — Բա շահ չըկա՞, մյուդաթ չըկա՞— բարկացավ Խոջան։
 — Հա, իդենց ասա′, մյուտաթ հալբաթ որ կա... համաձայնեց Սային՝ ձայնը ցածրացնելով։
+— Քանի՝ տարի է, որ քսան մանեթ ես տվել սրան,— հարցրեց Կամսարյանը։
+— Ւ՞՚նչ գիտամ, շա՜տ...
-— Քանի՝ տարի է, որ քսան մանեթ ես տվել սրան,—
+— Էլի՛. մի ասա ։
-հարցրեց Կամսարյանը։
-— Ւ՚նշ գի տամ, շա ա. •.
-— Էլի՛ * մի ասա ։
 — Չորս տարի ա, ա՛ղա,— պատասխանեց Սային։
+— Այնպե՞՛ս է, չորս տարի՞ է,— հարցրեց Պետրոսը Խոջին, բայց նա չպատասխանեց:
+— Չորս տարի ա, չորս,— հաստատեցին գյուղացիներն ամեն կողմից:
-— Այնպե՛՛ս է, չորս տարի՞ է,— հարցրեց Պետրոսը
+— Քանիսո՞վ ես շահ հաշվել, որ 20 մանեթը չորս տարումը դարձել է 131 մանեթ:
-Խոջին, բայց նա չպատասխանեց*
+— Էդ իմ բանն ա, քե ի՞նչ, յա դու ո՞վ ես, որ իմ գործումը խառնվում ես,— նկատեց Խոջան կոշտ կերպով, կամենալով, այդպիսով վի՛րավորել և հեռացնել անսպաս միջամտողին։ Ապա դառնալով պրիստավին ասաց.— ղասպատին պլրիստավ, պաժալուստա, իդի կոնչի, մինե վաժնի դելը եստ, դոլգի նե մագու իզդես սիդեթ։ Կամենում էր ասել պարոն պրիստավ խնդրում եմ, ե՛կ վերջացրու, կարևոր գործ ունիմ, չեմ կարող այստեղ երկար մնալ։
+ Պրիստավը մոտեցավ։
-— Չորս տարի ա, չորս,— հաստատեցին գյուղացիներն
+— Գիտե՞ք ինչ կա, Վասիլ Իվանիչ,— դարձավ Պետրոսը վերջինիս.— այս մարդը չորս տարի առաջ 20 ռուբլի է տվել յուր պարտապանին և այժմ նրանից պահանջում է 131 ռուբլի։ Ես հետաքրքրվում եմ իմանալ թե՝ քանիսո՞վ է տոկոս հաշվել, բայց նա չի ուզում պատասխանել։
-ամեն կողմից*
+— Сколько процентов считали?—հարցրեց պրիստավը ծիծաղելով։
+— Կակոյ տեբե դելը. իսպոլնի լիստ շտո՞ գավարիտ.
-— Քանիսո՞վ ես շահ հաշվել, որ 20 մանեթը չորս տա¬
-րումը դարձել է 131 մանեթ*
-— Էդ իմ բանն ա, քե ի նչ, յա դու ո վ ես, որ իմ գոր¬
-ծումը խառնվում ես,— նկատեց Խոջան կոշտ կերպով, կա¬
-մենալով, այդպիսով վի՛րավորել և հեռացնել անսպաս
-միջամ տողին։ Ապա դառնալով պրիստավին ասաց.— ղաս-
-պատ ՛մ։ սլրիստավ, սլամ ալուստա, ի դի կոնչի, մինե վաժնի
-դելը եստ, դոլգի նե մա դու իզդես սիգեթ։ Կամենում էր
-ասել պարոն պրիստավ խնդրում եմ, ե կ վերջացրու, կա-,
-րևոր գործ ունիմ, չեմ կարող այստեղ երկար մնալ։
-Պրիստավը մոտեցավ։
-— Գիտե՞ք ինչ կա, Վասիլ Իվանիչ,— դարձավ Պետրոսը վերջինիս.— այս մարդը չորս տարի առաջ 20 ռուբլի է
-տվել յուր պարտապանին և այժմ նրանից պահանջում է 131
-ռուբլի։ Ես հետաքրքրվում եմ իմանալ թե' քանիսո՞վ է տո¬
-կոս հաշվել, բայց նա չի ուղում պատասխանել։
-— Сколько процентов считали?—հարցրեց պրիստա
-վը ծիծաղելով։
-— Կա կոյ տերե դելը. իսպոլնի լիստ շառ դա վարի տ^