«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/316»–ի խմբագրումների տարբերություն

→‎Չսրբագրված: Նոր էջ «Արդեն մութ էր, երբ Պետրոսը տանուտերին պատահե- լով, նրա հետ միասին վերադարձավ տուն։ Վերջինս ամե- նի...»:
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Արդեն մութ էր, երբ Պետրոսը տանուտերին պատահելով, նրա հետ միասին վերադարձավ տուն։ Վերջինս ամենից շատ էր ուրախ, որովհետև յուր տան հյուրն էր, որ գյուղացիներից մինին այդպիսի մեծ բարիք էր արել այսօր։ Անկարելի էր, որ այդ դեպքը չշոյեր նրա պատվասիրությունը։ Այդ էր պատճառը, որ նա այսօր մի առանձին հոգածությամբ էր թախանձում, որ երիտասարդը հրաման տա Սալբիին՝ ընթրիք պատրաստելու: Բայց Պետրոսը մերժեց և բավականանալով միայն երկու բաժակ թեյով, խնդրեց, որ յուր համար անկողին պատրաստեն, ըստ որում հոգնած էր և ցանկանում էր վաղ քնել:
Արդեն մութ էր, երբ Պետրոսը տանուտերին պատահե-
Եվ սակայն, մինչև որ անկողինը կպատրաստեին, նա բարձրացավ տան կտուրը, մի քանի վայրկյան ինքն յուր հետ այնտեղ առանձին մնալու և օրվա ընթացքում պատահածների մասին խորհելու համար։ — Արդեն պարտապան գյուղացուն ծանր պատուհասից ազատելն ու նրան հետևող անվերջ օրհնություններն ու շնորհակալությունները լսելը այնքան էր հուզել ու ցնցել նրա հոգին, որ նա չէր կարող հանգիստ քնել, եթե այդ ամենի առիթով հետզհետե յուր գլխում ծագող հարցերին պատշաճ լուծում ու պատասխան չգտներ։
լով, նրա հետ միասին վերադարձավ տուն։ Վերջինս ամե-
Ինչպես ամբողջ օրը, նույնպես և այժմ ամպերը շարունակ բացխփուկ էին անում երկնքի երեսին, որից լուսի- նը մերթ պայծառ բացվում, լուսավորում էր աղքատիկ գյուղըն ու նրա խղճուկ տները և ծովակն ու կղզին՝ շրջապատող դաշտերով, թմբերով ու լեռներով, մերթ լողում, սուզվում էր ամպերի հետևը և հրապուրիչ տեսարանները խավարով ծածկում։ Սակայն հորիզոնի արևելյան հյուսիսը ծածկված էր թանձր, կապարի պես սև և միապաղաղ թուխպերով, որոնք, թվում էր, թե պիտի վրդովեին գիշերվա խաղաղությունը։ Բայց Կամսարյանը չէր հետաքրքրվում այժմ բնության երևույթներով։ Որքա՛ն շսւտ բան էր տեսել նա այսօր, որքա՛ն նորություններ իմացել. դրանց մասին էր մտածում։
նից շատ էր ուրախ, որովհետև յուր տան հյուրն էր, որ
Նա դեռ երեկ այն կարծիքին էր, թե ոչինչ չէ կարելի
գյուղացիներից մինին այդպիսի մեծ բարիք էր արել այսօր։
Անկարելի էր, որ այդ դեպքը չշոյեր նրա պատվասիրու-
թյունը։ Այդ էր պատճառը, որ նա այսօր մի առանձին հո-
գածությամբ էր թախանձում, որ երիտասարդը հրաման տա
Սալբիին՝ ընթրիք պատրաստելու: Բայց Պետրոսը մերժեց
և բավականանալով միայն երկու բաժակ թեյով, խնդրեց,
որ յուր համար անկողին պատրաստեն, ըստ որում հոգնած
էր և ցանկանում էր վաղ քնել:
Եվ սակայն, մինչև որ անկողինը կպատրաստեին, նա
բարձրացավ տան կտուրը, մի քանի վայրկյան ինքն յուր
հետ այնտեղ առանձին մնալու և օրվա ընթացքում պատա-
հածների մասին խորհելու համար։— Արդեն պարտապան
գյուղացուն ծանր պատուհասից ազատելն ու նրան հետևող
անվերջ օրհնություններն ու շնորհակալությունները լսելը
այնքան էր հուզել ու ցնցել նրա հոգին, որ նա չէր կարող
հանգիստ քնել, եթե այդ ամենի առիթով հետզհետե յուր
գլխում ծագող հարցերին պատշաճ լուծում ու պատասխան
չգտներ։
Ինչպես ամբողջ օրը, նույնպես և այժմ ամպերը շա-
րունակ բացխփուկ էին անում երկնքի երեսին, որից լուսի-
նը մերթ պայծառ բացվում, լուսավորում էր աղքատիկ գյու-
ղըն ու նրա խղճուկ տները և ծովակն ու կղզին՝ շրջապատող
դաշտերով, թմբերով ու լեռներով, մերթ լողում, սուզվում
էր ամպերի հետևը և հրապուրիչ տեսարանները խավարով
ծածկում։ Սակայն հորիզոնի արևելյան հյուսիսը ծածկված
էր թանձր, կապարի պես սև և միապաղաղ թուխպերով, ո-
րոնք, թվում էր, թե պիտի վրդովեին գիշերվա խաղաղու-
թյունը։
Բայց Կամսարյանը չէր հետաքրքրվում այժմ բնության
երևույթներով։ Որքա՛ն շսւտ բան էր տեսել նա այսօր, որ-
քա՛ն նորություններ իմացել. դրանց մասին էր մտածում։
Նա դեռ երեկ այն կարծիքին էր, թե ոչինչ չէ կարելի
318